تداوم آسیب ها و خسارات جبران ناپذیر من تامین کننده و ضامن منافع عالی و پایدار اعضای 5+1 نخواهد بود

از جمله خط و مشی کارفرمایان ایرانی، یکی آن بوده است که کارگران ایرانی را سوار کول "کارگر" کنند تا کارگر بگوید معدل کارفرمایان در ایران تقصیری ندارد و معدل کارگران در ایران خود فاسد و ظالم است. اما کارگر که جرات آرتیست بازی ندارد و رمق و وقت اضافه ای برای تخطی از شرایط و ورود به این کوس کلک بازی ها ندارد و به شغل و درآمد نیاز دارد آنقدر به کارگران ایرانی کولی می دهد که کارگران ایرانی راستی راستی خودشان هم باورشان می شود که مهم و صاحب کرامت و ارزش ذاتی و خدادادی و غیور و غیره و ذالک هستند. تا جایی که امروزه انواع و اقسامی از کارگران ایرانی مشاهده شده اند که از فرط گندگی و ابهت و مقام و اهمیت، دیگر خود کارفرمایان ایرانی نیز نمی توانند به ایشان حرف اضافه و یا بی ربطی بزنند و معذرت هم نخواهند. مثل همان داستان تروریست هایی شده که برمی گردند و یقه پرورش دهندگان خودشان را می گیرند. کارفرمایان و کارگران ایرانی در وضعیت صلح مسلح قرار دارند و به خون هم تشنه اند اما جرات حمله به هم را ندارند. حمله خودآگاه یا ناخودآگاه به کارگر هم که دیگر تکرای شده و فایده ای ندارد. آنها می خواه

هر یک از تک تک همه ایرانیان معاصر اربابان و سروران اکبر هستند و ملت ایران، گوسفندان اکبر هستند. حتی ضد سبزهای افراطی و برجسته و صاحب اختیار جمهوری اسلامی ایران نیز از جمله اربابان و سروران اکبر هستند در اینک و اینجا که احکام و مجازاتهای تطبیقی و متناسبی که در دیدگاه اکبر حق ایشان است را با کمال میل می پذیرند و متحمل می شوند و اقرار و اعتراف و توبه می کنند. اگر در سال 88 به ایران نمی آمدم، گفته می شد حرفهای روشنفکری بی اهمیتی از آنسوی مرزها زده می شود. اما من به ایران آمدم و طی سالهای اخیر در متن همین جامعه بوده ام. کی از من تشکر کرد؟ کی گفت دستت درد نکنه؟ تازه من یک چیزی هم بدهکارم. ترکیه هر کی پاسپورت می گیره می تونه بره اما من نمی تونم برم. هر کارگری که کار می کنه می تونه دستمزد بگیره اما من در بعضی جاها نمی گیرم در بعضی جاها کم می گیرم و در بعضی جاها به پول من زل زده می شه و تمرکز می شه که انگار امتیاز ویژه ای به من داده شده و باید فورا برای اجدادشان فاتحه بخوانم. چونکه حواسم به انجام کار متمرکز است و نه به غر زدن و برنده شدن در پروژه های تبلیغاتی که مثلا من زیاد و خوب کار می ک

  نامه  دوم اکبر به نخست وزیر ترکیه نخست وزیر ترکیه، جناب آقای اردوغان، با سلام و احترام. با توجه به اینکه شعبه یو. ان. ایچ. سی. آر در آنکارا هنوز جواب مرا نداده است، اینجانب علی اکبر ابراهیمی فرزند صبر علی متولد 14 دسامبر 1977 در نظر دارم بمنظور مراجعه به یو. ان. ایچ. سی. آر و تداوم تعاملم با آن نهاد تا حاصل شدن پاسخ روشن، رسمی و کتبی قبولی و یا ردی درخواست پناهندگی ام از یو. ان. ایچ. سی. آر به ترکیه سفر کنم. وقتی که من در ترکیه بودم انگیزه ای جوان و قوی داشتم که برایم پشتکار نیز ایجاد کرده بود و آنقدر امیدوار و شاد و خوشبین و شکر گزار و هدف بین بودم که بیش از آنکه مشکلات، موانع و مزاحمتها را ببینم یا حس کنم، خودم را برخوردار از تسهیلات و خوبی ها و خوشی ها یافته و حس کرده بودم. من در ترکیه آزادانه کار می کردم، در شهرهای بزرگ که پر از فرصتهای شغلی بود زندگی می کردم و از هرگونه مزاحمت و یا دخالتی از سوی پلیس نیز دور و مصون بودم. در صورت حضور مجددم در ترکیه باز هم به برخورداری از تسهیلات و شرایطی نسبتا مشابه با شرایط فوق الذکر نیاز خواهم داشت و اگر شما گمان می کنید ک

