نسرین ستوده را آزاد کنید
نسرین ستوده را آزاد کنید
شما کشورهای ۵+۱ نزدیک به ده سال است که مرا در این اوضاع و شرایط ایران به ایران پرت کرده و در ایران حبس کرده اید که چه بشود؟ خسارات مادی و معنوی من در زندگی و در عرصه های مختلف را چه کسی پاسخگو خواهد شد؟ اصلا با چه حقی دست به چنین کاری زده اید؟ من حق خودکشی دارم و در صورت هرگونه مرگی که در ایران برای من پیش آید کشورهای ۵+۱ باید به شدت مجازات شوند.
بازداشت وکلای اصلی در ایران چه معنا یا توجیهی دارد؟
اعتصاب غذای نسرین ستوده چه معنا یا توجیهی دارد؟ بازداشت همسر ایشان پس از مصاحبه در مورد وضعیت ایشان چه معنا یا توجیهی دارد؟
اتباع و شهروندان کل کشورهای ۵+۱ و بخصوص چین و روسیه و همچنین حتی آمریکا، در مورد سرکوب نخبگان سبز ملت ایران طی روزها، هفته ها و سالهای اخیر مسوولند و باید بطور دستجمعی شکنجه فیزیکی شوند.
در دیدگاه اکبر آنها به سمت امکان معافیت نیز می توانند گام بردارند. باید به سمتی که مورد نظر و مورد تایید اکبر است گام بردارند. به نظر من آنها باید غرامتهای مادی و معنوی ایثارگرانه و نسبتا جبران کننده بپردازند حتی اگر که برایشان دردناک باشد. آن شش کشور باید توسط جهان اکبر استثمار شوند تا حرمت جنبش سبز ملت ایران پاس داشته شده باشد.
قرارداد بستن ایران با چین و روسیه در زمینه هایی که با کشورهای صنعتی درجه اول جهان قرار داد بستن در آن زمینه ها به نفع ایران باشد، یک دزدی آشکار و گستاخانه از سوی چین و روسیه است. چرا با باند ظالم و فاسد حاکم بر ایران قرار داد می بندید شما که کاترین اشتونتان را برای دیدار با مادر ستار بهشتی نمی فرستید؟
چنانچه روسیه و چین بجای کمک به مردم ایران برای رهایی از چنگ جمهوری اسلامی، به دله دزدی و لاشخوریسم فرصت طلبانه بر علیه ایران و ملت ایران ادامه دهند و در حالی که خودشان کمونیست اند، قرآن به خامنه ای هدیه دهند و این قبیل خطی مشی ها را ادامه دهند،
فرصت خوبی برای آمریکا پیش آمده تا با زدن یک تودهنی نظامی محکم به چین و روسیه، در دیدگاه اکبر در جهت حذف نام خودش از فهرست محکومان به مجازات گام بردارد و در دیدگاه اکبر، از مجازات معاف شود.
بعبارت دیگر، سرکوب فرزندان ایثارگر و دلسوز و مسوول ملت سبز ایران در نزدیک به ده سال اخیر از سوی جمهوری اسلامی، فرصت مناسبی برای آمریکاست که بعنوان نماینده خیر در جهان در مقابل شرارت گستری روسیه و چین بایستد و برای دفاع از خود و جهان بجنگد.
حتی اگر انگیزه آمریکا انگیزه آن لاشخوری باشد که از دیگر لاشخورهای ۵+۱ در نفع بردن از ایران عقب مانده، من باز هم از آمریکا می خواهم که با شعارهایی والا همچون حمایت و تقویت ملت ایران و با دستور و فرمان اکبر به موضوعات وارد شود و نه با تئوری های حقیرانه ای همچون نفرت و تقابل با زیرساختهای نظامی ایران.
من امروز در اینجا رسما اعلام می کنم که برای ملت من یعنی ملت ایران، تحریم، جنگ و مرگ خیلی بهتر است از آنکه نسرین ستوده و نرگس محمدی و محمد نجفی و قاسم شعله سعدی و عبدالفتاح سلطانی و دیگر دلسوزان شایسته اش در زندان باشند و حکام جمهوری اسلامی همچنان بر اریکه قدرت.
