تداوم آسیب ها و خسارات جبران ناپذیر من تامین کننده و ضامن منافع عالی و پایدار اعضای 5+1 نخواهد بود

تحریمها و اقداماتی عملی بر ضد کشورهای 5+1 در راه خواهد بود. رژیم جمهوری اسلامی در ایران دست از خرخره من بر نمی دارد و هر روز زخمی تازه به من می زند. من برای مجازات و متنبه کردن کشورهای 5+1 عجله دارم. اما خیلی مواظبم که این شتاب، مشکلی در امور رو به پیشرفت زندگی ام بوجود نیاورد. من حتی امسال هم نتوانستم به نمایشگاه کتاب بروم و برای آنکه پرستیژ خودم را حفظ کنم گفته ام که من نمایشگاه کتاب را تحریم کرده ام. وضعیت و شرایط من نامناسب است اما من از آن راضی و خشنود هستم و نمی خواهم یک ناشکر به نظر برسم. من از اینکه تو قهرت بگیرد و من حتی همین وضعیت و شرایط را هم از دست بدهم می ترسم. ضمنا من یک ایده اورژانسی دارم که می خواهم در سازمان ملل بعنوان یک طرح پژوهشی و نه چیزی بیش از آن رویش کار شود. اما خودم نه دیپلم دارم، نه رمقی دارم برای حرکتهای اضافه بر برنامه و نه حسن شهرت و نه حوصله و ایثارگری هایی خاص و نه .... . من فقط دوست دارم در امور روابط بین الملل، ارتقاء مورد نظرم را شاهد باشم. محمد نوری زاد و یا محمد خاتمی شخصیتهای مناسبی برای پیگیری این موضوع هستند. بنیاد باران هم می تو

به اعتصاب غذا پایان دهید. خامنه ای حیا کن، 350 رو رها کن. هر چه بر سر ما آورده ای ای شیطان رجیم، خیلی خیلی بدتر هایش را منتظر باش. خامنه ای حیا کن، 350 رو رها کن. کار سبز کردن از "کلوپ انبیاء" بر می آید. اما جایگاه بیت رهبری در اینمورد کجاست؟ آیا می تواند کاری سبز کند (به جایگاه و شان خویش در هویت سبز ایران قانع و راضی شود)، که من دیگر نیازی به حس انتقام از بیت رهبری نداشته باشم؟! که معامله برد برد اکبر با بیت رهبری بر سر بخشیدن انواع سرکوبهای ضد سبز سالهای اخیر بیت رهبری بر علیه سبزها، برای اکبر ممکن شود؟ اکبر به سبزهای ایران به مثابه اشیاء قیمتی و کیف ارزش و پول نگاه می کند و ذهنش در عین اصیل و ثابت بودن، آنقدر پیشرفته و توسعه یافته و باز هم هست که معامله بر سر سبزها (قربانی کردن اسماعیل) برایش یک تابو نیست. لزوما چیزی غیر ممکن نیست. فقط باید بهایش پرداخته شود. این معامله نباید ارزشهای ذاتی و خدادادی اکبر از قبیل کرامت انسانی و همچنین حیثیت اکبر را زیر سوال ببرد. مثلا کشتارهای دهه شصت پایان یافته اما من که امروز می خواهم با رژیم جمهوری اسلامی معامله کنم، از آن بابت ک

من کوست و کون نوامیس "ایرانیان دور از اکبر" را به سربازان و نظامیان کشورهای 5+1 پیشکش می کنم . ضد سبزهای افراطی یی که کاندیدا های انتخاباتها در ایران را مجبور به موضع گیری بر علیه جنبش سبز و سبزهای ملت ایران و اعلام برائت از ایشان نموده و با انتخابات آزاد در ایران امروز مخالفت می کنند و مهاجمان ضد سبزی که در حمله های پنجشنبه 28 فروردین 1393 مصادف با 17 آوریل 2014 بر علیه زندانیان در بند 350 زندان اوین به هر نحوی اعم از مستقیم و یا غیر مستقیم دست داشته اند , قطعا از اطرافیان و ایرانیان نزدیک به اکبر محسوب نمی شوند بیت رهبری، ستاد برگزاری انتخابات وزارت کشور، سپاه و دیگر مراجع اصلی و مهم برگزاری انتخاباتها در ایران باید در مورد حمله ها و سرکوبهای روز پنجشنبه 28 فروردین 1393 مصادف با 17 آوریل 2014 بر علیه زندانیان سیاسی در بند 350 زندان اوین تهران پاسخگو شوند. و چونکه آن مراجع مسوول، پاسخگو نیستند، کشورهای 5+1 باید در اینمورد به من پاسخگو شوند. در این روزها به من زیاد خوش نمی گذرد و من زیاد خوشحال نیستم. کشورهای 5+1 چرا خوش و خرم باشند؟ به کشورهای 5+1 چرا زیادی خ

