تداوم آسیب ها و خسارات جبران ناپذیر من تامین کننده و ضامن منافع عالی و پایدار اعضای 5+1 نخواهد بود

یک: روسیه برای اقدام نظامی روزهای اخیرش در مورد اوکراین هیچگونه مجوزی از من نگرفت و حتی در اینمورد درخواستی نیز از من نداشت و این کار را بدون مجوز من انجام داد. دو: درست است که من شش کشور ابر قدرت را در نظام نظریه هایم در یک گروه به نام 5+1 جای داده ام و کل آنها را بطور یکجا و با هم مورد خطاب قرار می دهم و برای این کار هم دلایلی از جمله به هم نخوردن و تنزل نیافتن سطح ثبات و هماهنگی در جهان معاصر دارم  اما چین و روسیه نباید خودشان را در دیدگاه اکبر با آمریکا و تمدن غرب مقایسه کنند. هر چند که مددوف یکی دو بار موضع گیری آبرومندانه ای داشته اما در مجموع وقتی که جنبش سبز در ایران داشت سرکوب می شد چین و روسیه به فکر چپاول ایران و روابط تجاری گسترده با ایران بودند. اما کشورهای غربی نقض حقوق بشر در ایران را مد نظر داشتند و حتی ایران را تحریم کردند و از تحریمها خود نیز آسیب دیدند. با توجه به اینکه در این روزها آمریکا هنوز هم از چین و روسیه در حمایت از جنبش سبز ملت ایران جلوتر است من از روسیه تقاضا دارم که در مورد موضوع اوکراین حد و حدود خودش را بشناسد و سر جای خودش بنشیند و خودش را جمع و

روزنامه نگار فرضی: سلام آقای علی اکبر ابراهیمی، شما خواستار بازتاب یافتن صدای تحصنتون در مطبوعات و رسانه ها شدید. من یک روزنامه نگار فرضی هستم برای مصاحبه با جنابعالی که از خیالتون اومدم. بفرمایید . اکبر: من در مقابل دفتر سازمان ملل در تهران واقع در بلوار شهرزاد دست به تحصن زده ام . روزنامه نگار فرضی: یعنی کار و زندگی تون رو رها کردید و رفتید وایستادید اونجا؟ اکبر: نه. من بنا ندارم به میل و خواست و اراده خودم برای خودم تنگنا درست کنم. من در شرایطی نیستم که همین امروز بتوانم شغلم را رها کنم و بروم سراغ دفتر سازمان ملل در بلوار شهرزاد و بر جنبه سلبی و یا حتی اثباتی تحصنم تاکید کنم و بخش قابل توجهی از نیروهایم را برای انجام این کار صرف کنم. اینکه می گویم دست به تحصن در آن نقطه زده ام به آن معنی است که من اعلامیه تحصن خود را تهیه کرده و در پایگاه اطلاع رسانی خودم در فضای مجازی قرار داده ام و تحصن من از همان زمان انتشار متن اعلامیه تحصن رسما آغاز شده است و مسوولان مربوطه باید در جهت پاسخگویی به مطالباتم گام بردارند . با استناد به اینکه من به سوی نقطه ای در حال حرکت هستم ک

من به برخورداری کشورهای 5+1 از امنیت و ثبات اعتراض دارم و دست به تحصن زده ام . من دو سند با نامهای " ریفلکس به توافق ژنو" و "کف مطالبات اکبر از کشورهای 5+1" تهیه کرده ام و با پست پیشتاز برای سفارتخانه های کشورهای 5+1 در تهران فرستاده ام. من خواهان ابلاغ رسمی آن دو سند به دولتهای کشورهای 5+1 از سوی جمهوری اسلامی ایران و پی گیری جمهوری اسلامی ایران برای پاسخگویی دولتهای 5+1 در مورد آن دو سند به اکبر هستم . من خواهان انعکاس رسانه ای گسترده تحصنم بویژه از سوی جمهوری اسلامی ایران هستم. و همچنین از سوی اپوزیسیون ایران. و همچنین از سوی رسانه های دولتی و رسمی کشورهای 5+1 . من خواهان کاهش و حتی پایان وضعیت و شرایط تحصن آمیز خود هستم . کشورهای 5+1 باید در طول مدت تحصن من در جهت پاسخگویی به مطالبات تصریح شده ام اقدام نمایند و به گام برداشتن در این راه ادامه دهند . علی اکبر ابراهیمی تهران – مقابل دفتر سازمان ملل

