شرم بر ایران
تحقیقات من باید در ایران تداوم می یافت و پروژه ام باید در ایران اجرا می شد و غرب باید در كنار محصولات پروژه ام با نام من آشنا می شد و از تمایل من به جهانگردی استقبال می كرد و من دنیا را در مدت زمان محدودی می گشتم و باز به خانه ام ایران بر می گشتم. اما افسوس بر ایران. نفرین بر ایران من در ایران فرصت كافی برای پرداختن به تحقیقات و ادامه دادن تحقیقاتم نیافتم و پروژه ام از اجرای محدود نیز دور ماند و من از شناخت كامل و ساختن و معرفی كردن دستاوردی جذاب و قدرتمند محروم ماندم اگر غرب اندكی از خیر و بركت و نور و نانی را كه سهم خود من و حق خود من از زندگی بود چند سال پیش به من می داد تا من آن را جلوی اسلام بی سر و پا قرآن بی سر و پا و ایران بی سر و پا بیاندازم خیلی از مشكلاتی كه آن پستان و پلیدان با من داشتند حل می شد. اما افسوس بر غرب. نفرین بر غرب ایران از توسری زدن به من خوشش می آمدو به این كار عادت كرده بود. یكی از نتایج ستمگری ایران این بود كه دیدار مصاحبه و آشنایی من با غرب هم به ابتذال كشیده شد در تاریخ 04.05.2007 یكبار دیگر یو. ان. ایچ. سی. آر به من توهین كرد و بخاطر اینكه از وی خواسته ب
