احساس ماندگار

خاستگاه درخواست کمک من از دولتهای کشورهای جهان متمدن امروز, صداقت, صمیمیت, خیرخواهی و احساس مسوولیت من بود و امروز هم که پس از سالها معلق نگه داشتن من, به درخواست کمکی که مطرح کرده بودم جواب رد داده اند باز هم احساس مسوولیت می کنم. نابتر, زلالتر و خالصتر. به همان خوبی قبل از رجوعم به یو. ان. ایچ. سی. آر. دوران تازه ای از احساس مسوولیت من آغاز شده است و از این بابت خدا را شکر می گویم. چرا که اگر احساس مسوولیت در من می مرد , جایگزینی نبود که راه مرا آنگونه که بایسته و شایسته است ادامه دهد.

اما یادمان باشد که کار من فقط تبیین باید هاست. به تصویر آرمانی می اندیشم.

من به سهم خودم در مورد جهان آرمانی مورد نظر علی اکبر ابراهیمی احساس مسوولیت می کنم.

در مورد حکومت بر جهان واقعی نیز باید بگویم تا زمانی که از حکام جهان واقعی مقتدرتر نیستم ایفای نقشهای سیاسی, در نظر من گزینه ای قابل بررسی نیست.