موج بنفش فساد، به نام جنبش سبز و به کام دولت بنفش در راه است. در چنان شرایطی به حاشیه راندن رانت احمدی نژاد عوامفریب بمنظور جا باز کردن برای رانت خود، کار مهره های سبز و یا اصلاح طلب نبود و این کار فقط از روحانی بر می آمد. اما آیا جنبش سبز آنهمه هزینه پرداخت تا ما به همینگونه نتایج نهایی برسیم و در آنها پایان یابیم؟! آیا ارزش جنبش سبز در همین حد بود که ما امروز در دولت بنفش مزدور برای خودمان استخدام کنیم و با همان روشهای کثیف رژیم به مصاف رژیم برویم؟ رانت بنفش را دیگر باید کجای دلم بگذارم؟! تحریمها بر علیه رژیم جمهوری اسلامی وضع شده اند، چرا باید فشار بار آن به سمت مردم منحرف شود؟ ما می خواهیم ریز تا درشت کارکنان دولت بنفش مثل مرتاضهای هندی به خودشان سختی و ریاضت بدهند و راه و راهپیمایی شان دست کم برای خودشان هم که شده مهم و جدی باشد و معتقد و مومن باشند تا حرفی که می زنند نافذ باشد، نه آنکه با شکمهای باد کرده آیا از جنبش سبز حمایت بکنند آیا از جنبش سبز حمایت نکنند! که چه؟ جمع کن مرتیکه آخوند روحانی کاسه کوزه تو. دختر خودت و وزرای خودت و آخوندای حاکمیت گلپری جونو گاز گرفتن و چنین ا

با توجه به حوادث پنجشنبه گذشته در زندان اوین، حمله های اکبر به کشورهای 5+1 در اطلاعیه شماره پنج تحصن اکبر که در دست تهیه و انتشار است، تشدید خواهد شد.

چندی است که گاهی به دلایل امنیتی برای ورود به قسمت مدیریت سایت، لازم می شود یک کد از گوگل به گوشی موبایلم اس. ام. اس شود. اما گوشی موبایلم توسط یک یابنده که نمی دانم اطلاعاتی بود یا نه، از من دور شده بود. صبح تا ظهر جواب نداد. ظهر یکی از تماسهای بچه ها را جواب داده و گفته بود 50 تومان شیرینی می خواهد. گفتم 20 تومان شیرینی می دهم. اصول اخلاقی من به من اجازه نمی داد که طمع را در وی تحریک کنم. البته اگر گفته بود که گوشی ات را می خواهم به خودت بفروشم شاید من همان 50 و یا حتی 100 را هم می پذیرفتم.  اما شیرینی خواست و من فقط 20 تومان می توانستم شیرینی بدهم. چگونه به گوشی رسیدن هم مهم است و فقط به گوشی رسیدن مهم نیست.می گفت من دارم می روم به قم و فردا برایت پست می کنم و یا می آورم و .... . در حال ارزیابی بود. 20 تومان را که شنید انگیزه اش و نقشه های احتمالی اش خیلی کمتر شد. اما چونکه من کمی محترم و صادق بودم، کلاس کار را نمی خواست از بین ببرد. بعد از ظهر گوشی را خاموش کرده بود و گویا دیگر روشن نشد. دیشب سیم کارت را از دو طرف سوزاندم و همان شماره را یکبار دیگر باز کردم. یک گوشی صفر هم خریدم.

خبر پیروزی جنبش سبز، صحیح بود. آنهایی که آرزو داشتند مملکت منفجر شود تا هم وضع خودشان بهتر شود و هم وضع همه نیز به میزان وضع ایشان بد شود، شکست را بطور کامل احساس کرده اند که اینگونه عصبانی شده اند و دارند به هموطنان سیاسی ملت ایران در بند 350 زندان اوین اینگونه حمله ور می شوند. دکتر روحانی اگر به ملت بزرگ ایران باور و اعتقاد داشته باشد، امروز شاید بهترین و مناسب ترین زمان قابل تصور برای اعلان صریح حمایت رییس جمهور ملت ایران از جنبش سبز ملت ایران باشد. اگر وی امروز از جنبش سبز حمایت نکند، جهان متمدن هیچگونه تعهدی در مورد خودداری از حمله نظامی به جمهوری اسلامی ایران نخواهد داشت. حداقل کاری که مسوولان جمهوری اسلامی برای تبرئه خویش در مورد حملات روز گذشته به بند 350 می توانند بکنند، محکوم کردن آن بدلیل مغایرت با شعار "اعتدال" است.

