تغییر رژیم و یا تغییر رفتار رژیم
تغییر رژیم و یا تغییر رفتار رژیم
آیا اکبر خواهان تغییر رژیم در ایران است؟
نخیر.
من خواهان تغییر رژیم در ایران نیستم.
من خواهان تغییر رفتار رژیم جمهوری اسلامی ایران با خودم هستم.
اگر نمی خواهد و یا نمی تواند رفتارش را تغییر دهد، من خواهان براندازی و تغییر رژیم هستم.
تغییر رفتار چیست؟
تغییر رفتار این است که کار مرا انجام دهد.
کار من چیست؟
کار من همانی است که از وزارت امور خارجه ترکیه و از جایگاه دبیر کلی سازمان ملل خواسته ام.
چه خواسته ام؟
خواسته ام که از تعامل من با کشورهای ۵+۱ میزبانی کنند و با وزرای امور خارجه آن کشورها برای حمایت از اکبر و تقویت اکبر رایزنی کنند.
اگر رژیم ایران این کار را انجام دهد،
پس از آنکه من در این کار موفق شدم و توانستم کل قدرت متمرکز ۵+۱ را از ایشان بگیرم،
آنگاه آزاد خواهم بود که سرنگونی رژیم وقت در ایران را بخواهم و یا نخواهم.
و اگر آن شش کشور رسما گفتند که نه، نمی خواهند که قدرت را به اکبر بدهند،
آنگاه نظام حکومتی محترم وقت در ایران، یکبار دیگر نیز همچون قبل از سال ۲۰۰۰ فرصت خواهد داشت که خودش از اکبر حمایت کند و قدرت را به اکبر واگذار کند. و در اینصورت من دیگر خواهان سرنگونی و براندازی حکومت وقت در ایران نخواهم بود.
و اگر از آن فرصت بهره نبرد، به همان میزان و نسبتی که از من حمایت نمی کند و یا مرا سرکوب می کند من نیز به میزان بیشتری بیش از سهم خودم بعنوان یک شهروند از میان دهها میلیون شهروند ایرانی با فساد های حاکمیت در ایران و با سرکوبها علیه جامعه مدنی و سیاسی مخالف خواهم بود و از این بابت بطور اتوماتیک کشورهای ۵+۱ در دیدگاه من زیر فشار سوال خواهند رفت.
فرصت میزبانی از تعامل اکبر با کشورهای ۵+۱ و رایزنی با وزرای امور خارجه آن شش کشور برای حمایت و تقویت اکبر فقط در انحصار سازمان ملل، کشور ترکیه و یا رژیم وقت در ایران نیست
و انواع و اقسام اپوزیسیونهای ایرانی و یا خود ملت ایران و غیره و ذالک نیز اگر که زرنگ تر و دقیق تر و سریعتر باشند و انجام دادن کار اکبر برایشان اهمیت داشته باشد و آن را یک امتیاز بسیار ارزشمند و مهم برای خودشان بدانند نیز می توانند در این مسابقه شرکت کنند و درهای میدان امداد رسانی به اکبر به رویشان باز است. حال و نای وعده وعید دادن نیز ندارم، اما منافعی برای آنها اگر که در کار باشد، از آن برخوردار خواهند شد. من نمی دانم که آیا نفعی برای آنها در کار است یا خیر. تشخیص این موضوع با خود آنهاست. من فقط دارم کار خودم را انجام می دهم و بر منافع خودم تمرکز دارم.
هر معنویت و هر گونه محصولی که خودم به تنهایی ساخته و به دست آورده ام فقط خودم صاحب و مالک آن هستم. و چنانچه ارمغانی چیزی برای من آورده شود(مثلا انجام دادن همین کار فوق الذکر اکبر)، اگر بی منت و بی چشمداشت باشد، در صورت پذیرش، سپاسگزار خواهم بود. یعنی اگر که دلم بخواهد و لازم بدانم ممکن است که برایشان حتی خواهان براندازی رژیم جمهوری اسلامی نیز بشوم. که البته چنین چیزی در دستور کارم نیست و در برنامه گذاشته شدنش را نیز بعید می دانم.
مسوول مرگ من فقط و فقط، کشورهای ۵+۱ خواهند بود. هر گونه فراپکنی ۵+۱ در گذشته، حال و آینده برای من الزام آور نیست، نبوده و نخواهد بود. نه در مقابل خود ۵+۱ و نه در مقابل موجودات و هویتهای هدف آن فراپکنی ها.
