مال مردم جهان خوردنی و یا آشامیدنی نیست, فرهنگ از جنسی دگر است
چرا جهان آرمانی می خواهد به سوی ایران حمله کند؟
سازمان اکبر و نمایندگی های آن در کشورهای سراسر جهان باید توسط ایران تشکیل می شد و همه مردم جهان حق داشتند که با چهره اکبر بعنوان نماینده سازمان اکبر آشنا شوند و اگر این حق توسط ایران از مردم کشورهای جهان سلب شده است مقصر "جامعه نخبگان ایران معاصر" بوده است که امروز در واقعیت این اطراف, عملا نماینده و مقام مسوول شریفی نیز ندارد و غیر پاسخگوست. این جامعه شامل حکام و عناصر رژیم جمهوری اسلامی و اپوزیسیون ایرانی خارج از ایران نیز می شود.
اما ذلت, حقارت, کاستی ها و تقصیرات جامعه نخبگان ایران معاصر از نظر من جرم خود حکومت جمهوری اسلامی در ایران است که نسبت به قدرت احساس مالکیت کرده بود و احساس مسوولیت نکرده بود و می خواست رقیب هم نداشته باشد و با قدرت تنها هم باشد و آلترناتیوها و پتانسیلها را به لجن و معدل حقیقت قدرت را به ابتذال می کشید و تفننی با قدرت حال می کرد. و البته خیلی هم بد کیف بود!
بنا بر "این" من هم می خواهم _بطور تفریحی و تفننی _ رژیم جمهوری اسلامی و جیره خواران و مزدوران و سرسپردگانش را کتککاری, شکنجه و نابود کنم تا جامعه نخبگان ایران معاصر به حداقل سطوحی کافی از معیارهایی همچون شرافت و حیثیت برسد و کمتر از سر و کول حق و حقوق اکبر برود بالا و دست از سر کچل اکبر بردارد و اینقدر مال اکبر و مال اکبر آرمانی و کامل را میک نزند و نخورد و روی حق و حقوق مردم جهان ان نکند (نریند).
و دیگر نگوید که اکبر موظف است عاشق سرپرستی زن و بچه های جامعه نخبگان ایران معاصر باشد و بیش از سهم خودش از مبارزه به مبارزه با مستبدین حاکم بر ایران بپردازد و آزادی, حرمت, کرامت و امنیت خویش و خانواده, فامیل و آشنایان خویش را مدیون بزرگواری های شیاطین حاکم بر ایران امروز شود و اتهاماتی همچون بجای مسوولین اصلی مسوول و موظف و خوش به حال و بدهکار بودن و بجای همه مظلومین مدعی مورد ظلم قرار گرفتن و بجای خود جامعه مستقل و متکبر نخبگان ایران معاصرعاشق ناموس جامعه نخبگان ایران معاصر بودن را بپذیرد. و دیگر نگوید که حق و حقوق اکبر جایزه و امتیازی است که باید پس از آورده شدن معجزه ای با عنوان "نجات جامعه نخبگان ایران معاصر" از جانب اکبر به وی پرداخته شود.
سازمان اکبر و نمایندگی های آن در کشورهای سراسر جهان باید توسط ایران تشکیل می شد و همه مردم جهان حق داشتند که با چهره اکبر بعنوان نماینده سازمان اکبر آشنا شوند و اگر این حق توسط ایران از مردم کشورهای جهان سلب شده است مقصر "جامعه نخبگان ایران معاصر" بوده است که امروز در واقعیت این اطراف, عملا نماینده و مقام مسوول شریفی نیز ندارد و غیر پاسخگوست. این جامعه شامل حکام و عناصر رژیم جمهوری اسلامی و اپوزیسیون ایرانی خارج از ایران نیز می شود.
اما ذلت, حقارت, کاستی ها و تقصیرات جامعه نخبگان ایران معاصر از نظر من جرم خود حکومت جمهوری اسلامی در ایران است که نسبت به قدرت احساس مالکیت کرده بود و احساس مسوولیت نکرده بود و می خواست رقیب هم نداشته باشد و با قدرت تنها هم باشد و آلترناتیوها و پتانسیلها را به لجن و معدل حقیقت قدرت را به ابتذال می کشید و تفننی با قدرت حال می کرد. و البته خیلی هم بد کیف بود!
بنا بر "این" من هم می خواهم _بطور تفریحی و تفننی _ رژیم جمهوری اسلامی و جیره خواران و مزدوران و سرسپردگانش را کتککاری, شکنجه و نابود کنم تا جامعه نخبگان ایران معاصر به حداقل سطوحی کافی از معیارهایی همچون شرافت و حیثیت برسد و کمتر از سر و کول حق و حقوق اکبر برود بالا و دست از سر کچل اکبر بردارد و اینقدر مال اکبر و مال اکبر آرمانی و کامل را میک نزند و نخورد و روی حق و حقوق مردم جهان ان نکند (نریند).
و دیگر نگوید که اکبر موظف است عاشق سرپرستی زن و بچه های جامعه نخبگان ایران معاصر باشد و بیش از سهم خودش از مبارزه به مبارزه با مستبدین حاکم بر ایران بپردازد و آزادی, حرمت, کرامت و امنیت خویش و خانواده, فامیل و آشنایان خویش را مدیون بزرگواری های شیاطین حاکم بر ایران امروز شود و اتهاماتی همچون بجای مسوولین اصلی مسوول و موظف و خوش به حال و بدهکار بودن و بجای همه مظلومین مدعی مورد ظلم قرار گرفتن و بجای خود جامعه مستقل و متکبر نخبگان ایران معاصرعاشق ناموس جامعه نخبگان ایران معاصر بودن را بپذیرد. و دیگر نگوید که حق و حقوق اکبر جایزه و امتیازی است که باید پس از آورده شدن معجزه ای با عنوان "نجات جامعه نخبگان ایران معاصر" از جانب اکبر به وی پرداخته شود.