آقای خامنه ای، یکبار دیگر از تو می خواهیم که ایادی خودت اعم از مجرم و زندانی و یا مامور و معذور را از بند 350 زندان اوین دور نگه داری.

حیفم می آید که خبر ی خوش را به این ملت حیف نان خودم بدهم و انجام این کار را حتی تا 31 آگوست هم به تاخیر نیاندازم. اما جهنم و ضرر. بگذار بریزم روی سر و صورتشان پولها و طلا ها را تا بلکه خفه شوند و بمیرند. چند روز پیش بود که در شرکت به دفتر مدیر کارخانه رفتم. می خواستم با دلیل و منطق و سند و مدرک و توپ و تانک و .... نسبت به ستم هایی که معتقد بودم از جانب معدل همکاران در آن کارخانه نسبت به من شده اعتراض کنم! مهندس با دیدن ورود من به اتاق، گل از گلش شکفت و آنقدر خوشحال شد که من از نیتم برای اعتراض و شکایت از همکارانم خجالت کشیدم و در یک لحظه، انجام چنان کاری را کاری بچگانه و احمقانه و قدرنشناسانه و ناشکرانه حس کردم. و با خودم گفتم ای اکبر، ای با شکوه، ای انسان، تو را چه به این کارها و پرده دری ها و همدیگر را دریدنها؟!!! مگر طرف مقابل خانواده ندارد که تو راضی به صدمه دیدنش می شوی؟ تو مگر اکبر نیستی؟ پس چرا شکایت دشمن و یا دشمنانت را به دادگاهی غیر از وجدان خود ایشان می بری؟ مهندس گفت به به. چه عجب و .... . بالاخره ما هم سهمی داریم. و .... بیش از نیم دقیقه ای طول کشید. من هم که با دید

سران قوای نظامی ایران اخیرا یک عروسی یی گرفته بودند که احمدی نژاد نیز در آن حضور داشت. و حتی سخنرانی هم کرد. اخیرا فرمانده سپاه نیز برای روحانی خط و نشان کشیده که چونکه دعوتنامه رسمی برای بسیج نفرستاده ای و جرایم و گناهان ایشان را بطور قلمبه نشسته ای و پاک نکرده ای و مسوولیتش را نپذیرفته ای، بسیج زیاد نمی تواند احساس کند که برای کمک به دولت در مورد اقتصاد، دستش باز است. دستهای رانتی در کار است که خدا نشناس، بی دین و ایمون، بی پدر مادر و .... بوده و هشت سال تمام قدرت اجرایی کشور را نیز در دست داشته است. معلوم است که این رانت تا امروز چقدر قدرتمند و مسلط و توانا شده است. خون مردم را کرده اند توی شیشه و همان سیب زمینی یی که در زمان عروسی های احمدی نژادی شان به رایگان در شهرهای مختلف پخش می کردند را امروز می خواهند به "ملت سبز انتخاب کن ایران" بفروشند چهار یا پنج هزار تومان تا شعله های آتش سبز خرداد ماه 92 در حد و اندازه هایی کار راه انداز نگه داشته شده و کنترل شود و بیش از حد گسترده و خطرناک نشود و حتی پس از استعمال، خاموش نیز بشود. تا تضمین و سند و مدرک کافی و رسمی از رییس

من خواهان توقف اجرای حکم اعدام ریحانه جباری هستم. من خواهان ابطال حکم حبس مریم شفیع پور و دیگر خواهران سبزم هستم.