من از بیانیه روزهای اخیر کاخ سفید در حمایت از رهبران و همراهان در حصر و بند جنبش سبز ملت ایران تشکر می کنم. اما متاسفانه برخی از مقامات جمهوری اسلامی طی روزهای اخیر چیزی گفته اند که سزاوار یک تودهنی محکم از طرف اکبر است. گفته اند که این مواضع آمریکا دخالت در امور داخلی ایران است. با این وضعیت گمان می کنم که اگر از ایران بروم نفوذ کلامم کاهش می یابد و خیلی چیزها از دست می رود. نمی گویم که از ایران نمی روم اما همینگونه و به همین سادگی نمی روم و به سبک خودم و با برنامه خودم می روم. این حرکتها از سوی جمهوری اسلامی ایران به معنی ممنوع الخروج بودن اکبر است. اکبر طی بیش از چهار و نیم سال گذشته نیز ممنوع الخروج بوده است که هر طرف هم که می رفت بی تاب بود و بال بال می زد و مثل بومرنگ بر می گشت به ایران. عدم شایستگی ملت ایران و قلهک نشین یا قلهک فروش و هر گونه کثافت دیگری بودن ایشان و چگونگی استقبال ایرانیان از اکبر در سال 2009 موضوع دیگری است که با سخاوت اکبر می توانست قابل جبران و درمان و ترمیم باشد. اما اکبر دستش خالی بود و پولی نداشت که به ایرنیان بدهد. اصلا چرا ایران باید در لحظه استقب

اکبر در ذهن خویش به مقابل دفتر سازمان ملل در تهران رفته است. ابتدا در مقابل سفارتخانه های کشورهای 5+1 در تهران بوده است سپس مقابل وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران سپس مقابل وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و آخر سر هم آمده و رسیده به خود سازمان ملل. کمی فکر کرده و مناسب دیده که به اینجا بیاید. علی اکبر ابراهیمی تهران - مقابل دفتر سازمان ملل

یادداشتهای مهمی در ذهن دارم. از نظر تکامل انسجام تئوریک و راهنمایی نیروها. فردا در شرکت روز کاری است و وقت آزاد برای روی کاغذ آوردن ایده ها و پرداختن به آنها را ندارم. بنا دارم یادداشتها را روی کاغذ پاک نویس کرده و اسکن کنم که وقت کمتری می برد. لطفا در این هفته ها و ماهها از سوی تحریریه ها و ورک شاپهای مطبوعات و رسانه های ایرانی به پایگاههای اطلاع رسانی من تمرکز و تدقیق بیشتری شود. بیانیه های سیاسی من در بهار 93 باید از سوی ایشان و از قول من بر مبنای آنچه که این روزها می نویسم شکل بگیرد. علی اکبر ابراهیمی تهران - جلوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران

منم گزینه دیپلماتیک. بیخود توی کونتان جشن توافق جامع به پا شده است. هنوز از روی جنازه من عبور نکرده اید. جرات و جسارت دارم، پس هستم.

وصیت اکبر به ایرانیان در مورد انتخابات آینده مجلس من در ایام انتخابات ریاست جمهوری در اطلاعیه شماره 7 اکبر گفته بودم که: "رای به کاندیدای مورد اجماع اصلاح طلبان و سبزها, رای به سرنگونی اصل موجودیت رژیم و لزوم و ضرورت مجازات عوامل سرکوب سبزهای سالهای اخیر خواهد بود." و با توجه به اینکه ما ایرانیان مرض رای دادن داریم و نمی توانیم رای ندهیم و در انتخابات اخیر مجلس نیز نتوانستیم جامعه اصلی نخبگان سیاسی و مدنی مان را برای متلاشی کردن بازی رسوای انتخابات با تحریم انتخابات یاری دهیم من به بعنوان یک نیروی سیاسی مهم که خواستار سرنگونی جمهوری اسلامی ایران هستم (و نام آن را نیز اصلاحات سبز گذاشته ام) از مردم ایران می خواهم که باز هم با مطالبه انتخابات آزاد و با شرکت در انتخابات بازی مهندسان انتخاباتی را به هم بزنند و توی دهن رژیم بزنند و با رای دادن به کاندید مورد اجماع اصلاح طلبان و سبزها و اصولگرایان میانه رو رای خود به سرنگونی اصل موجودیت رژیم و لزوم و ضرورت مجازات عوامل سرکوب سبزهای سالهای اخیر را فریاد بزنند.