به احترام تو
به احترام تو
به احترام تو ای حقیقت،
در سطح گفتمان و خط مشی برازنده اکبر که در شان اکبر باشد باقی می مانم
و علی رغم جورها و جفاهایی که معتقدم بر من روا گشته است، از آن سطح نزول نمی کنم
و دعا می کنم که خدای متعال، هموطنان و همنوعانم را از بلایای طبیعی و از دیگر انواع بلایا محافظت بفرماید
و اعتراف می کنم که از آسیب دیدن هموطنان و همنوعانم می ترسم.
و در عین حال اعلام می کنم که چنانچه فجایعی در فضای سیاسی ایران و جهان وجود داشته، دارد و یا خواهد داشت، مسوولیت فجایع بیدادگران و ستمگران مربوطه را نمی پذیرم
و هر که خدا، نیروی ماورایی و برتر و یا رییسی چیزی است، یا باید قدرت خودش را به من واگذارد کند و یا باید در آنموارد پاسخگو باشد و اگر پاسخگو نیست باید پاسخگو بشود نه آنکه با معامله و یا معاملاتی صرفا مشکل خودش را حل کند و چاهار چنگولی منافع خودش را بچسبد و حیثیت و آبروی خودش را به شیطان بفروشد و چشم بر سرکوب نسرین ستوده ها، نرگس محمدی ها، محمد نجفی ها، قاسم شعله سعدی ها، آرش صادقی ها، فرشید هکی ها، علیرضا رجایی ها و .... ببندد.
در راستای همین یادداشت، یادداشتهای یکی دو روز اخیرم را ظرف ۴۸ ساعت پیش رو بطور کامل ویرایش و یا حذف خواهم کرد.
خدایا توفیق بندگی خودت را به من عطا فرما. خدایا به داد ستمدیدگان برس. خدایا به داد رنجدیدگان برس.
امین.
الآن می فهمم آن یالانجی باهار یا باهارلار (بهار دروغگو) که در جامعه ترکیه از سوی چند آشنای متفاوت و در چند مقطع با امید و حسرت و .... به من گفته شد یعنی چه. آن ملت با فرهنگ از کجا در من چه ها دیده بودند؟!
نمی توان در یک جا (در فیسبوک) پیش یک شهروند ترکیه که کارفرمای بتن است، بهار را تبریک گفت و در جای دیگری که آن دوست محترم نمی بیند، با عصبانیت بر سر ترکیه فریاد زد. شرم بر من. در شان اکبر نیست. دور باد از من آنچه که در خط مشی اکبر و مطابق با گفتمان اکبر نیست.
برای ایران نیز خون دلهای زیادی خورده شده. من اگر خودم شخصا یک راه حل نجات بخش نیستم، چرا با تاکید بر خودم مشکل بسازم؟
سازمان ملل نیز هر چه که هست با همه کم و کاستی هایش بالاخره حاصل تمدن بشر معاصر است. اگر می توانم باید ارتقایش ببخشم و اگر نمی توانم، ویران کردن که هنر نشد.
کشورهای ۵+۱ نیز اسمشان ابرقدرت است، اما چلاق و سزاوار ترحم اند. من اگر که مدعی ابر قدرت بودن هستم خوب این گوی و این میدان. بفرمایم بیایم کتیبه اکبر را بسازم تا همه آن ابرقدرتها از من پیروی کنند و اگر نمی توانم از جان ابرقدرتهای بینوا چه می خواهم؟
خود استانداردهای "مانیفست مارس ۲۰۱۹ اکبر" عالی است و نیازی به زور زدن بیخودی و تلاش برای نتیجه گیری بر مبنای آن مانیفست با روشها و گفتمانی غیر از روش و گفتمان اکبر، اشتباه محض است و من این اشتباه را مرتکب نمی شوم. به همان استانداردها بازمی گردم، به استانداردهای اکبر. و چنانچه رمقی برای پی گیری و تلاش در مورد آن مانیفست بیابم، آن رمق را در جهت صحیح به کار خواهم بست و آنگونه که در شان اکبر است آن مانیفست را پی گیری خواهم کرد.
به احترام تو به داد خودم رسیدم، سپاس از تو.