مصاحبه اخیر ابراهیم یزدی ریفرنس مشخصی در مورد حسن روحانی برای اهالی فضای سیاسی ایران است. بعد از احمدی نژاد خاتمی نمی توانست کاری کند. دیدیم که حتی ثبت نام هم از دستش بر نیامد. بعد از احمدی نژاد کشور ما به یک پتیاره تر از خودشان که پرزیدنت "حسن روحانی" نام داشت نیازمند بود که حریف خسارات به جای مانده است با اشتهایی ویژه. جنبش سبز اما با پس گردنی زدن به روحانی بیشتر حال می کند و زحمت حمایت از روحانی را به جناح خامنه ای واگذار کرده است. همو که از دولت روحانی برای اجرای طرح سپر مردمی استفاده کرده است. یکی در تاکسی می گفت احمدی نژاد خیلی جرات داشت و جلوی خیلی ها ایستاد. گفتم اما جلوی سرکوب جامعه مدنی و همسویان فکری اکبر در سال 88 نایستاد. آن خیلی ها اگر یکی شان رفسنجانی باشند رفسنجانی وضعش از خود احمدی نژاد خیلی بهتر بود. چرا که رفسنجانی توفیق همراهی با جنبش سبز را پیدا کرد اما احمدی نژاد توفیق حمایت صریح از جنبش سبز را نیافت. چونکه منافعش در جبهه سرکوب کنندگان جنبش سبز بود، هر چند که جبهه شان باطل بود و طبیعتا به اختلاف و شقه شقه شدن رسید. احمدی نژاد پول (یعنی مقام ریاست

در آوریل 2014 و از آن به بعد موج جدیدی از درخواستهای اکبر برای ویزای ترکیه آغاز شد. در آن دوران، هم هنوز رجب طیب اردوغان در ترکیه روی کار بود. یعنی همو که باخانلیگ (ریاست) اش مستقیما برای اکبر مانع سازی کرده بود. و هم ترکیه پس از برگزاری انتخابات شهرداری ها یکبار دیگر نسبتا در یک آرامش و ثبات جامع و کامل بسر می برد و وضع و حالش خوب بود. اولین تلاشهای اکبر در اینمورد در تاریخ جمعه ۲۲ فروردین ۱۳۹۳ مصادف با ۱۱ آوریل ۲۰۱۴ با زنگ زدن به شماره تلفن سفارت ترکیه در تهران صورت گرفت.تعطیل بود، اکبر منتظر بود که تماس بعدی از سوی سفارت باشد. اما در صورت تماس نگرفتنشان، احتمال تماس گرفتن اکبر کاملا منتفی نبود.

تحریمها به ایشان و ایادی شان و نظامشان فشار آورده بود، فشار تحریمهای خارجی و سوء مدیریت های داخلی شان را هدایت کرده و پاشیده اند به سمت و سو و روی مردم. می گوید آری، چشم بصیرت می خواهد که اینها را ببینی. می پرسم چه شد که واژه بصیرت را به کار می برد و از کجا این واژه را شنیده است؟ ذهنش دستمالی نشده بود و واژه از خودش بود. می گویم آنچه را که دستگاه تبلیغاتی رژیم طی سالهای اخیر با این واژه مظلوم کرده است. فحش می دهد به آنها و می گوید که فکرشان ده برابر فکر مردم جلو است. می گویم که اگر امشب وقت نشود فردا می روم کافی نت و می نویسم. می گوید همین امشب برو بنویس. دیشب کارمان طول کشید و شب را شرکت ماندم. امروز اما ساعت دو توانستم تعطیل کنم و از شرکت خارج شوم. جنبش سبز، طرح سپر مردمی از سوی دولت بنفش را محکوم می کند. به چه حق و جراتی دارند به بهانه یارانه با مردم مصاحبه مالی می کنند؟ آیا مسوولین باید مصاحبه مالی شوند و جواب پس بدهند یا مردم؟ چرا مستقیم و بی بهانه نمی گویند که می خواهند مصاحبه مالی کنند؟ من طرح سپر مردمی حکومت جمهوری اسلامی ایران مبنی بر هدایت فشارهای مادی

تحریمها به ایشان و ایادی شان و نظامشان فشار آورده بود، فشار تحریمهای خارجی و سوء مدیریت های داخلی شان را هدایت کرده و پاشیده اند به سمت و سو و روی مردم. می گوید آری، چشم بصیرت می خواهد که اینها را ببینی. می پرسم چه شد که واژه بصیرت را به کار می برد و از کجا این واژه را شنیده است؟ ذهنش دستمالی نشده بود و واژه از خودش بود. می گویم آنچه را که دستگاه تبلیغاتی رژیم طی سالهای اخیر با این واژه مظلوم کرده است. فحش می دهد به آنها و می گوید که فکرشان ده برابر فکر مردم جلو است. می گویم که اگر امشب وقت نشود فردا می روم کافی نت و می نویسم. می گوید همین امشب برو بنویس. دیشب کارمان طول کشید و شب را شرکت ماندم. امروز اما ساعت دو توانستم تعطیل کنم و از شرکت خارج شوم. جنبش سبز، طرح سپر مردمی از سوی دولت بنفش را محکوم می کند. به چه حق و جراتی دارند به بهانه یارانه با مردم مصاحبه مالی می کنند؟ آیا مسوولین باید مصاحبه مالی شوند و جواب پس بدهند یا مردم؟ چرا مستقیم و بی بهانه نمی گویند که می خواهند مصاحبه مالی کنند؟ من طرح سپر مردمی حکومت جمهوری اسلامی ایران مبنی بر هدایت فشارهای مادی و معنوی معطوف به

