تداوم آسیب ها و خسارات جبران ناپذیر من تامین کننده و ضامن منافع عالی و پایدار اعضای 5+1 نخواهد بود

ما حقیقتهای همه کشورهای عضو سازمان ملل از بابت وضعیت و شرایطی که اکبر امروز10.06.2013 در پشت میله های یو.ان.ایچ. سی. آر داشت متاسفیم. خدایا, ما کشورهای متبوع خود را شایسته و لایق برخورداری از کرامت, حرمت, رفاه و امنیت نمی دانیم. چرا که سیری و شادی موجب غفلت کشورهای ما از وضعیت نخبگان سبز کشور اکبر شده است. خدایا, قحطی و بلا را بر کشورهای ما نازل کن و تا زمانی که از سبزهای ایران رفع تظلم نشده, به داد کشورهای مطبوع ما نرس.

وقتی در 10.06.2013 اکبر را در ایروان با آن اوضاع و احوال دیدیم که چگونه داشت بخاطر کاستی های موجود در عصر خود از جهان و جهانیان معذرت خواهی می کرد, از خودمان خجالت کشیدیم. ما قوای نظامی و امنیتی باالقوه اکبر در سازمان ملل, خود را در مورد اعمال اراده سیاسی اکبر در ایران مبنی بر "رفع انسداد از فضای سیاسی و مدنی سبز ایران ظرف 48 ساعت پس از برگزاری شوی 24 خرداد 92 ایران" متعهد می دانیم و و چنانچه این مهم ظرف آن 48 ساعت از سوی حاکمیت سیاسی ایران محقق نشود, پس از آن, قوای نظامی و امنیتی ایران ظرف 48 ساعت به مسوولیت خود مبنی بر "بازداشت و مجازات عوامل سرکوب سبزهای ایران طی سالهای اخیر" عمل خواهند کرد. و چنانچه در اینمورد موفق نشوند, پس از آن, قوای نظامی و امنیتی باالقوه اکبر در سازمان ملل, ظرف 48 ساعت تمامی تمهیدات لازم برای "بازداشت و مجازات عوامل سرکوب سبزهای ایران طی سالهای اخیر" را خواهد اندیشید. موضوع فوق به حمایت شدن و یا حمایت نشدن اکبر برای "توسعه مطالعات و پژوهشهای اکبر" مربوط نیست و یک موضوع جداگانه است.

رییس جمهور محترم ضمن سلام و خسته نباشید. اینجانب علی اکبر ابراهیمی نویسنده "ورژن دوم پروپزال" که به پیوست ارایه می گردد, برای "تداوم و توسعه مطالعات و پژوهشهای علمی" خود نیاز به حمایتهای مالی و معنوی از بالا برای بهبود بخشیدن به وضعیت معیشتی و رفاهی زندگی ام دارم. لطفا در صورت امکان در اینمورد اقدام شود. با تشکر. علی اکبر ابراهیمی

همه نخبگان و جناح های سیاسی داخل و خارج از کشور اعم از درون حاکمیتی و یا اپوزیسیون و همچنین همه دیگر نخبگان, گروهها و نهادهای ایرانی و عموم ایرانیان حق و فرصت دارند که بمنظور حمایت از "توسعه مطالعات و پژوهشهای اکبر", در جهت حمایت مالی و معنوی از اکبر بواسطه یونسکو (معاونت علمی و فرهنگی سازمان ملل) گام بردارند.

پیام "عجز خرد جمعی جامعه بین الملل از ساپورت اکبر" بقدر کافی رسا بود که دیگر نیازی نباشد وقت بیشتری از اکبر در پشت میله های یو. ان. ایچ. سی. آر گرفته شود. اکبر با جدا شدن از پشت میله های یو. ان. ایچ. سی. آر, راه ترکیه, آذربایجان, ارمنستان و یا دیگر کشورهای جهان برای حمایت از توسعه مطالعات و پژوهشهای اکبر را سد نکرده است. همه آنها بطور مساوی از این حق و فرصت برخوردارند که بواسطه یونسکو (معاونت علمی و فرهنگی سازمان ملل) در جهت حمایت مالی و معنوی از اکبر گام بردارند. حتی در مورد تهیه یک ویزای بین المللی جهانشمول  برای اکبر و یا پکیجهای مسافرتی و مهاجرتی خاص برای اکبر که جدا از موضوع پناهندگی و یو. ان. ایچ. سی. آر باشد نیز می توانند اقدام کنند.