من خودم شخصا حاضر نیستم برای آزادی آن بزرگواران حتی کوچکترین هزینه ای نیز بپردازم. چونکه نیازی به جایزه اش ندارم و خودم شخصا به میزان کافی غنی هستم. آنها متعلق به کل ملت ایران هستند و کل ملت باید هزینه دفاع و حفاظت از ایشان را بپردازند و من به سهم خودم هزینه ام را پرداخته ام. و امروز نیز در اعتراض به اینکه در زمان بازداشت نرگس محمدی تهدید شدم که به زندان بیفتم تا موهای سرم همچون دندانهایم سفید شود، جمهوری اسلامی و جامعه ای که به من حق قانونی آدم کشی نداده است و اپوزیسیون ایرانی را از افتخار و از هیجان تماشای ریسک‌پذیری ها و خطر پذیری هایم و شاخ و شانه کشیدنهایم و صدای فریادهایم محروم می کنم. که نه تنها تشکری در کار نیست بلکه نمک نشناسی هایی نیز در کار است در این جامعه که بدنه حاکمیت در لایه های مختلف نفوذ کرده و غذا می خورد و پول خرج می کند. من با رژیم جمهوری اسلامی دوست جون جونی هستم و در برنامه میان مدتم گرفتن یک جواب ردی از سازمان ملل و مراجعه به رژیم ایران برای مورد حمایت قرار گرفتن و سامان یابی و سازمان یابی پژوهشها و مطالعاتم است. تا دزدانی که فداکاری و شهادت من و دزدیدن حق شهید مرا می خواهند، از حسودی بترکند.
مستقیما در این مبارزات در کنار ملت ایران نمی ایستم اما از بالا حواسم به ملت ایران هست. همانطور که وقتی رژیم، مردم معترض دیماه ۹۶ را تهدید به اعدام کرد من همچون هوخشتره از هوا پریدم و خودم را جلوی مردم انداختم و به خاک و خطر درغلطیدم و آن ویدئو را خطاب به احمد خاتمی منتشر کردم. البته شانس آوردم که ترسیدند و به من حمله رژیمی نکردند. دیگر در نظر ندارم از اینطور کارها بکنم. کار من بر ۵+۱ متمرکز است فعلا. یعنی دارم به اربابانشان فشار می آورم، به عاملان اصلی. و این بی اختیاران وطن حراج کن را به حال خودشان رها کرده ام فعلا. به وقتش برای مجازاتشان به سراغشان بیایم یا نیایم؟! دارم بهش فکر می کنم. اما فعلا سالهاست که از فکر مجازات ایشان خارج شده و خط مشی مجازات اربابانشان که ۵+۱ هستند را در سر پرورده ام.
با خود رژیم جمهوری اسلامی مستقیما کاری ندارم. من فقط ۵+۱ را به شکلی که طی ده سال اخیر برایم خطرساز و فرصت سوز و طاقت فرسا بوده است تهدید کردم و تحت فشار گذاشتم که بفهمد به جلد شیطان رفتن و پذیرفتن ایرانی که به جنبش سبز ملت خودش خیانت می کند، مانعی به نام علی اکبر ابراهیمی در سر راه خودش دارد. کار اصلی من در مبارزه علیه رژیم جمهوری اسلامی، این است. نسبتا فهمیدند و نسبتا نیز نفهمیدند. به نسبتی که نفهمیدند، من زیر پاهای ۵+۱ له شدم. اما خوشحالم که در راه آرمانهایم خرج و هزینه شدم.
ضمنا عاشورا و امام حسین نیز در سال ۲۰۰۹ زیر پای افکار عمومی ملت ایران له شد.
یعنی جنبش سبز در سال ۲۰۰۹ به امام حسین و عاشورا متوسل شد و کمک خواست و شعارهایی مذهبی همچون "یا حجت ابن الحسن ریشه ظلمو بکن" و "یا حسین، میرحسین" سر داد.
