برای صدای موسوی دلتنگم

چرا صدای موسوی را نمی شنوم؟
چرا رفسنجانی اینقدر (تا حد و اندازه هایی مشکوک و فجیع) ریلکس است؟ چرا موهای خامنه ای را نمی کشد؟ چرا خودش را جر نمی دهد؟ چرا برای آقای موسوی و خانم رهنورد کاری نمی کند؟ معنی آرامش و قیافه متین وی در سخنرانی اخیرش چیست؟ ادعای وی مبنی بر خیرخواهی برای ایران به چه معناست؟ یعنی ما پانصد هزار نفر محمد رضا جلایی پور, خودمان از رفسنجانی کمتریم و فدا شده ایم که رفسنجانی برود تعطیلات و ماه عسل با شان و منزلت و عشق و حال ویژه؟ آیا ما پیاده نظام اختلافات رفسنجانی و خامنه ای که در کمال هاری و وقاحت سر پیری یاد معرکه گیری افتاده بودند بودیم؟ آیا فقط می خواست که رییس و صاحب امتیاز پیروزی ما باشد؟ پس امروز که ما را به لجن کشیده اند کجاست؟ باز هم که در عرش اعلاست.
من باید روز اول عید آقای موسوی را ببینم. در غیر اینصورت ناراحت می شوم. یکی از سوالهای مخفیانه من از موسوی آن است که ایشان با آن سن و تجربه شان منظورشان از گره زدن یک جنبش اعتراضی به نام شخصی که اقشار کم درآمد از وی متنفر بودند چه بود؟