مطالعه مقاله عماد بهاور با عنوان "نسبت جریان اصلاح طلبی و جنبش سبز" را توصیه می کنم. http://www.rahesabz.net/story/83629/ علی اکبر ابراهیمی

دیپلماتهای 5+1 که این روزها مشغول مذاکرات با طرف ایرانی هستید، با سلام. قبل از هر چیز بگویم که مواظب باشید محل برگزاری مذاکرات ایران نباشد. چونکه در اینصورت شما با خطر گروگانگیری مواجه هستید. خوب، شما خوبید؟ خوشید؟ از مذاکرات با طرف ایرانی اذیت که نشدید؟ من نمی گذارم شما اذیت و سختی بکشید. علی رغم برخی مسایل باقی مانده و حل نشده که میان من و کشورهای 5+1 وجود دارد، اما کشورهای 5+1 دوستان من هستند. شما دوستان من هستید. طرف ایرانی مذاکره کننده با شما همه دار و ندار مادی و معنوی اش از من است و من پولهای کلانی به آنها داده ام و بوسیله آنها در تلاشم تا کار مذاکرات خوب پیش برود و شما راحت باشید و زیاد سختی نکشید. اگر هم یک وقتی دیدید که طرف ایرانی داد می کشد و حرکات نامتعارف از خودش بروز می دهد آنها همانطوری هستند، شما زیاد به ایشان اهمیت ندهید و بهتر است که کار مذاکرات را پیش ببریم. یک وقت هم اگر دیدید زیادی ضر ضر می کنند و پر رو شده اند، بزنید توی دهانشان تا سر جای خودشان بنشینند و زحمات من و شما بزرگواران و عالیجنابان را ضایع نکنند. توصیه های من کاملا آنلاین و به روز است و شم

اعلامیه شماره 9 تحصن اکبر از دست رفتن فرصتهای مطالعاتی و پژوهشی اکبر طی سالهای اخیر، یکی دیگر از آسیب پذیری ها و خسارات اکبر بوده است. و در حالی که نمایندگان رسمی ایرانیان معاصر در پارلمان ایران موسوم به مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران، "آدم حسابی" شده اند و حتی چیزی تحت عنوان روشهای آینده پژوهی نیز منتشر کرده اند، من خودم فعالیت علمی قابل ذکری در این سالها نداشته ام بجز تلاش برای نگارش کتیبه 2010 که آن هم در شرایطی بس دشوار و نا مناسب انجام شد. در مورد از دست رفتن فرصتهای مطالعاتی و پژوهشی اکبر طی سالهای اخیر چه کسی و یا چه مرجعی مسوول است؟ ایران مسوول است اما اکبر انتظار پاسخگویی از ایران ندارد. اکبر از کشورهای 5+1 در مورد عقب ماندگی های خودش انتظار پاسخگویی دارد. اکبر اگر حمله ای می کند حمله اش از روی دلسوزی و خیر خواهی است و حمله اش باید برای سازندگی و آبادانی و زندگی باشد. اکبر تمایلی ندارد که به اهداف ضعیف و ذلیل و حقیر و مصرف شده و کوچک و لاغر مردنی حمله کند. اکبر به اهداف درست حسابی و چاق و چله ای همچون کشورهای 5+1 حمله می کند. کشورهای 5+1 بوده اند ک

هدف اکبر از عضویت و فعالیت در فیس بوک: طی سالهای اخیر من باید از طرف رسانه ها و شبکه های برجسته و اصلی ایرانی مورد حمایت رسانه ای و تبلیغاتی قرار می گرفتم. اما به هر دلیل نشده و من امروز به فیس بوک آمده ام تا شاید برای گرفتن جواب درخواست پناهندگی ام از سازمان ملل مورد حمایت شبکه های اجتماعی واقع شوم! حمایتهایی که هم می تواند در حد دعا باشد و هم می تواند در حد ایجاد کمپین باشد. وقتی که من سازمان ملل را بعنوان جایگاه و زمینه تعیین اراده حقیقت و حتی خود خدا در زمین شناخته و هویت و رسالت شایسته و اصلی سازمان ملل را کشف کرده ام و دارم چنین داستان باشکوهی را برای سازمان ملل تعریف می کنم، مطمئنم که سازمان ملل هم حس خوب و خوشی نسبت به من دارد و دوست دارد خیلی کارها برایم انجام دهد که پاسخ قبولی و یا ردی دادن به درخواست پناهندگی ام فقط یکی از کوچکترین آن کارهاست. اما کشورهای 5+1 که چشم دیدن سرتر بودن بشر و بشریت (اکبر و جهان اکبر یا همان اکبر و سازمان ملل اکبر) از خودشان را نداشتند، بطور نامحسوس و غیر مستقیم مانع اعمال اراده سازمان ملل در مورد اکبر بوده اند. تا حدی که سازمان ملل حتی نتو