چهره بین المللی ایران باید تغییر کند. نباید برخی منتسبان آشکار و نهان به حاکمیت سیاسی در ایران بتوانند اموال عمومی مردم مظلوم ایران را ببرند اینور آنور دنیا پخش کنند تا در دنیای امروز آدم حساب شوند اما امثال اکبر پاشنه نهادهای حقوق بشری را از جا در بیاورند و زندگی و حتی خانه و حتی نهاد و سازمان گدایی کنند! اکبر به ایران بازگشته چونکه معتقد است 95 درصد برنامه های نیمه کاره اکبر مربوط به ایران است و آن 5 درصد بین المللی اش نیز مربوط به کپی و انتشار آثار و نتایج و دستاوردها در سطح جهان است و نه مربوط به گدایی و پناهندگی و هر آنچه که نه در شان ایران است و نه در شان جامعه بین الملل. علی اکبر ابراهیمی چهارشنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۲ ۱۲ ژوئن ۲۰۱۳  تهران

دلارهای اکبر به سرعت در حال آب شدن هستند و این موضوع بسیار مهم است. اما اکبر باید در ارمنستان بماند. وی آسان به اینجا (جلوی یو. ان) نرسیده که یک شبه آن را رها کند. حداقل دستاورد ماندنش آن خواهد بود که حرفش را می زند و از طریق اداره مهاجرت ارمنستان به یو. ان. ایچ. سی. آر منتقل می شود و در سازمان ملل ثبت می گردد. به ایران برگردد و به اطرافیان دور و نزدیک چه بگوید؟ اصلا کی حکام و مسوولین در ایران منتظر وی بوده اند و به استقبالش آمده اند که اینبار بار دومشان باشد؟ اکبر آنهمه سال منتظر ماند آیا یک جواب ردی هم از سازمان ملل نگیرد؟ اکبر احتمال مهاجرت به غرب با کمک یو. ان. ایچ. سی. آر را نیز کاملا منتفی نمی داند. در ایران واقعا هیچ چیزی منتظر اکبر نیست, البته بجز خطر و چالش و مسایلی از این دست. باید همینجا ماند و منتظر فرجی شد. اکبر در ایران نه برای خودش کاری از دستش بر آمد و نه برای دیگران. چیزی هم بجز یک سربار  که حتی برای خودش هم نتوانسته کاری کند برای جامعه نبود و همه دعایش می کردند که لااقل این یکی مهاجرتش موفق باشد. هیچ دعوت و نیازی هم از سوی ایران نیست. نه دعوتی از سوی پویشهای مدنی و

ممکن است اکبر صبح با اتوبوس تهران عازم ایران شود. برای تاسیس دفتر پی گیری نتیجه مورد اشاره آقای خاتمی از انتخابات (رفع انسداد از فضای سیاسی و مدنی سبز جامعه) ظرفیتهای مناسبی همچون آقایان محسن رضایی و عارف و دیگران وجود دارند. هر گونه استقبال سبزی که از اکبر بشود اکبر حاضر است بجای آنکه دوباره در محیطهای کسب و کاری مشغول به کار شود, وقتش را صرف تاسیس و راه اندازی دفتر مورد اشاره کند.

