پست‌ها

نمایش پست‌ها از دسامبر, ۲۰۱۶

مسئله 5+1 و نه مسئله ایران و یرانی و نه مسئله وطن و هموطن

روز نکبت استبداد دینی را مسئله 5+1 می دانم و نه مسئله ایران و ایرانی. روز نکبت استبداد دینی در اصل، مسئله 5+1 است. اگر درآن سالها و روزها من از سپاه پولدارتر، مسلح تر و سازمان یافته تر بودم، در چند روز پس از عاشورای 88 بخشی از مردم مظلوم و معصوم ایران که حامی تداوم رژیم اعلام شدند به خیابان نمی آمدند تا آشی که سپاه برایشان پخته بود را بخورند. آنها می توانستند میهمان آش اکبر باشند. اما من آشی نداشتم که به ایشان بدهم. نه شغلی برای جوانانشان داشتم، نه وامی، نه جیره ای، نه یارانه ای که به ایشان بدهم، نه پول نفتی، نه اسکله ویژه ای در مرزها، نه رانتی و .... . اما باید می داشتم و می توانستم. کشورهای 5+1 بعنوان مسوولان اصلی و شماره یک آن نداشتنها و نتوانستنهای اکبر باید هزینه وقوع روز نکبت استبداد دینی در تاریخ معاصر ایران را بپذیرند تا فشار آسیبها و خساراتش را حس کنند و در جهت پاک شدن و محو آن عنوان شوم (9 دی) از تاریخ ملت هیچکاره و بی گناه ایران گام بردارند. آن کشورها با دشمنان سیاسی اکبر در ایران معامله کرده اند (نه فقط برجام که همه معاملاتشان). و من بخاطر ملاحظه ثبات و امنیت ایران،

ترکیه مسوول پاسخگو نبودن خودش به اکبر است

شاید سیستم قضایی و پلیسی جمهوری اسلامی با الاف کردن من و عدم پاسخگویی سریع به شکایتم بابت آن کلاهبرداری اینترنتی پانصد دلاری، می خواهد "من طی هفته ها و یا ماههای آینده به سفارت ترکیه در تهران حمله انتحاری کنم" تا برخی اهداف خود از جمله بازداشت کم هزینه اکبر با یک شعار غیر مرتبط را پی گیری کند. حتی اقدامات کمتر و حداقلی من در آن محل _مثلا در حد حضور صرف_ نیز ممکن است تبعات سنگینی برای من و همچنین کمی تبعات نیز برای ترکیه داشته باشد. من ضمن قدر دانی مجدد بابت میزبانی و کمکهای ترکیه نسبت به خودم بین سالهای 2005 تا 2009 صمیمانه و بطور احترام آمیز از ترکیه می خواهم "وضع حقوقی من در مورد حق سفرم به ترکیه از دیدگاه سیستم قضایی ترکیه" را به من ابلاغ فرماید تا این یک فتنه مشخص جمهوری اسلامی که در این سند ذکر شد، بطور قطعی خنثی گردد و از بین برود. من نمی توانم در تماس تلفنی و یا دیدار با کارمندان سفارت ترکیه در تهران حرفهای تهدید آمیز بزنم و تحت هر شرایطی که پیش بیاید نمی توانم از چهارچوبهای ادب و احترام خارج شوم. مشکلی که در مورد حق سفر من به ترکیه پیش آمده

پنجشنبه به آنجا رفتم

 امروز حدود ده دقیقه پلاکادر "آرش صادقی را آزاد کنید" را در نقطه ای از تهران به روی دست گرفتم. هیچگونه حمله ای در اینمورد تا این لحظه به من نشده است.

امنیت اعضای 5+1 باید به نفع جهان اکبر باشد نه به ضررش

امنیت اعضای 5+1 باید به نفع جهان اکبر باشد نه به ضررش من در ساعات پیش رو با خطر بازداشت در ایران روبرویم. شعار استراتژیکم: قرار نیست امنیت شما جفتک پران برای من و به ضرر من باشد،  من به امنیت کشورهای 5+1 اعتراض دارم و در مقابل امنیت آنها ایستاده ام. خواست استراتژیکم: قرار نیست فرزندان سبز این ملت مظلوم را بکشید، آرش صادقی شان و آرش صادقی هایشان را همینک آزاد کنید. تاکتیک حمله ام: الف: قرار نیست جیبم را هم بزنید، آن پانصد دلارم را بازگردانید. ب: بنا دارم پس از چند دقیقه به زندگی عادی و به فضای کسب و کار برگردم، البته چنانچه مورد حمله و بازداشت قرار نگیرم. خواست، انگیزه و حس درونی ام: نسبتا باالفعل شدن پتانسیل محبوبیت مردمی و مقبولیت اجتماعی شگفت انگیزی که از آن برخوردارم، شایسته تر شدن برای آرای مردم در ایران، ترکیه و همه دیگر کشورهای جهان، نه برای کاندید شدن در انتخاباتها بلکه فعلا _و قبل از درخواستهای رسمی و منظم حداکثر اهالی جامعه_ فقط برای رضای خدا. چنانچه خدایی وجود داشته باشد و یا خدایی که من در تئوری های اکبر تعریف و دعوتش کردم شکل گرفته و به اینک و اینجا

