نامه دوم اکبر به نخست وزیر ترکیه

 نامه  دوم اکبر به نخست وزیر ترکیه

نخست وزیر ترکیه، جناب آقای اردوغان، با سلام و احترام.

با توجه به اینکه شعبه یو. ان. ایچ. سی. آر در آنکارا هنوز جواب مرا نداده است،

اینجانب علی اکبر ابراهیمی فرزند صبر علی متولد 14 دسامبر 1977

در نظر دارم بمنظور مراجعه به یو. ان. ایچ. سی. آر و تداوم تعاملم با آن نهاد تا حاصل شدن پاسخ روشن، رسمی و کتبی قبولی و یا ردی درخواست پناهندگی ام از یو. ان. ایچ. سی. آر به ترکیه سفر کنم.

وقتی که من در ترکیه بودم انگیزه ای جوان و قوی داشتم که برایم پشتکار نیز ایجاد کرده بود و آنقدر امیدوار و شاد و خوشبین و شکر گزار و هدف بین بودم که بیش از آنکه مشکلات، موانع و مزاحمتها را ببینم یا حس کنم، خودم را برخوردار از تسهیلات و خوبی ها و خوشی ها یافته و حس کرده بودم.

من در ترکیه آزادانه کار می کردم، در شهرهای بزرگ که پر از فرصتهای شغلی بود زندگی می کردم و از هرگونه مزاحمت و یا دخالتی از سوی پلیس نیز دور و مصون بودم. در صورت حضور مجددم در ترکیه باز هم به برخورداری از تسهیلات و شرایطی نسبتا مشابه با شرایط فوق الذکر نیاز خواهم داشت و اگر شما گمان می کنید که برایم ممکن نخواهند بود، لطفا به من اطلاع دهید تا من به ترکیه نیایم. چرا که من نسبت به گذشته ضعیف تر شده ام و توانم برای تطبیق یافتن با یک وضعیت جدید و بی ثبات، کاهش یافته است. و همچنین نمی خواهم ترکیه ای که کمک کننده و نسبتا موجب رشد و پیشرفت اکبر بوده است مجبور به تماشای توهین و تحقیر پذیری اکبر از سوی ترکیه ای که ضد اکبر است باشد.

فساد مالی و اعتباری در روابط سالهای اخیر ترکیه با ایران،

خط مشی ترکیه مبنی بر صمیمیت بیش از حد با سران جمهوری اسلامی ایران در سال 2009 و چند سال بعدی آن،

خط مشی ترکیه در قبال اینجانب علی اکبر ابراهیمی پس از ژوئن 2009 و خسارات و آسیبهایی که در این مدت در تحمیلشان به اکبر نقش ناخواسته، ناخود آگاهانه و غیر مستقیم داشته است،

از جمله مواردی هستند که شاید ترکیه بخواهد از ترس آن و برای توجیه آن و برای مخفی نگه داشتن موارد و مسایلی از قبیل آن،

یک خصومت دولتی سازمان یافته ابلهانه و قوی از طرف ترکیه بر ضد اینجانب علی اکبر ابراهیمی را همچنان فعال و مورد دفاع نگه دارد.

در اینصورت سفر من به ترکیه اشتباه محض خواهد بود.

عالیجناب اردوغان،

قبل از آنکه به ترکیه بیایم و با یک استقبال و میزبانی افتضاح از سوی ترکیه مواجه شوم، من همینک و همینجا به ترکیه می گویم که پرونده پناهندگی من به یو. ان. ایچ. سی. آر عبارت است از اعلامیه تحصن اکبر، اعلامیه شماره 2 تحصن اکبر و .... الی اعلامیه های دیگر که در سایت forcriticism.blogfa.com قابل دسترس است.

رفتار شما با اکبر در سال 2009 در امور، وقایع و حوادث داخلی ایران موثر واقع شد. حال، آیا امروز ترکیه با اعلامیه های تحصن اکبر که در سطور فوق به آن اشاره شد مشکلی دارد و اگر هم دارد آیا حق ابراز نظر در آنموارد را به خودش می دهد و باز هم قصد دخالت در استقلال ایران و قصد دخالت در تعامل اکبر با یو. ان. ایچ. سی. آر و قصد آسیب زدن به علی اکبر ابراهیمی همه ملتهای جهان را دارد؟

عالیجناب اردوغان،

فقط "خدای اکبر" است که می تواند به استقلال، آزادی، کرامت و دیگر کلمات اکبر روح ببخشد. فقط خدای اکبر است که می تواند سبزهای ایران را زنده کند و زمان ایشان را به ایشان باز پس گرداند. من در مورد مظلومیت سبزهای ایران و در مورد خودکامگی و تند روی ناقضان حکومتی حقوق بشر در ایران، کشورهای 5+1 را مسوول شناخته و مورد سوال قرار داده ام. آن روزی که من با هیچکسی هیچ کاری نداشتم ترکیه مرا تحمل نکرد، آیا امروز که مجبور شده ام شش کشور ابرقدرت جهان معاصر را مورد سوال قرار دهم ترکیه تحمل مرا خواهد داشت!؟

