اولتیماتوم اکبر به شورای عالی امنیت ملی ایران
هیات حاکمه جمهوری اسلامی ایران تا اخبار بیست و سی امشب صدا و سیمای ایران فرصت دارند
که رسما بوسیله شورای امنیت ملی آن کشور
در مورد
موضوع اخیر حسین رونقی ملکی پاسخگو شده
و مصونیت سیاسی فعالان داخل کشور در ماهها و سالها و دهه های پیش رو را با اسناد، اوراق و سپرده های عملی و واقعی تضمین کنند.
و در غیر اینصورت،
فرمان یک حمله نظامی به سمت ایران برای ارتشهای ۵+۱ بطور اتوماتیک صادر شده است.
پیشنهاد اکبر، قبل از ظهر چهارده خرداد، بلافاصله پس از پایان سخنرانی رسمی آرامگاه خمینی و ابتدا به آرامگاه خمینی است.
صبح همان روز نیز ملت ایران خودشان اگر زورشان رسید می توانند رژیم را سرنگون کنند و اگر هم خواب بودند عیبی ندارد و آرامش آنها نباید توسط جلادان جمهوری اسلامی به هم بخورد، شورای عالی ارتشهای ۵+۱ خودش قبل از ظهر باید اقدام کند.
احتمال دارد آن اقدام محدود باشد تا این پیغام به ملت ایران ارسال شود که تئوری های نظامی اکبر از سوی ابرقدرتها جدی گرفته شده است تا در روزهای بعدش مردم ایران قیام کنند و خود، کار رژیم را تمام کنند و از حمایتهای ارتشهای برتر جهان نیز برای آزادسازی نیروهای نظامی ایران بهره مند شوند. شاید هم همان قبل از ظهر چهارده خرداد، ارتشهای برتر جهان کار را تمام کنند.
هر گونه اخلال در این پروژه از سوی هر یک از اعضای ۵+۱، مصداق دخالت در امور داخلی ایران بوده و مجوز حمله اتمی دیگر اعضای ۵+۱ به عضو مخل اراده اکبر، بطور اتوماتیک در دیدگاه اکبر و در اسناد تکمیلی ده سال اخیر صادر شده است.
ضمنا تاریخ قیام و انقلاب مردم نیز چهارم خرداد همزمان با دهمین سالگرد ورود تاریخی اکبر از سازمان ملل به ایران است و تاریخهای سطور فوق به گمانم کنسل است.
چهارم تا چهاردهم که تنوانستند خودشان رژیم را سرنگون کنند، چهاردهم قبل از ظهر، آمدن شورای عالی اکبر در ۵+۱ با تجهیزات نظامی شان مد نظر و مورد خواست اکبر است.
این سند دارای اهمیت عالی است.
وقتی که "وای حسین کشته شد"، ناخودآگاه یاد نسرین ستوده افتادم که آن لباس شخصی می گفت بیا خانه حاج آقا مشکل پروانه وکالتتون رو حل کنه که خانم ستوده هم فرمودند "به چنین روشهایی اعتقاد ندارم."
یاد محمد نجفی افتادم، آرش صادقی، فرشید هکی، قاسم شعله سعدی، ابوالفضل قدیانی، هزاران فعال مستعدی که بجای شکوفا شدن برای ایران و خود، لگد مال شدند و .... . آه، هزار تا اسم هست اینجا که با یادشون هر دو جهان رو کاسبم بعنوان بشر.
یک یاد آوری مهم:
روز چهارم فروردین یک روز عید و جشن ملی و بین المللی و متعلق به همه انسانهاست که شامل اعضای جمهوری اسلامی و اپوزیسیونهای بر انداز جمهوری اسلامی نیز می شود. این روز دارای اهمیت درجه یک است.
از این رو، چهارم خرداد را بعنوان نماد قیام و انقلاب مردمی در ایران، روز مناسبی نمی دانم. یک روز یا روزهای دیگری را انتخاب کنید. آنچه که در این سند ثابت است در مورد براندازی رژیم، نزدیک ظهر چهاردهم خرداد روز اقدام نظامی ۵+۱ در نظر گرفته شده است و چنانچه می خواهیم این اتفاق احتمالی رخ ندهد، قبل از آن زمان خود ملت ایران باید موفق شده باشند خودشان جمهوری اسلامی را سرنگون کنند.