علی اکبر ابراهیمی
پنجشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۷
۱۴ مارس ۲۰۱۹
تهران
آیا اکبر خواهان تغییر رژیم در ایران است؟
نخیر.
من خواهان تغییر رژیم در ایران نیستم.
من خواهان تغییر رفتار رژیم جمهوری اسلامی ایران با خودم هستم.
اگر نمی خواهد و یا نمی تواند رفتارش را تغییر دهد، من خواهان براندازی و تغییر رژیم هستم.
تغییر رفتار چیست؟
تغییر رفتار این است که کار مرا انجام دهد.
کار من چیست؟
کار من همانی است که از وزارت امور خارجه ترکیه و از جایگاه دبیر کلی سازمان ملل خواسته ام.
چه خواسته ام؟
خواسته ام که از تعامل من با کشورهای ۵+۱ میزبانی کنند و با وزرای امور خارجه آن کشورها برای حمایت از اکبر و تقویت اکبر رایزنی کنند.
اگر رژیم ایران این کار را انجام دهد،
پس از آنکه من در این کار موفق شدم و توانستم کل قدرت متمرکز ۵+۱ را از ایشان بگیرم،
آنگاه آزاد خواهم بود که سرنگونی رژیم وقت در ایران را بخواهم و یا نخواهم.
و اگر آن شش کشور رسما گفتند که نه، نمی خواهند که قدرت را به اکبر بدهند،
آنگاه نظام حکومتی محترم وقت در ایران، یکبار دیگر نیز همچون قبل از سال ۲۰۰۰ فرصت خواهد داشت که خودش از اکبر حمایت کند و قدرت را به اکبر واگذار کند. و در اینصورت من دیگر خواهان سرنگونی و براندازی حکومت وقت در ایران نخواهم بود.
و اگر از آن فرصت بهره نبرد، به همان میزان و نسبتی که از من حمایت نمی کند و یا مرا سرکوب می کند من نیز به میزان بیشتری بیش از سهم خودم بعنوان یک شهروند از میان دهها میلیون شهروند ایرانی با فساد های حاکمیت در ایران و با سرکوبها علیه جامعه مدنی و سیاسی مخالف خواهم بود و از این بابت بطور اتوماتیک کشورهای ۵+۱ در دیدگاه من زیر فشار سوال خواهند رفت.
فرصت میزبانی از تعامل اکبر با کشورهای ۵+۱ و رایزنی با وزرای امور خارجه آن شش کشور برای حمایت و تقویت اکبر فقط در انحصار سازمان ملل، کشور ترکیه و یا رژیم وقت در ایران نیست
و انواع و اقسام اپوزیسیونهای ایرانی و یا خود ملت ایران و غیره و ذالک نیز اگر که زرنگ تر و دقیق تر و سریعتر باشند و انجام دادن کار اکبر برایشان اهمیت داشته باشد و آن را یک امتیاز بسیار ارزشمند و مهم برای خودشان بدانند نیز می توانند در این مسابقه شرکت کنند و درهای میدان امداد رسانی به اکبر به رویشان باز است. حال و نای وعده وعید دادن نیز ندارم، اما منافعی برای آنها اگر که در کار باشد، از آن برخوردار خواهند شد. من نمی دانم که آیا نفعی برای آنها در کار است یا خیر. تشخیص این موضوع با خود آنهاست. من فقط دارم کار خودم را انجام می دهم و بر منافع خودم تمرکز دارم.
هر معنویت و هر گونه محصولی که خودم به تنهایی ساخته و به دست آورده ام فقط خودم صاحب و مالک آن هستم. و چنانچه ارمغانی چیزی برای من آورده شود(مثلا انجام دادن همین کار فوق الذکر اکبر)، اگر بی منت و بی چشمداشت باشد، در صورت پذیرش، سپاسگزار خواهم بود. یعنی اگر که دلم بخواهد و لازم بدانم ممکن است که برایشان حتی خواهان براندازی رژیم جمهوری اسلامی نیز بشوم. که البته چنین چیزی در دستور کارم نیست و در برنامه گذاشته شدنش را نیز بعید می دانم.
مسوول مرگ من فقط و فقط، کشورهای ۵+۱ خواهند بود. هر گونه فراپکنی ۵+۱ در گذشته، حال و آینده برای من الزام آور نیست، نبوده و نخواهد بود. نه در مقابل خود ۵+۱ و نه در مقابل موجودات و هویتهای هدف آن فراپکنی ها.
علی اکبر ابراهیمی
پنجشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۷
۱۴ مارس ۲۰۱۹
تهران