موفق و سرفراز باشید
علی اکبر ابراهیمی
دوشنبه ۵ فروردین ۱۳۹۸
۲۵ مارس ۲۰۱۹
تهران
به احترام تو ای حقیقت،
در سطح گفتمان و خط مشی برازنده اکبر که در شان اکبر باشد باقی می مانم
و علی رغم جورها و جفاهایی که معتقدم بر من روا گشته است، از آن سطح نزول نمی کنم
و دعا می کنم که خدای متعال، هموطنان و همنوعانم را از بلایای طبیعی و از دیگر انواع بلایا محافظت بفرماید
و اعتراف می کنم که از آسیب دیدن هموطنان و همنوعانم می ترسم.
و در عین حال اعلام می کنم که چنانچه فجایعی در فضای سیاسی ایران و جهان وجود داشته، دارد و یا خواهد داشت، مسوولیت فجایع بیدادگران و ستمگران مربوطه را نمی پذیرم
و هر که خدا، نیروی ماورایی و برتر و یا رییسی چیزی است، یا باید قدرت خودش را به من واگذارد کند و یا باید در آنموارد پاسخگو باشد و اگر پاسخگو نیست باید پاسخگو بشود نه آنکه با معامله و یا معاملاتی صرفا مشکل خودش را حل کند و چاهار چنگولی منافع خودش را بچسبد و حیثیت و آبروی خودش را به شیطان بفروشد و چشم بر سرکوب نسرین ستوده ها، نرگس محمدی ها، محمد نجفی ها، قاسم شعله سعدی ها، آرش صادقی ها، فرشید هکی ها، علیرضا رجایی ها و .... ببندد.
در راستای همین یادداشت، یادداشتهای یکی دو روز اخیرم را ظرف ۴۸ ساعت پیش رو بطور کامل ویرایش و یا حذف خواهم کرد.
خدایا توفیق بندگی خودت را به من عطا فرما. خدایا به داد ستمدیدگان برس. خدایا به داد رنجدیدگان برس.
امین.
الآن می فهمم آن یالانجی باهار یا باهارلار (بهار دروغگو) که در جامعه ترکیه از سوی چند آشنای متفاوت و در چند مقطع با امید و حسرت و .... به من گفته شد یعنی چه. آن ملت با فرهنگ از کجا در من چه ها دیده بودند؟!
نمی توان در یک جا (در فیسبوک) پیش یک شهروند ترکیه که کارفرمای بتن است، بهار را تبریک گفت و در جای دیگری که آن دوست محترم نمی بیند، با عصبانیت بر سر ترکیه فریاد زد. شرم بر من. در شان اکبر نیست. دور باد از من آنچه که در خط مشی اکبر و مطابق با گفتمان اکبر نیست.
برای ایران نیز خون دلهای زیادی خورده شده. من اگر خودم شخصا یک راه حل نجات بخش نیستم، چرا با تاکید بر خودم مشکل بسازم؟
سازمان ملل نیز هر چه که هست با همه کم و کاستی هایش بالاخره حاصل تمدن بشر معاصر است. اگر می توانم باید ارتقایش ببخشم و اگر نمی توانم، ویران کردن که هنر نشد.
کشورهای ۵+۱ نیز اسمشان ابرقدرت است، اما چلاق و سزاوار ترحم اند. من اگر که مدعی ابر قدرت بودن هستم خوب این گوی و این میدان. بفرمایم بیایم کتیبه اکبر را بسازم تا همه آن ابرقدرتها از من پیروی کنند و اگر نمی توانم از جان ابرقدرتهای بینوا چه می خواهم؟
خود استانداردهای "مانیفست مارس ۲۰۱۹ اکبر" عالی است و نیازی به زور زدن بیخودی و تلاش برای نتیجه گیری بر مبنای آن مانیفست با روشها و گفتمانی غیر از روش و گفتمان اکبر، اشتباه محض است و من این اشتباه را مرتکب نمی شوم. به همان استانداردها بازمی گردم، به استانداردهای اکبر. و چنانچه رمقی برای پی گیری و تلاش در مورد آن مانیفست بیابم، آن رمق را در جهت صحیح به کار خواهم بست و آنگونه که در شان اکبر است آن مانیفست را پی گیری خواهم کرد.
به احترام تو به داد خودم رسیدم، سپاس از تو.
موفق و سرفراز باشید
علی اکبر ابراهیمی
دوشنبه ۵ فروردین ۱۳۹۸
۲۵ مارس ۲۰۱۹
تهران