لطفا اگر مانع و یا موانعی جدی، مصمم و محکم از سوی ترکیه را در راه ورود من به ترکیه و یا زندگی و اشتغال من در ترکیه پیش بینی می کنید، این موضوع را به من اطلاع دهید تا من که سالهاست جانم را کف دستم گرفته ام و دارم زندگی می کنم و هر روز بیش از پیش آسیب پذیر شده ام، سفرم به ترکیه را کنسل کنم و بیش از پیش آسیب نبینم و ضعیف نشوم و به مرگ، نزدیک و نزدیک تر نگردم.

امروز بیش از پنج سال از تاریخ بازگشت من از ترکیه به ایران می گذرد و من هنوز هم به هیچ وجه قصد ندارم با مسوولیت خودم از گزینه ای به نام "ترکیه" صرفنظر کنم. لطفا ترکیه خودش بگوید که نمی شود.

من نمی دانم که دولت ترکیه را چه کار کرده ام و یا چه جنایتهایی در ترکیه مرتکب شده ام بجز آنکه بدون مجوز کار به کار مشغول بوده ام. برای اشتغال در آن کشور نیز بسیار شاد بوده و بارها تشکر کرده ام. مجازاتها و خسارتهای غیر قابل جبران اکبر (تماشای اجباری پرپر و پژمرده شدن سبزهای ایران طی سالهای اخیر در ایران) اصلا متناسب با جرم نبوده است و ترکیه نمی تواند با حمله به اکبر و با نابودی اکبر عواقب و مصایب حاصل از ظلم کشورهای 5+1 بر علیه اکبر را انکار و حاشا کند و تلاشهای ترکیه برای تطهیر چهره کشورهای 5+1 اگر با همین رویکرد نسبت به اکبر تداوم یابد، هرگز به نتایج مورد نظر کشورهای 5+1 منجر نخواهد شد.

من نه مجازات اعمال شده از جانب ترکیه بر علیه خودم طی سالهای اخیر را می پذیرم

_چرا که اگر قرار بود من پنج سال از ورود به خاک ترکیه منع شوم، ترکیه موظف بود که قبل از انتخابات سال 2009 ایران این موضوع را به من بگوید._

و نه بنا دارم در مقابل فحاشی، ضرب و شتم و عربده کشی ترکیه، پذیرای تنزل شان خودم به همسطحی با ترکیه یعنی به سطح "تنفر از ترکیه" و بدین ترتیب،

تضعیف جایگاه "ترکیه ای که در روزهای سخت به اکبر اقامت موقت و شغل و پول داد"

در مقابل "ترکیه حمله کننده به اکبر"

در این سند مهم (یعنی در نامه دوم اکبر به نخست وزیر ترکیه) شوم.

فقط می گویم که اگر پروژه مجازات اکبر توسط ترکیه محدود بوده و به پایان رسیده است و ترکیه به احتمال تکرار حمله فیزیکی و مستقیم ترکیه در تاریخ 15 جولای 2012 به اکبر و مورد فحاشی، عتاب و ضرب و شتم قرار دادن وی مشتاق و علاقمند نیست، لطفا به این استعلام یک پاسخ متناسب از سوی ترکیه داده شود تا من نیز تکلیف خودم را در مورد عملی کردن و یا کنسل کردن سفرم به ترکیه بدانم.

در هر صورت و از آنجا که رویاهای جمعی من (آرمانهایم) نیز همچون رویاهای شخصی من (آرزوهایم) برایم مهم هستند، خط مشی من در قبال ترکیه، تقدیر از ترکیه بخاطر خوش نیتی و مد نظر داشتن ارزشهای خدا پسندانه انسانی و ارتقاء وضعیت آرمانهای جامعه بشری جهان معاصر و تشویق ترکیه به حرکت در چنان مسیری و دعاگویی برای ترکیه است.

من فقط منتظرم که ترکیه این نامه را بررسی و پیگیری کند و سپس رسما به من بگوید که حق سفر به ترکیه را نخواهم داشت، تا خوشحال شوم و استعدادها و پول و وقتم را در یک مسیر مطمئن تر و مناسب تری فعال سازم. من فقط منتظرم که ترکیه بگوید نیا، تا من این حق را پیدا کنم که ترکیه را از ذهنم بشویم و ذهنم را از ترکیه پاک کنم.