هشدار امنیت فیزیکی برای سفارت ترکیه در تهرتن

هشدار امنیت فیزیکی برای سفارت ترکیه در تهران امید علیشناس باید ظرف 48 ساعت آزاد شود.  آرش صادقی، مرتضی مراد پور، سعید شیرزاد و دیگر زندانیان در اعتصاب غذا چه وضعی دارند؟  آتنا فرقدانی، آتنا دایمی، نرگس محمدی و دیگر زندانیان امور جمعی این ملت مظلوم باید آزاد شوند.  من از بابت این چیزها خودم را تحت فشار و سختی می بینم. من نباید تا حدود غیر قابل تحملی دچار فشار و سختی باشم. ای ملت ایران، آیا شما در اینمورد هیچگونه احساس بد خود آگاهانه ای ندارید؟ یکی می گفت حتما یک کاری کرده اند که در زندانند. آری، می دانید چه کار کرده اند؟ کارهایی را که وظیفه جمعی من و شما بوده است اما انجام نداده ایم را انجام داده اند. نظارت بر قدرت متمرکز، مطالبه اداره و نمایندگی شایسته قدرت و نقد حکمرانان ناکارآزموده، خودکامه، فاسد و جنایتکار. با که دارم حرف می زنم و از که دارم کمک می خواهم!؟ وضعیت احترام متقابل در همان است که باور کنم شماها خوابید. حقیقت را با تلخ دانستنش تحقیر و بی مصرف کرده اید و تحمل شنیدن واقعیت را ندارید، من مگر جرات دارم که از شما سرورانم نیز دیوانه تر باشم و محبوبیت مردمی و مقبولی

دزدان و جانیان آزادند، فرزندان ما در زندان و اعتصاب غذا

دزدان و آدمکشان در ایران و ترکیه خوش و آزادند کشورهای 5+1 باید سگهای خودشان را که به جان اکبر و امثال اکبر انداخته اند، جمع و جور کنند و در مورد گاز گرفتنهایشان پاسخگو باشند. در نهادی که تلفن اکبر را به راحتی و رسما دزدیده بودند معلوم نیست که چه مفاسدی نهفته است و چه بر سر مردم عادی بینوا و بی دفاع می آورند. "پلیس امنیت" جمهوری اسلامی ایران امنیت دارد. ثبات دارد. پلیس سایبری ستار بهشتی کش و دستگاه قضایی سعید مرتضوی پرور جمهوری اسلامی ایران نیز همچنین. چرا؟ چرا من ندارم؟ چرا آدمهای سبز من نداشته اند؟ چرا آدمهای سبز من در اعتصاب غذا به سر می برند؟ چرا بجای اسکورت امنیتی از سوی 5+1، به هر طرف که رو می کنم باید تله امنیتی و اطلاعاتی برای من کار گذاشته باشند که من تضعیف شوم؟! حفاظت از اکبر و پاسخگویی به نیازهای ابتدایی وی آیا برای کشورهای 5+1  سخت تر از بتن ریزی توی قلب راکتور اتمی اراک بوده است؟ سفارت ترکیه در تهران خود را بی ارتباط با موضوع این کلاهبرداری اینترنتی پانصد دلاری اعلام کرد. اداره امور اجتماعی امور ایرانیان وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و دادسرای ج

با عدالت و انصاف با اعضای 5+1 رفتار کرده ام

من طی ماهها و سالهای اخیر با آمریکا و دیگر اعضای 5+1 با عدالت و انصاف رفتار کرده ام و مواضعم نسبت به ایشان تند و افراطی نبوده بلکه متناسب بوده است. شما کشورهای 5+1 با چه حقی در مورد امور، حقوق و منافع ایران و ملت ایران با رژیم جمهوری اسلامی ایران دست به یک معامله و توافق موسوم به برجام زدید؟ طرف معامله شما و ذینفع آن معامله در حگومت ایران، سپاه و جناح راست افراطی بوده است. با چه حقی حسن روحانی را در ایران رییس جمهور کردید و بدین ترتیب با این کار برای انعقاد آن قرارداد پر حرف و حدیث، دست به دزدی از اعتبار گفتمان اصلاحات در ایران معاصر  و حتی جنبش سبز زدید؟! شما که این قبیل معاملاتتان مربوط است به راست افراطی، چرا یک نفر با هویت و تابلوی صریح و روشن خودشان را نیاوردید رییس جمهور نکردید؟ کمترین تکلیف و وظیفه شما آوردن یک نفر با نام و اعتبار و تابلوی خودشان بعنوان رییس جمهور ایران در سال آینده است. این یادداشت به معنی مشروع دانستن معامله مورد اشاره در این یادداشت نیست.