Plan B
چی شد؟ دیروز بهتون دستور دادم ساعت ۷ صبح امروز به وقت ایران، کشورهای مطبوع خودتون رو بمباران کنید، چی شد؟
خوب در ساعات پیش رو این کار رو انجام بدید. نمی شه؟ در روزهای پیش رو. باز هم نمی شه؟ در هفته های پیش رو. در ماههای پیش رو.
.
خوب اگه نمی تونید در واکنش به مقاومت کشورهای ۵+۱ در مقابل اون دو سند، کشورهای ۵+۱ رو بمباران کنید،
حکام و مقامهای مسوول دولتی و رسمی اون کشورها رو بازداشت و یا حذف فیزیکی کنید و دولتهایی را در کشورهای ۵+۱ روی کار بیارید که در مقابل اون دو سند متعهد باشند.
بلد نیستید این کار رو انجام بدید؟
بیاید یه قرار داد با من ببندید عملیات رو از پایگاههایی در ایران که قبلا دقیقا مشخص و تعریف کرده ام آغاز کنید و ببینید که من چه جوری توی دهن رژیم ایران می زنم و خودم رهبر جمهوری اسلامی می شوم و قدرت رو در ایران در دست می گیرم. آنگاه از من یاد بگیرید و طرحی مشابه رو توی کشورهای مطبوع خودتون اجرا کنید.
.
لازم به یادآوری است که هر دوی این پلنها صرفا جایگزین تشکیل جلسه رسمی مشترک ۵+۱ بر مبنای اون دو سند و انجام وظایف ضروری شان در اینمورد است
و من نیز در ایران از شرایط و وضعیتی برخوردار نیستم که مجبور نباشم برای تاکید بر این موضوع خودم را به خطر بیندازم و بتوانم عبارت "نه به امنیت کشورهاب ۵+۱" را روی دیوار سفارت یکی از کشورهای ۵+۱ ننویسم.
هر چه که بر سر من بیاید شورای عالی، دولتهای ۵+۱ و خود کشورهای ۵+۱ مسوول هستند. چرا که اربابان اصلی خود آنها هستند و من از نوکرانی _اعم از دولتی و یا غیر دولتی_ که مرا مجبور به ریسک پذیری، بازداشت و یا تحمل هر نوع اذیت و شکنجه ای می کنند هیچ نوع انتظار و یا گلایه ای ندارم.
علی اکبر ابراهیمی
سه شنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۹
۱۶ مارس ۲۰۲۱
ایران