فتوای تاریخی یک مرجع تقلید
آقای خامنه ای فتوایی داده بودند در مورد اینکه اختلاسها نباید علنی شود. این تصویر بقدر کافی سیاه هست که من را وامی دارد بازی برد بردم را فقط با مردم داشته باشم. با همین ایرانیان بی نوا. و انتقاداتم فقط و فقط متوجه رژیم باشد. به آن چلاق فاسد گفته بودم که حق هر ذیحقی باید به وی پرداخته شود. گفته بودم که حق اپوزیسیون مبنی بر نظارت، انتقاد و رقابت برای کسب غیر خشونت آمیز قدرت باید به آن پرداخته شود. تا ایران و ملت ایران محتاج نامرد نشود و به هر کس و نا کسی در اپوزیسیون مدیون و بدهکار نشود. اما آن پیغمبر تقلبی کل حواسش فقط به محافظت از کون خودش بود و دیگر توانی برایش نبود برای ارتقای اوضاع مملکت. بچه تمساحهای میانسالشان را دیدم که مداحی شان خیلی قشنگ و ناز بود. اما مداحی و روضه ای که از شرف تهی باشد آبروی مدح شونده و آبروی فرد یا افراد موضوع روضه را نیز می برد. مثل هنرمندی که خیلی هنرش در سطح عالی یی است اما پول هنرمند و یا موزیسین شدن را از جیب یک ملت مظلوم و بیچاره ای دزدیده است و یا آنکه با دولت متخاصم ملی خودمان ارتباط داشته است و مثلا مثل همین حوزه های علمیه خودمان از آن دولت