اعلامیه شماره 9 تحصن اکبر

اعلامیه شماره 9 تحصن اکبر

از دست رفتن فرصتهای مطالعاتی و پژوهشی اکبر طی سالهای اخیر، یکی دیگر از آسیب پذیری ها و خسارات اکبر بوده است.

و در حالی که نمایندگان رسمی ایرانیان معاصر در پارلمان ایران موسوم به مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران، "آدم حسابی" شده اند و حتی چیزی تحت عنوان روشهای آینده پژوهی نیز منتشر کرده اند، من خودم فعالیت علمی قابل ذکری در این سالها نداشته ام بجز تلاش برای نگارش کتیبه 2010 که آن هم در شرایطی بس دشوار و نا مناسب انجام شد.

در مورد از دست رفتن فرصتهای مطالعاتی و پژوهشی اکبر طی سالهای اخیر چه کسی و یا چه مرجعی مسوول است؟ ایران مسوول است اما اکبر انتظار پاسخگویی از ایران ندارد. اکبر از کشورهای 5+1 در مورد عقب ماندگی های خودش انتظار پاسخگویی دارد.

اکبر اگر حمله ای می کند حمله اش از روی دلسوزی و خیر خواهی است و حمله اش باید برای سازندگی و آبادانی و زندگی باشد. اکبر تمایلی ندارد که به اهداف ضعیف و ذلیل و حقیر و مصرف شده و کوچک و لاغر مردنی حمله کند. اکبر به اهداف درست حسابی و چاق و چله ای همچون کشورهای 5+1 حمله می کند.

کشورهای 5+1 بوده اند که بطور نامحسوس و بطور خودآگاه و یا ناخودآگاه مانع حمایت سازمان ملل از اکبر شده اند تا اکبر نتواند قبل از سال 2009 به سطح پیشرفت، توسعه و موفقیتهای نهایی برسد و با دست پر و با سوغاتی و با سربلندی و سرافرازی به ایران بازگردد.

کشورهای 5+1 بوده اند که دیدار، مصاحبه و آشنایی اکبر با ایران را در سال 2009 نسبتا به ابتذال کشیده اند.

و بدین ترتیب، کشورهای 5+1 بوده اند که با دخالت آشکار فوق الذکر در امور داخلی ایران، استقلال ایران را مخدوش کرده و خطوط قرمز ایران به مثابه یک کشور مستقل را زیر پا نهاده اند

تا ایران موفق به استقبال و میزبانی شایسته از اکبر نشود و به اکبر آسیب و صدمه و خسارت هم بزند.

و من امروز در همینجا و بر مبنای همین سند (اعلامیه شماره 9 تحصن اکبر) یکبار دیگر بطور صریح تاکید می کنم که کشورهای موسوم به 5+1 را با تهدید و تحدید در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت تحت فشار گذاشته و به چالش کشیده ام.

پاسخ کشورهای 5+1 به اکبر چه خواهد بود؟

اگر به هر دلیلی از خط مشی خویش مبنی بر مچاله و له کردن اکبر خسته و منصرف شده باشند و دیگر هیچگونه اراده ای بر ضد اکبر از سوی آنها فعال نبوده و تداوم نداشته باشد و

اگر آنها بخواهند در جهت پرداخت غرامتهایی جامع به اکبر به منظور جبران خسارات و یا دست کم پایان یافتن خسارات و آسیبهای جدید اکبر و کاهش خسارات و آسیبهای موجود اکبر گام بردارند چه کارهایی باید انجام بدهند و چه جوابی دارند که به اکبر بدهند؟

آیا مشاهده یک جنگ و شکست نظامی برای ایران می تواند اکبر را قانع و خوشحال کند؟ این کشور یک جورهایی از خود من است (مثل تف سر بالا می مونه). تنها مشکلم با آن عدم اطاعت و عدم فرمانبرداری اش از اکبر بوده است. گمان نمی کنم که بتوانم بواسطه دیدن بدبختی کامل و ذلت و بردگی روتین شده اش به احساس پیروزی و شادکامی بیش از پیش دست پیدا کنم و گمان نمی کنم که چنان مصیبتی یک وسیله مناسب، خوب و لازم برای تثبیت من در حس و حال شادی پایدار باشد.

من نمی توانم بگویم که با حمله نظامی از سوی کشورهای 5+1 به ایران مخالفم.

بدلیل آنکه من آنها را در مورد برخی مشکلات و مصایب داخلی ایران مسوول و مجرم شناخته ام
و بدلیل آنکه معتقدم کشورهای 5+1 باید بابت هر یک روزی که از عدم تعقیب، بازداشت و مجازات سران و عوامل سرکوبهای سال 2009 ایران می گذرد
و همچنین بابت آسیب پذیری و خسارات ایران، ملت ایران و سبزهای ایشان در عصر پس از سال 2009،
پاسخگو و پذیرای مجازاتهای تطبیقی و متناسب برای خویش شوند
تا در دیدگاه اکبر در جهت خنثی و منتفی شدن تئوری های خصمانه و ضد امنیتی اکبر بر علیه کشورهای 5+1 گام برداشته باشند.

و بدلیل آنکه .... .

پس من نمی توانم بگویم که با حمله نظامی از سوی کشورهای 5+1 به ایران مخالفم.

همچنین من نیازی ندارم و دلیلی نمی بینم که بگویم با چنان حمله ای موافقم.

من فقط صورت مسئله را روشن کردم تا مشخص شود که اگر کشورهای 5+1 قصد پاسخگویی به اکبر را دارند، حمله نظامی به ایران یکی از ساده ترین، کم فایده ترین، غیر مسوولانه ترین و فراپکنانه ترین راهها و گزینه های آنهاست که احتمالا حجم خسارات اکبر و حجم بدهی های کشورهای 5+1 به اکبر در مورد "پاسخگویی" را نیز افزایش خواهد داد و همچنین میزان توان کشورهای 5+1 برای پاسخگویی به اکبر را نیز به شدت کاهش خواهد داد.

علی اکبر ابراهیمی

جمعه ۲۳ خرداد ۱۳۹۳

۱۳ ژوئن ۲۰۱۴

تهران