اما حکومت تبلیغ کرد که این جنبش به امام حسین و نه به آن رژیم حمله کرده است و افکار عمومی ملت ایران نیز نسبتا باور کردند و بدین ترتیب امام حسین و عاشورا بعنوان "امامزاده ای که کور می کند اما شفا نمی دهد" به جنبش سبز معرفی و شناسانده شد.
و امروز علی رغم آنکه نه در من و نه در جنبش سبز کشورم توان و نای کمک خواستن از امام حسین و عاشورا باقی نمانده است، اما من هیچگونه مخالفتی ندارم با تمایل احتمالی و بی چشمداشت امام حسین و عاشورا به اینکه
بواسطه باورمندانش و یا بوسیله معجزاتی مستقیم وارد میدان شده و با دست زدن به اقداماتی در جهت اعلام حمایت خودش از جنبش سبز ملت ایران
_که احترام قایل بودن به باورهای همه باورمندان جهان و از جمله امام حسین و عاشورا و تشیع و تسنن و اسلام و مسیحیت و غیره و ذالک برایش یک راهبرد اصلی و خط مشی ثابت است،_
ادعای شرف کرده و در پیش چشم جنبش سبز مظلوم و بی دفاع ملت ایران
از آبرو و حیثیت خودش در مقابل رژیم ظالم، دروغگو، فاسد و جنایتکار جمهوری اسلامی دفاع کند.
وقتی که پس از نه سال، هنوز هم امکانات و فرصتهایی برای دفاع از خود برای امام حسین و عاشورا وجود دارد، آدم امیدوار می شود به اینکه له شدن زیر پاهای ۵+۱ در دو دهه اول قرن بیست و یکم، پایان علی اکبر ابراهیمی نخواهد بود.
من به امنیت کشورهای ۵+۱ اعتراض دارم
و در مقابل امنیت آنها ایستاده ام
و سالهاست که هر لحظه دارم از پا می افتم
و آنها مسوولند.
علی اکبر ابراهیمی
چهارشنبه ۱۴ شهریور ۱۳۹۷
۵ سپتامبر ۲۰۱۸
مقابل دفتر سازمان ملل در تهران
شما کشورهای ۵+۱ نزدیک به ده سال است که مرا در این اوضاع و شرایط ایران به ایران پرت کرده و در ایران حبس کرده اید که چه بشود؟ خسارات مادی و معنوی من در زندگی و در عرصه های مختلف را چه کسی پاسخگو خواهد شد؟ اصلا با چه حقی دست به چنین کاری زده اید؟ من حق خودکشی دارم و در صورت هرگونه مرگی که در ایران برای من پیش آید کشورهای ۵+۱ باید به شدت مجازات شوند.
بازداشت وکلای اصلی در ایران چه معنا یا توجیهی دارد؟
اعتصاب غذای نسرین ستوده چه معنا یا توجیهی دارد؟ بازداشت همسر ایشان پس از مصاحبه در مورد وضعیت ایشان چه معنا یا توجیهی دارد؟
اتباع و شهروندان کل کشورهای ۵+۱ و بخصوص چین و روسیه و همچنین حتی آمریکا، در مورد سرکوب نخبگان سبز ملت ایران طی روزها، هفته ها و سالهای اخیر مسوولند و باید بطور دستجمعی شکنجه فیزیکی شوند.
در دیدگاه اکبر آنها به سمت امکان معافیت نیز می توانند گام بردارند. باید به سمتی که مورد نظر و مورد تایید اکبر است گام بردارند. به نظر من آنها باید غرامتهای مادی و معنوی ایثارگرانه و نسبتا جبران کننده بپردازند حتی اگر که برایشان دردناک باشد. آن شش کشور باید توسط جهان اکبر استثمار شوند تا حرمت جنبش سبز ملت ایران پاس داشته شده باشد.