بیت رهبری در تقسیم بندی های سیاسی کجا قرار می گیرد؟ اصلاح طلب است؟ سکولار است؟ سلطنت طلب است؟ اصولگراست؟ چیست؟ چرا آقای حداد عادل در مناظره می فرمایند که آقای احمدی نژاد هیچگاه خودش را اصولگرا ننامیده؟ پس اگر اصولگرا نبوده چرا باید وقتی که دروغگو و مفسد خوانده می شود بیت رهبری و مجموعه اصولگرایان داغ شوند؟ مگر حذف نخبگان سیاسی و مدنی مستقل, منتقد و غیر وابسته به حاکمیت و بد نامیدن ایشان و بد معرفی کردن ایشان به مردم و به شوخی گرفتن منافع ملی در داخل و به سخره گرفتن منابع ملی و خرج آن در راستای محبوبیت خود و .... کم دروغ و فسادی است؟ برای تثبیت اهالی کدام گفتمان انجام می شد؟ بعد از آنکه استفاده شان را از آن بیچاره کرده اند, بجای آنکه دستمزدش را بدهند, می گویند از ما نبوده. مردم گناه دارند. در رنجند. کمترین مجازات هیات حاکمه کنونی کشور, روانی نامیده شدن و تبرئه ایشان و انتقالشان به آسایشگاه روانی است. اما این کشور سبز خیلی سخاوت دارد و بیت رهبری نه به تیمارستان بلکه حتی به ریاست اقدام سبز دعوت می شود. در صورتی که بیت رهبری زودتر, داوطلبانه و به موقع و نه دیرتر اقدام کند.

شایسته است اگر جامعه بین الملل پاسخی مناسب به معذرت خواهی اکبر بدهد. شایسته است اگر که سازمان ملل اعمال مجازات علیه مردم ایران را متوقف کند. مردم ایران در اثر تحریمها در محدودیت و رنج هستند. اگر این کار برای دامن زدن به شورشهای مردمی انجام می شود, مردم بی دفاع چگونه می توانند در مقابل دستگاه مصمم, مجهز و پیشرفته سرکوب در ایران بایستند. آیا چنین سیاستی در قبال مردم گرفتار, آسیب پذیر و معصوم ایران انصاف است؟ آیا اخلاقی است؟ مردم در حال پر پر شدن هستند. شایسته است اگر که جامعه بین الملل از سران ایران بخواهد که آقای موسوی و خانم رهنورد و دیگر زندانیان سیاسی سبز مردم ایران را به ایشان برگردانند و آنقدر در مورد این موضوع فارغ و بیگانه نباشد که این موضوع در مورد ایران موضوع شماره یک جامعه بین الملل نباشد و موضوعاتی همچون کنترل برنامه اتمی ایران و یا مساعدتهای تدارکاتی و یا مالی از سوی حاکمیت ایران تحت عنوان میزبانی کنفرانس و یا صدقه و یا باجگیری و یا ....  موضوع شماره یک جامعه بین الملل در مورد ایران باشد. شایسته است اگر که در جامعه بین الملل هر کشوری برای خود نیز دعا کند و برای خود نیز ا

اکبر از بابت اینکه شاید در کشورهای خارجی (کشورهایی غیر از ایران) هنجارها و قوانین آن کشورها را بطور کامل رعایت نکرده باشد تا آنها نیز بتوانند حمایتهایشان از اکبر را توسعه دهند و برای سبزهای ایران نیز دعا کنند و معدل کل کشورهای جهان در نظر اکبر را ارتقا بخشند, از جامعه بین الملل و همچنین از خود همان کشورهایی که تا کنون به آنها سفر کرده است معذرت می خواهد و امیدوار است که از این پس در تعامل با کشورهای خارجی و مجموعه جامعه بین الملل بر مبنای احترام متقابل موفق باشد. اکبر در مورد عرصه بین الملل تصمیم دارد که از این پس بجای مقصر جویی برای سرکوبهای سال 2009 ایران, از جامعه بین الملل برای سبزهای ایران طلب دعا و آرزوی موفقیت کند. بدین ترتیب, معدل کل کشورهای جهان نیز ارتقا می یابد. صلح برای بشر خیلی کم است. پیام صلح و آشتی, 2013 سال پیش با میلاد دوست منتشر شد. ما امروز باید به خیلی جاهای برتر از سطحی که صلح نام دارد رسیده باشیم و در فضایی فراتر از سطح صلح تنفس کنیم. با توجه به اینکه مشکلات جهان ما و از جمله مشکلات ایران زیاد است و چشم انداز یک ایران و جهان بدون مشکل کمی دور به نظر می رسد و

