استراتژی نظامی آمریکا در مورد ایران
استراتژی نظامی آمریکا در مورد ایران
آمریکا نباید به ایران حمله نظامی کند
و چین و روسیه نباید در ایران قراردادهای توسعه ببندند.
بلکه چین و روسیه باید به سرعت و بطور شدید و ویرانگر و هولناکی بر علیه ایران دست به حمله نظامی جامع و کار تمام کن بزنند
و آمریکا هم باید بیاید با ایران قرار دادهای توسعه ببندد.
اینکه آمریکا بر علیه ایران گارد نظامی گرفته است، نشان دهنده ضعف آمریکا در مقابل چین و روسیه است. اگر چین و روسیه بر ضد ایران دست به حمله نظامی نمی زنند، آمریکا باید توی سر چین و روسیه بزند. و اگر باز هم از حمله نظامی بر ضد ایران سر باز زدند، آمریکا باید بر ضد چین و روسیه دست به حمله جامع و کار تمام کن نظامی بزند.
آمریکا در مورد امور سیاست داخلی ایران همچون روسیه و چین بی شرمانه و کثیف عمل نکرده است و دیدگاههایش نزدیک به صد درصد مطابق دیدگاههای اکبر در مورد امور ایران است و مثل طوطی دیدگاههای اکبر را تکرار می کند. پس برازنده اکبر نیست که بد آمریکا را بخواهد و استثمار شدن توسط چین و روسیه را بخواهد.
البته تقابل نظامی آمریکا با ایران حتی در حد نظریه نیز نگران کننده است و در تضاد با خیرخواهی دقیق و شگفت انگیز آمریکا برای ایران است. این تضاد را رژیم شیطانی ایران برای آمریکا ایجاد کرده است. چین و روسیه باید توجه داشته باشند که جهان تک قطبی به رهبری آمریکا که حتی در مقابل ایران نیز فلج و دچار تضاد است تا چه رسد به جهان، تصویر مناسبی از جهان نیست. اما با توجه به اینکه دیدگاههای روسیه و چین در مورد امور سیاست داخلی ایران بسیار غیر قابل توجیه بوده است و آلترناتیو دیگری در عرصه بین الملل برای دیدگاههای آمریکا در مورد امور سیاست داخلی ایران وجود ندارد، چین و روسیه موظفند که در اینمورد حد و مرزهای خودشان را بدانند و رعایت کنند و کاملا خودشان را با اراده آمریکا هماهنگ کنند.
ضمنا در مورد اینکه اصلا به ایران حمله ای بشود یا نشود، با توجه به اینکه سازمان ملل وظایف حمایتی خودش در مورد مرا انجام نداده و محتاج کننده اکبر به سازمان ملل نیز ایران بوده است و با توجه به اینکه چیزهایی که در ایران می بینم مخصوصا در مورد رفتارها با خودم، کفران نعمت و تهوع آور هستند و با توجه به اینکه کارفرمایان ایرانی طی این ده سال، عموما دزد و دروغگو بوده اند و کارگران و کارمندان ایرانی نیز معدل کل شان شایسته چنان کارفرمایانی است و با توجه به اینکه بی عاری و محافظه کاری و خطر گریزی و تسلیم پذیری ایران و انواع ایرانیان اعم از نظامی و غیر نظامی در مقابل استبداد داخلی و استعمار خارجی تهوع آور است و با توجه به اینکه رژیم فاسد و بی ناموس و بی شرف ایران از کشور من ایران، مفت و حرام خورده است و اپوزیسیون ایرانی را نیز به افتضاح کشیده تا از خودش برتر نباشند و ملت ایران نیز شاید سزاوار چنین رژیم و اپوزیسیونهای سطح پایینی بوده اند که سطح رژیم و اپوزیسیونهایشان پست است وگرنه از نمایندگان و مدیران و آلترناتیوهای سطح بالاتری برای کشور ایران برخوردار می شدند و بجای بدخواهی برای هم و ترس از هم، با هم متحد و معترض می شدند و استبدادگران و استعمارگران را وادار به تعظیم و حرمتگزاری بیشتری در مقابل ایران و اتباع و شهروندان امروز و فردای ایران می کردند،
من با حمله نظامی به ایران طی هفته ها و روزهای باقیمانده از سال ۲۰۱۸ موافقم.
