اکبر ممنوع الخروج شد
من از بیانیه روزهای اخیر کاخ سفید در حمایت از رهبران و همراهان در حصر و بند جنبش سبز ملت ایران تشکر می کنم.
اما متاسفانه برخی از مقامات جمهوری اسلامی طی روزهای اخیر چیزی گفته اند که سزاوار یک تودهنی محکم از طرف اکبر است. گفته اند که این مواضع آمریکا دخالت در امور داخلی ایران است.
با این وضعیت گمان می کنم که اگر از ایران بروم نفوذ کلامم کاهش می یابد و خیلی چیزها از دست می رود. نمی گویم که از ایران نمی روم اما همینگونه و به همین سادگی نمی روم و به سبک خودم و با برنامه خودم می روم.
این حرکتها از سوی جمهوری اسلامی ایران به معنی ممنوع الخروج بودن اکبر است.
اکبر طی بیش از چهار و نیم سال گذشته نیز ممنوع الخروج بوده است که هر طرف هم که می رفت بی تاب بود و بال بال می زد و مثل بومرنگ بر می گشت به ایران.
عدم شایستگی ملت ایران و قلهک نشین یا قلهک فروش و هر گونه کثافت دیگری بودن ایشان و چگونگی استقبال ایرانیان از اکبر در سال 2009 موضوع دیگری است که با سخاوت اکبر می توانست قابل جبران و درمان و ترمیم باشد. اما اکبر دستش خالی بود و پولی نداشت که به ایرنیان بدهد. اصلا چرا ایران باید در لحظه استقبال از اکبر دچار شوک سرکوب سبزهای ملت ایران می شد؟ مگر موجودی چیزی کوست ننه خامنه ای گذاشته بود؟
ریشه آوارگی و سرگردانی اکبر که هنوز یک جواب ردی هم نتوانسته از سازمان ملل بگیرد چه رسد به یک جواب قبولی چیست؟ همه اش بر می گردد به همین جمهوری اسلامی ایران و قمه کش کله پوک و چلاق محله (حضرت آیت الله امام خامنه ای) که اصلا معلوم نیست خودش خرج شکم خودش را از کجا آورده که امروزه اینهمه هم نان خور مسلح دور و بر خودش جمع کرده!!!؟
اما این بار کاخ سفید حمایت کرده و اینها هم رسما و علنا بر علیه بیانیه کاخ سفید گوزیده اند. یعنی موضوع ممنوع الخروجی اکبر صریحتر شده و وارد مراحل جدیدتری شده است.
احتمالا برنامه عملی اکبر پی گیری درخواست پناهندگی اش خواهد بود. اما اگر این کار را از شعبات unhcr در خارج از ایران انجام ندهد و از دفتر UN در تهران انجام دهد کارش بسیار سخت و پیچیده خواهد شد. اما وقتی که خامنه ای و جمهوری اسلامی اش اکبر را ممنوع الخروج می کنند چاره چیست؟
راستی سخنگویی وزارت امور خارجه چقدر به شهناز تهرانی می آید! هم می آید و هم می رود. عزمشان به نرمش قهرمانانه کاملا علنی و جدی است. برای سیاهچالهای زندانیان عقیدتی شان در داخل پدر ناتنی های هیولاگون خامنه ای را گذاشته اند و برای اوباما و سارخوزی و نتانیاهو مشتی گلپری جون و شهناز تهرانی مجهز به دایره و تمبک با اختیارات تام و آزادی و میدان.
علی اکبر ابراهیمی
تهران - مقابل دفتر سازمان ملل
اما متاسفانه برخی از مقامات جمهوری اسلامی طی روزهای اخیر چیزی گفته اند که سزاوار یک تودهنی محکم از طرف اکبر است. گفته اند که این مواضع آمریکا دخالت در امور داخلی ایران است.
با این وضعیت گمان می کنم که اگر از ایران بروم نفوذ کلامم کاهش می یابد و خیلی چیزها از دست می رود. نمی گویم که از ایران نمی روم اما همینگونه و به همین سادگی نمی روم و به سبک خودم و با برنامه خودم می روم.
این حرکتها از سوی جمهوری اسلامی ایران به معنی ممنوع الخروج بودن اکبر است.
اکبر طی بیش از چهار و نیم سال گذشته نیز ممنوع الخروج بوده است که هر طرف هم که می رفت بی تاب بود و بال بال می زد و مثل بومرنگ بر می گشت به ایران.
عدم شایستگی ملت ایران و قلهک نشین یا قلهک فروش و هر گونه کثافت دیگری بودن ایشان و چگونگی استقبال ایرانیان از اکبر در سال 2009 موضوع دیگری است که با سخاوت اکبر می توانست قابل جبران و درمان و ترمیم باشد. اما اکبر دستش خالی بود و پولی نداشت که به ایرنیان بدهد. اصلا چرا ایران باید در لحظه استقبال از اکبر دچار شوک سرکوب سبزهای ملت ایران می شد؟ مگر موجودی چیزی کوست ننه خامنه ای گذاشته بود؟
ریشه آوارگی و سرگردانی اکبر که هنوز یک جواب ردی هم نتوانسته از سازمان ملل بگیرد چه رسد به یک جواب قبولی چیست؟ همه اش بر می گردد به همین جمهوری اسلامی ایران و قمه کش کله پوک و چلاق محله (حضرت آیت الله امام خامنه ای) که اصلا معلوم نیست خودش خرج شکم خودش را از کجا آورده که امروزه اینهمه هم نان خور مسلح دور و بر خودش جمع کرده!!!؟
اما این بار کاخ سفید حمایت کرده و اینها هم رسما و علنا بر علیه بیانیه کاخ سفید گوزیده اند. یعنی موضوع ممنوع الخروجی اکبر صریحتر شده و وارد مراحل جدیدتری شده است.
احتمالا برنامه عملی اکبر پی گیری درخواست پناهندگی اش خواهد بود. اما اگر این کار را از شعبات unhcr در خارج از ایران انجام ندهد و از دفتر UN در تهران انجام دهد کارش بسیار سخت و پیچیده خواهد شد. اما وقتی که خامنه ای و جمهوری اسلامی اش اکبر را ممنوع الخروج می کنند چاره چیست؟
راستی سخنگویی وزارت امور خارجه چقدر به شهناز تهرانی می آید! هم می آید و هم می رود. عزمشان به نرمش قهرمانانه کاملا علنی و جدی است. برای سیاهچالهای زندانیان عقیدتی شان در داخل پدر ناتنی های هیولاگون خامنه ای را گذاشته اند و برای اوباما و سارخوزی و نتانیاهو مشتی گلپری جون و شهناز تهرانی مجهز به دایره و تمبک با اختیارات تام و آزادی و میدان.
علی اکبر ابراهیمی
تهران - مقابل دفتر سازمان ملل