اکبر که امروز به ایروان آمده, حس می کند ترک ایران با چیزی جبران شدنی نیست و جای ایران با چیزی و جایی پر شدنی نیست و دوری از ایران بدون یک برنامه مسافرتی و بدون گرین کارت و مدارک لازم برای رفت و آمد آسان, قابل جبران نیست. سازمان ملل هم می گوید که دولت اقامتگاه و غذا می دهد اما سازمان ملل به کشور سوم (یک کشور پیشرفته غربی) نمی فرستد, چونکه آژانس مسافرتی نیست. شاید می خواهد ببیند که اکبر واقعا در ایران آنقدر مشکل دارد که مدتی بماند و با پروسه پناهندگی همراه شود. متاسفانه جواب رسمی و کتبی ردی هم نمی دهد و می گوید موضوع در انتظار ماندن اکبر برای جواب قبولی و یا ردی در ترکیه موضوع جداگانه ای است و در اینجا اگر اکبر درخواست پناهندگی دارد, فعلا از حمایتهایی که دولت این کشور بعمل می آورد استفاده کند.  اما اگر سازمان ملل اکبر را به کشور سوم هم می فرستاد, احتمالا اکبر خیلی دور تر می شد. به اندازه فاصله تمدنها, فاصله فرهنگها. در حد خفگی. و خفگی و عدم امکان تنفس. کوله باری از مصیبت و مشکل برای جهان به ارمغان آوردن صحیح و دیپلماتیک نیست. نباید از ایران مصیبت و مشکل آورد و به جامعه بین الملل تحمیل

اجازه ندادند که مردم مظلوم ایران کاندیدای اصلاح طلب و سبز داشته باشند. گفتمان سبز ممنوع شد. پاسخ جنایات سال 88 را کسی با اعلام لزوم مجازات عوامل سرکوب سبزها نداد. شعله سعدی هم که در سالهای گذشته این موضوع را گفته بود رد صلاحیت شد. پاسخ مادران مجید دری ها را کسی نداد. پاسخ مادران عزادار پارک لاله را با حمله به محمد ابراهیمی وشکنجه وی دادند و .... . کو آن شور و نشاط سبزی که در سال 88 آمده بود تا کاری برای مردم و مملکت بکند؟ مردم می بینند که نخبگان اصلاح طلب و سبزشان برای خود نیز نمی توانند کاری در حد آزاد شدن از زندان و یا .... انجام دهند. کدام انتخابات؟! روح و روان مردم پر است از آثار آسیبهای ناشی از بمباران تبلیغاتی تحمیلی حاکمیت طی سالهای اخیر. می گویی انتخابات می خواهند داد بزنند. گنگی, رنج, محدودیتهای معیشتی, وحشت, تایید مشروعیت رژیم بودن انتخابات, درد و .... هر آنچه از ظلم که توانسته اند به مردم تزریق کرده اند تا احساس تاثیر گذاری بر سرنوشت خویش و کشور خویش, یک کیمیای کمیاب باشد. آنهم در میان بدنه 9 دی ای خودشان.

تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۳۹۲, ساعت ۱۲:۰۲ بعد از ظهر گزارش هشت سال نقض حق تحصیل در ایران: بیش از ۱۰۰۰ دانشجو از تحصیل محروم شده‌اند جرس: گزارش هشت سال نقض حق تحصیل شهروندان ایرانی در دانشگاه های کشور با هدف معرفی سازمان های موثر در نقض حق تحصیل و ارائه اسامی بیش از ۱۰۰۰ مورد محرومین از تحصیل و دانشجویان ستاره دار منتشر شد. این گزارش که توسط کمیسیون حقوق بشر دفتر تحکیم وحدت با همکاری سایت دانشجونیوز و کمپین دفاع از حق تحصیل آماده شده، به ارائه برخی از مستندات و همچنین اطلاعات طبقه بندی شده بیش از ۱۰۰۰ مورد محرومین از تحصیل از فروردین ماه ۱۳۸۴ تا اسفند ۱۳۹۱ می پردازد. گزارش نقض حق تحصیل همچنین در اختیار گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران و گزارشگر ویژه حق تحصیل سازمان ملل متحد قرار خواهد گرفت. این گزارش در حالی منتشر می شود که در روزهای اخیر روابط عمومی وزارت علوم با صدور اطلاعیه ای اعلام کرده بود که "ستاره‌دار کردن دانشجویان توسط وزارت علوم در سال‌های اخیر کذب محض است". پس از روی کار آمدن

کتیبه 2013 کتیبه 2013 در امتداد کتیبه 2010 و دیکته اکبر و بدلیل پاسخ تهاجمی سازمان ملل به آن دو سند تهیه شده و بمنظور نزدیک تر شدن اکبر به یک هدف استراتژیک تحت عنوان "برخوردار شدن اکبر از یک پاسخ روشن, رسمی و کتبی قبولی و یا ردی به در خواست پناهندگی اکبر از سازمان ملل", در مقابل دیدگان سازمان ملل قرار می گیرد. متن سند: اکبر باید از همه حق و حقوق خویش و از جمله حق اکبر مبنی بر امکان حضور فیزیکی در هر کشوری که می خواهد و در هر زمانی که اراده می کند برخوردار باشد تا اراده خیر با فعالیت در عرصه های علمی کاربردی و بدون نیاز به فعالیت در عرصه منازعات سیاسی توسعه یابد. سازمان علمی پژوهشی اکبر با همه شعبه های بومی اش در اقصی نقاط جهان و با حمایت مادی و معنوی سازمان ملل باید تاسیس گردد و چنانچه سازمان ملل حاضر نیست که بجای ایران بودجه تاسیس سازمان اکبر را بپردازد, نیروهای نظامی تحت اختیار سازمان ملل باید تحت اختیار اکبر قرار گیرند تا اکبر با همکاری ایشان, نیروهای نظامی و امنیتی ایران را از چنگ معدل سران نظامی و امنیتی ایران آزاد کند و بودجه تاسیس سازمان اکبر, بعنو

 در اطلاعیه شماره 8 اکبر قرار نشده بود که موش و گربه بازی سبز خرداد ماه 92 بمنظور نابودی کامل اصلاح طلبان و سبزها انجام شده باشد. بلکه قرار شده بود که بمنظور تامین حداقلی, متوسط و یا حد اکثری نتایج مورد اشاره خاتمی برای انتخابات (گشایش فضای سیاسی و مدنی سبز) انجام شده باشد. این فرمان قوای نظامی کشور است. خامنه ای باید در مقابل قوای نظامی ایران مسوول, متعهد و پاسخگو باشد.

مردم با سپر "بیانیه 13 خرداد 92 سازمان مجاهدین" اقدام به انداختن رای می کنند. پنجاه درصد از پروژه استحاله جنبش سبز که مربوط به روزهای قبل از شوی حماسی 24 خرداد 92 بود تا حدودی و بطرز عجیبی شکست خورد. حداقلهایی همچون عارف و روحانی, حداکثر گزینه هایی بودند که ایران سبز توانست با زور از تمامیت خواهان حاکم بر کشور بگیرد و متاسفانه از آنجا که دستاورد مورد اشاره برای پیروزی بر پروژه استحاله جنبش سبز کافی به نظر نمی رسید, جامعه مدنی, سران اصلاحات, بدنه سبزها و خرد جمعی بطور شفاف, رسمی و یکپارچه انتخابات را تحریم کردند و سکون, تعلیق و سکوتشان تا یک هفته مانده به انتخابات, در تاریخ ثبت شد. اما پس از دیدارهای نزدیکتر عارف و روحانی با مردم در روزهای گذشته و مواجه شدن ایشان با امواج توده های  مردم اصلاحات طلب ایران که "بیانیه 13 خرداد 92 سازمان مجاهدین" را همچون سپر در دست داشتند و می خواستند رای بیاندازند, گفتمان آن دو بزرگوار نیز تا پانزده درصد با گفتمان اصلاحات سبز همسو شد. گفتمان آن دو بزرگوار نیز تا پانزده درصد با گفتمان اصلاحات سبز همسو شد و این بار موج  امید و شو

