اولتیماتوم ۱۲ ساعته اکبر به رژیم ایران
اولتیماتوم ۱۲ ساعته اکبر به رژیم ایران
وضعیت اضطراری اکبر
گزارش اکبر به شورای عالی
شورای عالی ارتشها، نهادهای امنیتی، اطلاعاتی و پلیسی کشورهای ۵+۱ و نیروهای مسلح آن ارتشها و نهادها،
امروز دل را به دریا زدم، پولها را از عابر کارت اکبر کشیدم تا از سر کار که برمی گشتم به بازار بروم و یک کراوات قرمز بخرم. اما مغازه ها بسته و بازار تعطیل شده بود.
شاید چهارشنبه سوری با همان کراوات سیاه به خواستگاری بروم، شاید هم با همان شیش جیب، تیشرت و کفش کار. اصلا ولش کن ظاهر رو.
می خوام بگم نگران شدم. بجای اینکه ۵+۱ و خود این رژیم فرش قرمز پهن کنند تا اکبر منصرف نشه و رغبت کنه، مثل یابو می مونن و هیچ حسی ندارن! بابا، اکبر داره میاد. عروسی یه، دارن حلوا پخش می کنن، کیر خر داره از آسمون می باره، چی بگم دیگه؟ عجیب است والله!
تعطیلی بازار
در آستانه خواستگاری و عروسی اکبر
(حالا یا با قدرت متمرکز و یا در زندگی شخصی خودش، فرقی نمی کنه، هر دو تاش)
اولین مانع نمادین و برجسته بر سر راه اکبر بود.
اگه در روز چهارشنبه سوری کلا راه خیابانها برای رسیدن به مقابل سفارت ترکیه را بر من بسته بودند و یا آنجا امان ندادند که من کاری کنم چه؟
اگر کاری هم کردم اما بجای جواب گرفتن یا بی اعتنایی بوروکراتیک کنند و یا فورا مچاله و له ام کنند چه؟
من همینک و همینجا به خودم قول و تعهد می دهم که از همینک مکانیزم انجماد موقت اکبر را فعال کنم. به این معنی که تا پایان مارس ۲۰۱۹ توجه اکبر به امور سیاست داخلی ایران را موقتا تعلیق می کنم
تا استعدادهای خود ایرانیان برای مبارزه با استبداد و حمایت از زندانیان سیاسی و عقیدتی شان فرصت، احتیاج و شانس شکوفا شدن را حس کند.
بدین ترتیب اراده سیاسی اکبر در ماه مارس ۲۰۲۰ (ماه اقدام میدانی اکبر) بر همان فعالیتهای بین المللی اکبر برای پاسخگو کردن ۵+۱ در مقابل مانیفست مارس ۲۰۱۹ اکبر متمرکز است.
کشورهای ۵+۱ باید یاد بگیرند که
بطور مشترک به جهان و جهانیان و موضوعات مربوطه پاسخگو شوند.
من بهشان آموزش و تمرین می دهم.
خوب من تعلیق کردم تا حکومت وقت در ایران خودش را نیاندازد وسط و به اکبر حمله نکند.
اما تعلیق کردم به شرط آنکه
رژیم ایران به اولتیماتوم ۱۲ ساعته اکبر پاسخگو شود و عمل کند
و در غیر اینصورت
در پایان دوازده ساعت، انجماد و تعلیق توضیح داده شده در این متن از سوی اکبر بطور اتوماتیک و خودکار به پایان می رسد و کنسل و باطل می شود.
اصلا چه معنی داره که زندانیان سیاسی و عقیدتی هموطنان اکبر و بازداشت شدگان آبانماه ایشان و همچنین خود هموطنان اکبر و همچنین کل همنوعان اکبر در یک چنین وضع نامطلوبی باشند و اکبر هم سکوت کند؟!
من خودم محمد نوری زاد، نسرین ستوده، نرگس محمدی، محمد نجفی، محمد علی رجایی، آرش صادقی، فرشید هکی و دیگر بچه ها رو در ۲۲ ژانویه ۲۰۲۰ در خیابانهای تهران دیدم که داشتند بر سر اکبر فریاد می زدند.
فکر می کردن من حالیم نیست، اما من خیلی هم خوب می فهمیدم که مخاطب اصلی و تنهاشون منم و منظورشون از ملت، خود من بودم.
چونکه بجز خود اکبر هیشکی حواسش به اون طفل معصوما نبود و اصلا نمی دونستن که اینا دردشون چیه از کدوم سیاره اومدن چرا دارن شمع وجودشونو می سوزونن و سرود می خونن و دارن چی می گن، چه برسه به اینکه کسی بخواد به دادشون هم برسه. فقط خود من بودم که داشتم جوونی مو می سوزوندم و به دادشون می رسیدم. همین که تو اینو بدونی برای من بسته. اینکه دیگران بدونن یا ندونن دیگه فرقی برای من نداره.
صدای وضعیت و حال و روز و روز و روزگار و سر و وضع اونا،
(که بجای برگزاری کنسرت توی برج میلاد داشتن توی خیابون می خوندن)
نشون دهنده این بود که کشور و نسلهای جدید ما دارن به سمت جهنم می رن.
اونوقت من سکوت کنم؟!
به چه قیمتی؟ آیا بهای اکبر را می توانند بپردازند؟
تضمین کن ای رژیم محترم که در خدمت ویژن اکبر هستی تا موقتا (تا پایان مارس ۲۰۲۰) باور کنم که در این جهت تلاش کرده ای و نه در جهت خودت. سکوت و معاملات و قراردادهای پشت پرده یا در پرس کنفرانسها، فقط حق کشورهای ۵+۱ نیست. حق اکبر هم هست. بخصوص که من امواج میلیونی مردم در خیابانها در ایران یا جهان و حمایت یکپارچه و مطلق اپوزیسیونهای ایشان در فضای سیاسی رو هم ندارم اما کشورهای ۵+۱ هیچی هم که نداشته باشن لااقل بمبهای اتمی شون هست و وضعشون با من قابل قیاس نیست و از اکبر به اون کشورا روا نیست که بخواد بجای اونها انجام وظیفه در جبران گند کاری های اونها در ایران و جهان کنه.
ضرب العجل ۱۲ ساعته اکبر به رژیم ایران چیست؟
اولتیماتوم ۱۲ ساعته اکبر به رژیم ایران:
من ۱۲ ساعت به رژیم ایران فرصت می دهم
در سطح رییس جمهور و بالاتر
و یا دست کم در سطح وزیر
به اکبر مراجعه کند
با اکبر وارد مذاکره شود
و به یک توافق موقت آتش بس با اکبر دست یابد.
علی اکبر ابراهیمی
جمعه ۲۳ اسفند ۱۳۹۸
۱۳ مارس ۲۰۲۰
ساعت ۲۳ و چهل دقیقه،
تهران