البته از ترکیه هم بدم نمی آید. من تا حدودی زبان ترکیه ای را آموخته ام و دانستن زبان ترکیه ای یک سرمایه کاربردی و مفید برای من است و ترکیه این استعداد را دارد که در زمینه های مورد نیاز من برای فعالیت و پیشرفت، یک کشور جامع و کامل باشد و چنانچه من در ترکیه بتوانم خودم را به یک سطح مناسبی از رفاه و آسایش و بی نیازی مالی و اعتباری برسانم، بعید به نظر نمی رسد که شاید بتوانم در طول عمرم دستاوردهایی علمی، فرهنگی و صنعتی نیز به جامعه بشری عرضه کنم.

امروز در حالی که ترکیه از حقیقت ترکیه می ترسد و جرات ندارد که نزد افکار عمومی ترکیه یک پاسخ علنی تند به این نامه بدهد، من چرا از تداوم و تشدید توحش و ظلم ترکیه نسبت به حقیقت ترکیه نترسم و به خودم این اجازه و حق را بدهم که سفرم به ترکیه را کنسل کنم؟ حال که باخانلیک (ریاست) ترکیه رسما دستوراتی کمین کرده بر ضد اکبر را به پلیس مرزی ترکیه ابلاغ کرده بود و این موضوع به حمله فیزیکی ترکیه بر علیه اکبر در تاریخ 15 جولای 2012 منجر شد ، سفر من به ترکیه باز هم باید از طرف خود ترکیه کنسل شود و نه از طرف خودم و من قصد ندارم که در صورت بی پاسخ ماندن این نامه، سفرم به ترکیه را کنسل کنم. در صورتی سفرم به ترکیه را کنسل می کنم که ترکیه در پاسخ به این نامه، موانعی را پیش پای من قرار دهد.

من امروز (طی ماههای پیش رو) نیاز دارم که به ترکیه سفر کنم، اگر خودم و با اراده خودم این سفر را کنسل کنم مدیون حقیقت ترکیه خواهم بود. اما من نمی خواهم که مدیون ترکیه و هیچگونه هویت ترکیه ای یی و از جمله مدیون حقیقت ترکیه باشم. پس تو دهنی منع سفر به ترکیه باز هم باید از طرف خود ترکیه به اکبر زده شود و اکبر خودش نمی تواند چنان تو دهنی و ضربه آسیب زا و خسارت باری را به خودش بزند.

ترکیه نترسد، ترکیه اشتباه ایران سال 2009 را تکرار نکند و در حالی که اکبر مشغول و درگیر تهیه ابتدائیات یک زندگی حداقلی برای خود است (در شرایط نابرابر)، هوس آرتیست بازی و خود نمایی در مقابل اکبر و هوس اجرای نمایش در کنار اکبر و هوس برخورداری از رانت به واسطه اکبر و هوس فریب مردم با نام و اعتبار اکبر و هوس ظلم بر مردم با کمک و حمایت اکبر و .... به سرش نزند.

ترکیه نترسد، ترکیه سعی نکند که بی رحمی و فراپکنی خودش بر علیه اکبر را توجیه و از آن دفاع کند. ترکیه به اکبر حق بدهد که نسبت به ترکیه دچار حالت تهوع باشد. ترکیه اگر هم برای اکبر احترام قایل نیست لااقل برای خودش احترام قایل باشد و این نامه روشن و شفاف را به سادگی پاسخ دهد و تکلیف اکبر در ارتباط با ترکیه را روشن سازد تا آیندگان نیز بدانند که آیا کشورهای 5+1 زمان، زندگی، نبوغ، پیشرفت و توسعه اکبر را بوسیله یو. ان. ایچ. سی. آر معصوم از بین بردند یا ترکیه معصوم به سفارش و یا به دستور کشورهای 5+1 صدای اکبر را خاموش کرد.

با تشکر.

علی اکبر ابراهیمی

جمعه ۳۰ خرداد ۱۳۹۳

۲۰ ژوئن ۲۰۱۴

تهران

من در این روزها که ترکیه در آستانه یک انتخابات است، رونوشت این نامه را بمنظور رسیدن به دست عالیجناب اردوغان و برای اطلاع افکار عمومی ملت ترکیه، به برخی آدرسهای الکترونیکی ترکیه ای برجسته دیگر نیز می فرستم تا به ملت ترکیه مدیون نباشم.

بدلیل محدودیتهای امنیتی در ایران، نمی توانم این نامه را برای ترجمه به دارالترجمه ببرم و ترجمه ای از آن به زبان انگلیسی و یا ترکیه ای ندارم. نسخه اورجینال این نامه به زبان فارسی نوشته شده و در سایت زیر قابل دسترس است:

www.whiteblank.blogfa.com