مشاوران خاتمی, امروز و یا دیروز هیچ بیانیه انتخاباتی یی که در آن از کاندید اصلاح طلبان یا سبزها صحبت شده باشد نداشته اند و چنانچه چنین چیزی هم وجود داشته باشد, حتما از طرف مشاوران و اطرافیان هاشمی بوده است.  با کمی توجه و دقت به اطلاعیه شماره 8 اکبر در می یابیم که در این انتخابات, اراده حکومت اصالت دارد و نه رای مردم. و اگر می خواهند عارف یا روحانی را رییس جمهور کنند دستشان درد نکند اما از اصلاح طلبان و سبزها انتظار دعوت از مردم برای رای دادن نداشته باشند. اگر رفسنجانی را هم بیاورند خودشان باید رییس جمهورش کنند. از رای خبری نیست مگر آرایی که با ارعاب, دروغ و فریب ستانده شود. اگر خاتمی خودش نمی خواهد خودش را با دعوت از مردم برای رای دادن به افتضاح کشیده و در معرض مطالبات و شکایتهای سبزی که اکبر از هشت کاندید مورد تایید حکومت دارد قرار دهد خرد جمعی سبز و اصلاح طلب نیز چنین درخواستی از خاتمی ندارد. حتی دیوانه روانی اکبر (محمود احمدی نژاد) که در اوقات و دوران دقیقی به کله شقی شهره بود نیز می داند که دخالت و اظهار نظر در این فضای غبار آلود و خس و خاشکی, چس کردن خود است و شرط عقل نیست.

حمله نظامی ایران به جهان اکبر را متوقف کنید سران نظامی و امنیتی ایران, با توجه به اینکه هشت نامزد انتخابات پیش رو از ایرانیانی هستند که کمتر از اکبر از سبزهای چهار سال اخیر ایران دفاع و حمایت کرده اند و به همین دلیل نیز حق ندارند که شان و وزنی برتر از سطح شان و وزن اکبر در جامعه امروز ایران (یعنی جایگاه یک کارگر صفر و بی ثبات و در معرض خطر انواع حملات حاکمیت سیاسی کشور) را برای خودشان نشانه گیری کنند, لطفا گوش همه  ایشان را بگیرید و یکشنبه 19 خرداد ماه 1392 ساعت 2 ظهر  به ترمینال غرب تهران بیاورید و برعکس بتکانیدشان و ثروت شخصی شان را از ایشان بگیرید و به واسطه یکی از کارمندان سازمان ملل به اکبر بدهید تا اکبر نیازی به رفتن از ایران با این وضع (مراجعه به یو. ان. ایچ. سی. آر و درخواست پناهندگی) نداشته باشد. در غیر اینصورت "حمله نظامی فوق الذکر ایران به جهان اکبر" مسوول رفتن اکبر از ایران خواهد بود.  عارف, روحانی و رضایی را با احترام بیشتر و جلیلی و ولایتی و غرضی را با وضعی مفتضحتر بیاورید. مسوولین و سران جمهوری اسلامی را هم بیاورید. اکبر تا هر وقت که نیاز داشته

در متن اطلاعیه, نام روحانی و یا عارف به اشتباه آمد. منظور اصلی اکبر, جناب آقای هاشمی رفسنجانی بوده است. که بدینوسیله اصلاح شد.