از بچه های سبز ما چه خبر
سفرم به شمال، ممکن نشد من از سال ۲۰۰۰ در خانه پدرم که یک کارگر بوده، کامپیوتر و اینترنت و کتابخانه شخصی داشته ام. من از همون زمونی که بلیط اتوبوس پانصد تا تک تومنی بود به شمال می رفته ام. در این سالها سازمان ملل خیلی وقت من رو گرفت. خدا بگم چی کار کنه کشورهای ۵+۱ رو که باعث زشت به نظر رسیدن سازمان ملل برای اکبر شدند. حدود دو دهه ای می شه که شمال نرفته م. امسال اراده کردم که حتما به دیدار دریاچه بروم، اما زورم نرسید، نشد و کنسل کردم. من رو ببخش دریاچه، من رو ببخش ایران، من رو ببخش زمین. حس کردم در اثر یک سفر تفریحی حداقلی اکبر، در ایران قیامتی بر پا خواهد شد و همه مشکلات درونی ایران نیز به نحوی در آن قیامت مطرح خواهند گشت. احساس وحشتناک و تهوع آوری بود، از سفر به شمال منصرف شدم. شاید اگر دوستان سبز من در ده سال اخیر فرصتهایی متناسب با امکانات خودشان (مساوی، عادلانه و یا هر چیز دیگری که اسمش است) برای شادی و خوشی و آسایش در دسترس داشتند، امروز ملت ما نیز شادتر و خوشتر بودند. راستی از اعتصاب غذای نسرین ستوده چه خبر؟ از بازداشت دکتر قاسم شعله سعدی چه خبر؟ از .... از ....