آیا ارتقای مطالبات تا سطح "خونه توی جردن" خدمت احمدی نژاد بوده است یا خیانت وی؟ احمدی نژاد را رییس جمهور کرده بودند و او هم برای ایشان آدم می کشت و چپاول را توسعه می داد. با یک چنین رویکرد و نگاهی که احمدی نژاد داشت، کدام مدیریت؟ کدام احمدی نژاد، کدام کشک؟ اصلا تو بگو احمدی نژاد طلاست. همین طلا، عزیزان مرا کشته. من نمی توانم دستگاه آدم کش احمدی نژاد پرور را به حال خودش واگذارم تا در کشورم بچرد و بدرد و .... . در شان این مردم بزرگ بود که اگر هم یارانه و پول مستقیم می گیرند از دست خاتمی و موسوی و رهنورد و مهاجرانی و تاجراده و دیگر آدمهای سبز برجسته اکبر بگیرند، نه از دست خامنه ای و احمدی نژاد. خاطرات شیرین باید آنگونه شکل می گرفت که موجب خیر و برکت و توسعه نبز بشود. یارانه دادن خامنه ای و احمدی نژاد توهین به ملت و نکبت زا بود. می گوید احمدی نژاد مردمی بود و مردم را برای اولین بار با "حق یارانه" خودشان آشنا کرد. و در زمان احمدی نژاد تولید هم مشکلی نداشت و همان مسکن مهر کلی کسب و کار درست کرده بود و .... می چرخید و رونق اقتصادی ایجاد می کرد. مثال جوانی

امروز که شرکت بودم، شنیدم که مردم هم می گفتند اگر وضع مردم خوب و خوبتر شود، فکر مردم بازتر می شود و می روند سراغ اهداف بعدی شان و از جمله اینکه در ساختار قدرت چه خبر است. و می گفتند که برخی در ساختار قدرت هستند که نمی خواهند به روحانی اجازه بدهند اوضاع را بهتر کند. چون اگر وضع مردم خوب شود و نفسی بکشند، وضع ایشان بد می شود و ایشان نمی توانند نفس بکشند. می گفتند اگر سرمایه دارهای ایران بازگردند بدلیل سرمایه دار بودنشان کسی نمی تواند به آنها چیزی بگوید و سپس همه می گویند که مصطفی تاجزاده که یک چهارم آن سرمایه دار حساسیت درست نکرده چرا در زندان است و اینها اما آزادند و کم کم فضا باز تر می شود. اما می گفتند که توزیع مستقیم پول، مردم را قوی می کند و ساختارهایی که بعنوان فیلتر عمل می کنند خودشان مصرفشان زیاد است و باید لاغر شوند. اما روحانی چونکه خودش هم عضوی از ساختار است، نمی خواهد به بودجه آنها دست بزند تا برایش مشکل ساز نشوند. اما به یارانه مردم دست می زند. ضمنا من همینجا به حذب کارگزاران هشدار می دهم که اگر در بخش قشرهای آسیب پذیر دیدگاههای اقتصادی شان بازنگری و اصلاحات اساسی ا

متن کامل قطعنامه راهبردی پارلمان اروپا در قبال جمهوری اسلامی به زبان انگلیسی MOTION FOR A RESOLUTION to wind up the debate on the statement by the Vice-President of the Commission / High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy pursuant to Rule 110(2) of the Rules of Procedure on the EU strategy towards Iran (2014/2689(RSP)) María Muñiz De Urquiza on behalf of the Committee on Foreign Affairs B7-0000/2014 European Parliament resolution on the EU strategy towards Iran (2014/2689(RSP)) The European Parliament, – having regard to its previous resolutions on Iran, in particular to its resolutions of 10 March 2011 on the EU's approach towards Iran1 , 17 November 2011 on recent cases of human rights violations in Iran2 , 2 February 2012 on Iran and its nuclear programme3 and 14 June 2012 on the situation of ethnic minorities in Iran4 , – having regard to the joint statement made by Vice-President / High Representative Catherine Ashton and the Iranian Mini