علی اکبر ابراهیمی
یکشنبه یکم اردیبهشت ۱۳۹۸
بیست و یک آوریل ۲۰۱۹
تهران
که رسما بوسیله شورای امنیت ملی آن کشور
در مورد
موضوع اخیر حسین رونقی ملکی پاسخگو شده
و مصونیت سیاسی فعالان داخل کشور در ماهها و سالها و دهه های پیش رو را با اسناد، اوراق و سپرده های عملی و واقعی تضمین کنند.
و در غیر اینصورت،
فرمان یک حمله نظامی به سمت ایران برای ارتشهای ۵+۱ بطور اتوماتیک صادر شده است.
پیشنهاد اکبر، قبل از ظهر چهارده خرداد، بلافاصله پس از پایان سخنرانی رسمی آرامگاه خمینی و ابتدا به آرامگاه خمینی است.
صبح همان روز نیز ملت ایران خودشان اگر زورشان رسید می توانند رژیم را سرنگون کنند و اگر هم خواب بودند عیبی ندارد و آرامش آنها نباید توسط جلادان جمهوری اسلامی به هم بخورد، شورای عالی ارتشهای ۵+۱ خودش قبل از ظهر باید اقدام کند.
احتمال دارد آن اقدام محدود باشد تا این پیغام به ملت ایران ارسال شود که تئوری های نظامی اکبر از سوی ابرقدرتها جدی گرفته شده است تا در روزهای بعدش مردم ایران قیام کنند و خود، کار رژیم را تمام کنند و از حمایتهای ارتشهای برتر جهان نیز برای آزادسازی نیروهای نظامی ایران بهره مند شوند. شاید هم همان قبل از ظهر چهارده خرداد، ارتشهای برتر جهان کار را تمام کنند.
هر گونه اخلال در این پروژه از سوی هر یک از اعضای ۵+۱، مصداق دخالت در امور داخلی ایران بوده و مجوز حمله اتمی دیگر اعضای ۵+۱ به عضو مخل اراده اکبر، بطور اتوماتیک در دیدگاه اکبر و در اسناد تکمیلی ده سال اخیر صادر شده است.
ضمنا تاریخ قیام و انقلاب مردم نیز چهارم خرداد همزمان با دهمین سالگرد ورود تاریخی اکبر از سازمان ملل به ایران است و تاریخهای سطور فوق به گمانم کنسل است.
چهارم تا چهاردهم که تنوانستند خودشان رژیم را سرنگون کنند، چهاردهم قبل از ظهر، آمدن شورای عالی اکبر در ۵+۱ با تجهیزات نظامی شان مد نظر و مورد خواست اکبر است.
این سند دارای اهمیت عالی است.
وقتی که "وای حسین کشته شد"، ناخودآگاه یاد نسرین ستوده افتادم که آن لباس شخصی می گفت بیا خانه حاج آقا مشکل پروانه وکالتتون رو حل کنه که خانم ستوده هم فرمودند "به چنین روشهایی اعتقاد ندارم."
یاد محمد نجفی افتادم، آرش صادقی، فرشید هکی، قاسم شعله سعدی، ابوالفضل قدیانی، هزاران فعال مستعدی که بجای شکوفا شدن برای ایران و خود، لگد مال شدند و .... . آه، هزار تا اسم هست اینجا که با یادشون هر دو جهان رو کاسبم بعنوان بشر.
یک یاد آوری مهم:
روز چهارم فروردین یک روز عید و جشن ملی و بین المللی و متعلق به همه انسانهاست که شامل اعضای جمهوری اسلامی و اپوزیسیونهای بر انداز جمهوری اسلامی نیز می شود. این روز دارای اهمیت درجه یک است.
از این رو، چهارم خرداد را بعنوان نماد قیام و انقلاب مردمی در ایران، روز مناسبی نمی دانم. یک روز یا روزهای دیگری را انتخاب کنید. آنچه که در این سند ثابت است در مورد براندازی رژیم، نزدیک ظهر چهاردهم خرداد روز اقدام نظامی ۵+۱ در نظر گرفته شده است و چنانچه می خواهیم این اتفاق احتمالی رخ ندهد، قبل از آن زمان خود ملت ایران باید موفق شده باشند خودشان جمهوری اسلامی را سرنگون کنند.
علی اکبر ابراهیمی
یکشنبه یکم اردیبهشت ۱۳۹۸
بیست و یک آوریل ۲۰۱۹
تهران