فرصتی برای ترکیه و سازمان ملل
فرصتی برای ترکیه و سازمان ملل
اگه از اتهام دشمنی و ظلم بر علیه اکبر و جهان اکبر برائت می خواهند، بفرمایند این هم فرصت:
من برای پنجشنبه یازده مرداد ۱۳۹۷ مصادف با ۲ آگوست ۲۰۱۸ (یعنی فردا) بلیط اتوبوس ترکیه را گرفته ام.
ترکیه، هم می تواند با ارایه رسمی پرونده تعامل اکبر با کشورهای ۵+۱ به این کشورها، آن پرونده را میزبانی کند
و هم می تواند اتحاد و آشتی و دوستی ملی خوب موجود در فضای سیاست داخلی خودش را
تا حد استانداردهای اکبر نیز ارتقا دهد و .... .
اما انتظار اکبر از ترکیه در این حد و اندازه ها سنگین و غیر ممکن نیست. اینها از جمله اقدامات ممتاز و تکمیلی است که ترکیه اگر بخواهد می تواند بطور داوطلبانه انجام دهد.
و ترکیه نه می خواهد و نه حتی اگر هم که بخواهد، می تواند که چنین کارهایی را انجام دهد. یعنی نمی تواند. بعبارت دیگر، ترکیه اصلا در آن حد و اندازه ها نیست که بخواهد اینقدر به خودش فشار بیاورد و افتخار پرفورمنس و اجرایی چنین با شکوه از میزبانی اکبر و جهان اکبر را _در درون و بیرون زمین و زمان_ به رخ ناظران بکشد.
یکی دو اقدام کوچک دیگر نیز هست که ترکیه با انجام آنها می تواند در جهت تبرئه خودش از اتهام دشمنی و ظلم بر علیه اکبر و جهان اکبر گام بردارد.
و مد نظر من نیز همین گامهای کوچک ترکیه برای اثبات صداقت و باز سازی اعتبار و اعتماد مخدوش شده طی نه سال اخیر بین خودش با اینجانب است.
یکی اینکه همانطور که من قبلا نیز در فضای کسب و کار ترکیه کار می کردم و با اخلال دولتی مواجه نمی شدم و از حمایتهای ملت ترکیه برخوردار بودم و مردم ترکیه برای کار دادن به من، تهدید دولتی را حس نمی کردند، اینبار نیز بتوانم در ترکیه کار کنم و پلیس نیز به جرم کار کردن به سراغم نیاید و برای کارفرمایم مشکل ایجاد نکند.
دوم اینکه من تعاملم با "کمیساریای عالی سازمان ملل در بخش پناهندگان" نیمه کاره مانده، می خواهم خواستار پاسخگویی آن نهاد شوم. کار اصلی ام در ترکیه نیز همین بوده است. اگر این کار بیش از سه ماه طول بکشد، موضوع محدودیت مدت زمان ویزایم چه می شود؟
اگر مطابق خواسته سازمان ملل در ترکیه حبس نشوم و به ایران رفت و آمد کنم که تابعیت ایرانی ام مخدوش نشده و ویزای ترکیه ام نیز تمام نشود، هر چند وقت یکبار حق ورود به خاک ترکیه و برخورداری از ویزای سه ماهه را خواهم داشت؟ بالاخره اینها مسایلی است که من با آن مواجه خواهم شد. چه خواهد شد؟
در مورد منع ورود هم،
با توجه به اینکه ترکیه به شکلی تعمدی و غیرمسوولانه استعلامهای نه سال اخیرم در مورد حق ورود به خاک ترکیه را بی پاسخ گذاشته است،
در صورت منع شدنم از ورود به خاک ترکیه توسط پلیس ترکیه، چنین اقدامی در نگاه من یک تله گذاری شرورانه و شیطانی و کاملا برنامه ریزی شده و حساب شده برای تضعیف سیستماتیک اکبر شناخته خواهد شد
و بعنوان اظهار نظر رسمی ترکیه مبنی بر
"تمایل به دشمنی و ظلم بر علیه اکبر و افتخار به چنین رویکردی"
در نظر گرفته خواهد شد.
و اما سازمان ملل.
سازمان ملل برای تبرئه خودش از اتهام دشمنی و ظلم بر علیه اکبر،
موظف است که پرونده اکبر را به وزرای خارجه ۵+۱ ارایه دهد. یعنی در سطح دبیر کل، پرونده را به آن وزرای خارجه ابلاغ کند.
شکایت اکبر از آن شش کشور که در حد بیانیه به دادگاه لاهه ارایه شد را نیز باید با پشتیبانی وکلای مجرب سازمان ملل پی گیری حقوقی کند.
اما سازمان ملل خودش باید در اینمورد با من تماس بگیرد و اقدام کند و من خودم جرات نمی کنم که چنین موضوعی را از سازمان ملل بخواهم.
چونکه سازمان ملل فقط بعنوان یک پناهجو یا پناهنده مرا به رسمیت شناخته و نه به هیچ عنوان دیگری و از همین یک ذره امکان تنفس نیز وحشت کرده و از اوایل ۲۰۰۶ تا کنون مرا با حسرت و آرزوی یک پاسخ قبولی و یا ردی به درخواست پناهندگی و مهاجرتم در تعلیق نگه داشته و تضعیف کرده است
و من نمی توانم با همان نیروی جوانی و با همان صداقت و اعتماد و صمیمیت احمقانه دو دهه اخیرم به سازمان ملل اجازه بدهم مرا متهم کند به اینکه اکبر یک دیوانه، موذی، خائن و یا هر چیز دیگری از این قبیل است که بجای مطرح کردن دلیل درخواست پناهندگی خودش، ایده هایی فوضولانه در مورد مدیریت و نمایندگی امور ایران و جهان و ایرانیان و جهانیان را مطرح کرده است و این کار را نیز در چهارچوب و ساختاری بی ربط که عبارت است از "درخواست پناهندگی"، انجام داده است.
الان از سازمان ملل چه می خواهم؟
می خواهم کمترین چیزهایی که از دستش برمی آید را برایم انجام دهد:
از من ثبت نام کند.
جواب روشن، رسمی و کتبی ردی یا قبولی به درخواست پناهندگی ام را به من بدهد.
این کار را در کمتر از سه ماه انجام دهد تا من به مشکل ویزا برنخورم.
مرا به یک شهر بزرگ بفرستد تا اگر مدت زیادی در ترکیه ماندم، احتمال پیشرفتم نیز بیشتر باشد، چونکه من دیگر جوان نیستم. البته توان و فعالیتم _اعم از ذهنی و بدنی_ آنقدرها هم تحلیل نرفته و بطور کامل نابود نگشته است! آری، به لطف و همت من و جهانم، هنوز هم همه چیز در حالت مطلوب است!
فقط متاسفانه مکالمه تلفنی دیروزم با سازمان ملل برایم یاس برانگیز بوده و این ذهنیت را برای من ایجاد کرده است که سازمان ملل شاید حتی موفق نشود که از من ثبت نام نیز کند تا چه رسد به رایزنی با دولت ترکیه برای رفع ممنوعیت ورودم به خاک ترکیه و یا معرفی من برای اقامت موقت در یک شهر بزرگ!
من آنچه شرط بلاغ است با تو می گویم،
تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال.
موفق و موید باشید،
با سپاس،
علی اکبر ابراهیمی
چهارشنبه ۱۰ مرداد ۱۳۹۷
۱ آگوست ۲۰۱۸
تهران