در مورد وضعیتم نگرانم

چرا کشورهای ۵+۱ و اتباع و شهروندانشان امنیت و مصونیت دارند اما من طی ده سال اخیر نداشته ام (منظور ایران مورد نظرم و جهان مورد نظرم است) و در روزهای آینده نیز وضعم معلوم نیست؟

به چه حقی مانع سازمان ملل شدید تا نتونست یک پاسخ روشن، رسمی و کتبی قبولی و یا ردی به درخواست پناهندگی من ارایه بده.
به چه حقی نزدیک به ده سال من رو بدون جواب ردی و یا قبولی درخواست پناهندگی م در ایران حبس کردید و بدین ترتیب شکنجه سفید بر علیه من روا داشتید؟

بدلیل اینکه نمی خواهم پرونده "ای" تعاملم با سازمان ملل برام در ایران مشکل ساز تر بشه، دارم پرونده "بی" تعاملم با سازمان ملل رو به خارج می برم تا از سازمان ملل کمک بخوام.

برای ترکیه که منع ورود دارم، اما همین مالزی هم که دارم می روم هنوز موفق نشدم بلیطش رو بخرم و قیمتها هم همش داره صعود می کنه. به فرض که بلیط رو هم بخرم، با شصت دلار چند درصد احتمال داره که در فرودگاه کوآلالامپور من رو راه بدهند؟ اصلا از کجا معلوم که در فرودگاه ایران مشکلی برام پیش نیاد؟

گویا شما شش قدرت جهانی خیلی اصرار دارید که من در مقابل دفتر سازمان ملل در تهران دست به تحصن بزنم و بمیرم تا خوشحال بشید. اما آیا شما مطمئنید که من چنین کاری خواهم کرد؟ پس چرا طی ده سال اخیر از این کارها نکردم!

اصلا شاید سفر به مالزی رو کنسل کردم با این اوضاع و شرایط و ریسک بالا و توان کم من.

راستی این چه وضعی است که ما را در سفارتخانه های کشورهای خودمان ناپدید می کنند؟ پس چرا سران و دیپلماتهای ۵+۱ خودشان امنیت و مصونیت دارند؟
کشور من و دارایی های کشورم چه خواهد شد؟ آیا پرونده A با عدالت بررسی خواهد شد تا من با یک حق آدمکشی به ایران بازگردم و انتقام کشورم را از دزدان و خائنانش بگیرم؟
این یادداشت در صبح پنجشنبه نوشته شده بود. 

پست‌های معروف از این وبلاگ

مسوولیت امنیت, حرمت و کرامت ثروتهای ملی مردم ایران مستقیما متوجه حکام غرب است