اما پس از آن تاریخ، خیر.
چونکه من در ایران خانه خریده ام و برج چهار یا پنج سال ۲۰۱۹ میلادی قصد دارم کلید خانه ام را از دست مستجرم بگیرم و زیلو و تلویزیون و آسایش و آرامش و امکان تامل و مطالعه ای برای خودم در خانه ام فراهم سازم تا وقتی که از نقشه و پروژه شوم و کثیف ۵+۱ برای اکبر در ایران فاصله می گیرم و به خارج می روم تا نفسی بکشم و با سازمان ملل تعامل کنم اما با تلنگرهای نامحسوس ۵+۱ به ایران دیپورت می شوم، یک سرپناهی چیزی در ایران داشته باشم.
در هر صورت، حمله کردن و یا حمله نکردن اعضای ۵+۱ به ایران، برای من الزام آور نیست
و در هر صورت، مسوول عدم حمایت سازمان ملل از اکبر
_حتی در حد عدم تهیه و ارایه یک پاسخ رسمی ردی به درخواست پناهندگی اکبر تا قبل از پایان سال ۲۰۱۸_،
فقط و فقط خود شش قدرت جهانی هستند و نه بازیچه هایی همچون ایران و یا ترکیه.
اگر من جواب ردی سازمان ملل را داشتم هم می توانستم خواستار اسپانسر دولتی در ایران شده و با اسپانسرها و دیگر هویتهای دولتی و غیر دولتی در داخل ایران کار پژوهشی گروهی کنم و هم می توانستم به برای دستیابی به امکان رفت و آمد و گرفتن اقامت یکساله به کشورهایی همچون ترکیه، مالزی و امارات برای اهدافی قابل دسترس در زمینه های کارگری و یا علمی پژوهشی و یا توریستی و تفریحی تلاش کنم. اما ۵+۱ به سازمان ملل اجازه ندادند که حتی همین در تعلیق نگه نداشتن و حق برخورداری از جواب ردی را نیز در مورد من رعایت کند و من جوانی و نبوغم و استعدادهایم را از دست دادم.
علی اکبر ابراهیمی
یکشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۷
۱۶ دسامبر ۲۰۱۸
تهران
آمریکا نباید به ایران حمله نظامی کند
و چین و روسیه نباید در ایران قراردادهای توسعه ببندند.
بلکه چین و روسیه باید به سرعت و بطور شدید و ویرانگر و هولناکی بر علیه ایران دست به حمله نظامی جامع و کار تمام کن بزنند
و آمریکا هم باید بیاید با ایران قرار دادهای توسعه ببندد.
اینکه آمریکا بر علیه ایران گارد نظامی گرفته است، نشان دهنده ضعف آمریکا در مقابل چین و روسیه است. اگر چین و روسیه بر ضد ایران دست به حمله نظامی نمی زنند، آمریکا باید توی سر چین و روسیه بزند. و اگر باز هم از حمله نظامی بر ضد ایران سر باز زدند، آمریکا باید بر ضد چین و روسیه دست به حمله جامع و کار تمام کن نظامی بزند.
آمریکا در مورد امور سیاست داخلی ایران همچون روسیه و چین بی شرمانه و کثیف عمل نکرده است و دیدگاههایش نزدیک به صد درصد مطابق دیدگاههای اکبر در مورد امور ایران است و مثل طوطی دیدگاههای اکبر را تکرار می کند. پس برازنده اکبر نیست که بد آمریکا را بخواهد و استثمار شدن توسط چین و روسیه را بخواهد.
البته تقابل نظامی آمریکا با ایران حتی در حد نظریه نیز نگران کننده است و در تضاد با خیرخواهی دقیق و شگفت انگیز آمریکا برای ایران است. این تضاد را رژیم شیطانی ایران برای آمریکا ایجاد کرده است. چین و روسیه باید توجه داشته باشند که جهان تک قطبی به رهبری آمریکا که حتی در مقابل ایران نیز فلج و دچار تضاد است تا چه رسد به جهان، تصویر مناسبی از جهان نیست. اما با توجه به اینکه دیدگاههای روسیه و چین در مورد امور سیاست داخلی ایران بسیار غیر قابل توجیه بوده است و آلترناتیو دیگری در عرصه بین الملل برای دیدگاههای آمریکا در مورد امور سیاست داخلی ایران وجود ندارد، چین و روسیه موظفند که در اینمورد حد و مرزهای خودشان را بدانند و رعایت کنند و کاملا خودشان را با اراده آمریکا هماهنگ کنند.
