پس از سالها بالاخره جواب "درخواست پناهندگی و مهاجرتم از سازمان ملل" را گرفتم
من تا حدی که برایم ممکن بود در راه دریافت جواب درخواست مهاجرت و پناهندگی ام که به سازمان ملل ارایه شده بود گام برداشتم. جواب ردی سازمان ملل به درخواست پناهندگی و مهاجرت من, بصورت شفاهی و بواسطه اداره میگراسی کشور آذربایجان به من اطلاع داده شد.
من برای مهاجرت به غرب مورد حمایت سازمان ملل قرار نگرفتم.
و تلاشهایم برای برقراری ارتباط تلفنی با دفتر یو. ان. ایچ. سی. آر در باکو که تا ساعت ده و هفده دقیقه صبح به وقت باکو ادامه داشت نیز بی نتیجه ماند و امروز صبح حدود ساعت دوازده یا یک, به تهران آمدم.
حکام و مقامهای مسوول کشورهای غربی و حکام جمهوری اسلامی مسوول موفق نشدن من برای مهاجرت به غرب هستند و پایین و ناکافی بودن معدل التزام به اخلاق و قوانین مورد اتفاق در جامعه سیاسی ایران معاصر نیز از دیگر عوامل موثر در این عدم موفقیت من بود. اما من بنا ندارم به این موضوعات بیندیشم و حتی اگر مرا مجاز به حملات تروریستی بشناسند نیز ترجیه می دهم آنگونه که در شان اکبر است رفتار کنم. خدای بزرگ که آفریدگار جهانیان است به من اجازه نداده که برای تحقق آرمانهایی همچون آشتی و صلح در سطح ملی و یا جهانی , تا حد اجرای نمایشهای تمسخر آمیز و ناپسند ایثارگری کنم. رویاهای جمعی (آرمانها) را همگی با هم باید دست آوریم.
در فرودگاه امام خمینی پلیس گرامی کشور از من پرسید سربازی کجا خدمت کرده ای؟ و گفتم که معاف شدم و ایشان دلیل معافیت را پرسیدند و گفتم که اعصاب و روان. پس از این مکالمه چند ثانیه ای پاسپورتم به من داده شد و آمدم. از آن مامور پلیس هم بخاطر دیالوگ مناسب ایشان متشکرم. هر یک از دیگر حکام و مسوولین سازمان ملل, کشورها غربی و یا ایران که قصد مساعدت و کمک بی چشمداشت به مرا داشته باشند نیز این راه برایشان بسته نیست و می توانند درخواستها و پیشنهاداتشان برای حمایت از اکبر را به اطلاع اکبر برسانند.
تصمیم دارم یک شغل پیدا کنم و بروم سر کار و به راه خویش برای پیشرفت ادامه دهم. حمایت از حقوق همگانی در برابر حکام ستمگر و خطا کار خط قرمزهایی داشت که من با ایفا کردن نقشی بیش از سهم خویش در مبارزه جمعی, بطور ناخواسته از آن خط قرمزها عبور کردم. اما به دلیل اینکه نمی خواهم امنیت, حرمت, کرامت, حقوق و امتیازهای خدادادی من هدیه ای از جانب حکام و مسوولین ستمگر _اعم از ایرانی و یا غربی_ به من باشد, به درون مرزهای خط مشی خودم عقب نشینی می کنم و به مرام و منش اکبر پناه می آورم.
خدایا من هنوز هم برای صلح میان انسانها و کشورها دعا می کنم. تو خودت به این جماعت (به معاصرین و همنوعان من) رحم کن.