ضمنا در مورد اینکه اصلا به ایران حمله ای بشود یا نشود، با توجه به اینکه سازمان ملل وظایف حمایتی خودش در مورد مرا انجام نداده و محتاج کننده اکبر به سازمان ملل نیز ایران بوده است و با توجه به اینکه چیزهایی که در ایران می بینم مخصوصا در مورد رفتارها با خودم، کفران نعمت و تهوع آور هستند و با توجه به اینکه کارفرمایان ایرانی طی این ده سال، عموما دزد و دروغگو بوده اند و کارگران و کارمندان ایرانی نیز معدل کل شان شایسته چنان کارفرمایانی است و با توجه به اینکه بی عاری و محافظه کاری و خطر گریزی و تسلیم پذیری ایران و انواع ایرانیان اعم از نظامی و غیر نظامی در مقابل استبداد داخلی و استعمار خارجی تهوع آور است و با توجه به اینکه رژیم فاسد و بی ناموس و بی شرف ایران از کشور من ایران، مفت و حرام خورده است و اپوزیسیون ایرانی را نیز به افتضاح کشیده تا از خودش برتر نباشند و ملت ایران نیز شاید سزاوار چنین رژیم و اپوزیسیونهای سطح پایینی بوده اند که سطح رژیم و اپوزیسیونهایشان پست است وگرنه از نمایندگان و مدیران و آلترناتیوهای سطح بالاتری برای کشور ایران برخوردار می شدند و بجای بدخواهی برای هم و ترس از هم، با هم متحد و معترض می شدند و استبدادگران و استعمارگران را وادار به تعظیم و حرمتگزاری بیشتری در مقابل ایران و اتباع و شهروندان امروز و فردای ایران می کردند،
من با حمله نظامی به ایران طی هفته ها و روزهای باقیمانده از سال ۲۰۱۸ موافقم.
اما پس از آن تاریخ، خیر.
چونکه من در ایران خانه خریده ام و برج چهار یا پنج سال ۲۰۱۹ میلادی قصد دارم کلید خانه ام را از دست مستجرم بگیرم و زیلو و تلویزیون و آسایش و آرامش و امکان تامل و مطالعه ای برای خودم در خانه ام فراهم سازم تا وقتی که از نقشه و پروژه شوم و کثیف ۵+۱ برای اکبر در ایران فاصله می گیرم و به خارج می روم تا نفسی بکشم و با سازمان ملل تعامل کنم اما با تلنگرهای نامحسوس ۵+۱ به ایران دیپورت می شوم، یک سرپناهی چیزی در ایران داشته باشم.
در هر صورت، حمله کردن و یا حمله نکردن اعضای ۵+۱ به ایران، برای من الزام آور نیست
و در هر صورت، مسوول عدم حمایت سازمان ملل از اکبر
_حتی در حد عدم تهیه و ارایه یک پاسخ رسمی ردی به درخواست پناهندگی اکبر تا قبل از پایان سال ۲۰۱۸_،
فقط و فقط خود شش قدرت جهانی هستند و نه بازیچه هایی همچون ایران و یا ترکیه.
اگر من جواب ردی سازمان ملل را داشتم هم می توانستم خواستار اسپانسر دولتی در ایران شده و با اسپانسرها و دیگر هویتهای دولتی و غیر دولتی در داخل ایران کار پژوهشی گروهی کنم و هم می توانستم به برای دستیابی به امکان رفت و آمد و گرفتن اقامت یکساله به کشورهایی همچون ترکیه، مالزی و امارات برای اهدافی قابل دسترس در زمینه های کارگری و یا علمی پژوهشی و یا توریستی و تفریحی تلاش کنم. اما ۵+۱ به سازمان ملل اجازه ندادند که حتی همین در تعلیق نگه نداشتن و حق برخورداری از جواب ردی را نیز در مورد من رعایت کند و من جوانی و نبوغم و استعدادهایم را از دست دادم.
علی اکبر ابراهیمی
یکشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۷
۱۶ دسامبر ۲۰۱۸
تهران