قرارداد بستن ایران با چین و روسیه در زمینه هایی که با کشورهای صنعتی درجه اول جهان قرار داد بستن در آن زمینه ها به نفع ایران باشد، یک دزدی آشکار و گستاخانه از سوی چین و روسیه است. چرا با باند ظالم و فاسد حاکم بر ایران قرار داد می بندید شما که کاترین اشتونتان را برای دیدار با مادر ستار بهشتی نمی فرستید؟
چنانچه روسیه و چین بجای کمک به مردم ایران برای رهایی از چنگ جمهوری اسلامی، به دله دزدی و لاشخوریسم فرصت طلبانه بر علیه ایران و ملت ایران ادامه دهند و در حالی که خودشان کمونیست اند، قرآن به خامنه ای هدیه دهند و این قبیل خطی مشی ها را ادامه دهند،
فرصت خوبی برای آمریکا پیش آمده تا با زدن یک تودهنی نظامی محکم به چین و روسیه، در دیدگاه اکبر در جهت حذف نام خودش از فهرست محکومان به مجازات گام بردارد و در دیدگاه اکبر، از مجازات معاف شود.
بعبارت دیگر، سرکوب فرزندان ایثارگر و دلسوز و مسوول ملت سبز ایران در نزدیک به ده سال اخیر از سوی جمهوری اسلامی، فرصت مناسبی برای آمریکاست که بعنوان نماینده خیر در جهان در مقابل شرارت گستری روسیه و چین بایستد و برای دفاع از خود و جهان بجنگد.
حتی اگر انگیزه آمریکا انگیزه آن لاشخوری باشد که از دیگر لاشخورهای ۵+۱ در نفع بردن از ایران عقب مانده، من باز هم از آمریکا می خواهم که با شعارهایی والا همچون حمایت و تقویت ملت ایران و با دستور و فرمان اکبر به موضوعات وارد شود و نه با تئوری های حقیرانه ای همچون نفرت و تقابل با زیرساختهای نظامی ایران.
من امروز در اینجا رسما اعلام می کنم که برای ملت من یعنی ملت ایران، تحریم، جنگ و مرگ خیلی بهتر است از آنکه نسرین ستوده و نرگس محمدی و محمد نجفی و قاسم شعله سعدی و عبدالفتاح سلطانی و دیگر دلسوزان شایسته اش در زندان باشند و حکام جمهوری اسلامی همچنان بر اریکه قدرت.
من خودم شخصا حاضر نیستم برای آزادی آن بزرگواران حتی کوچکترین هزینه ای نیز بپردازم. چونکه نیازی به جایزه اش ندارم و خودم شخصا به میزان کافی غنی هستم. آنها متعلق به کل ملت ایران هستند و کل ملت باید هزینه دفاع و حفاظت از ایشان را بپردازند و من به سهم خودم هزینه ام را پرداخته ام. و امروز نیز در اعتراض به اینکه در زمان بازداشت نرگس محمدی تهدید شدم که به زندان بیفتم تا موهای سرم همچون دندانهایم سفید شود، جمهوری اسلامی و جامعه ای که به من حق قانونی آدم کشی نداده است و اپوزیسیون ایرانی را از افتخار و از هیجان تماشای ریسک‌پذیری ها و خطر پذیری هایم و شاخ و شانه کشیدنهایم و صدای فریادهایم محروم می کنم. که نه تنها تشکری در کار نیست بلکه نمک نشناسی هایی نیز در کار است در این جامعه که بدنه حاکمیت در لایه های مختلف نفوذ کرده و غذا می خورد و پول خرج می کند. من با رژیم جمهوری اسلامی دوست جون جونی هستم و در برنامه میان مدتم گرفتن یک جواب ردی از سازمان ملل و مراجعه به رژیم ایران برای مورد حمایت قرار گرفتن و سامان یابی و سازمان یابی پژوهشها و مطالعاتم است. تا دزدانی که فداکاری و شهادت من و دزدیدن حق شهید مرا می خواهند، از حسودی بترکند.
مستقیما در این مبارزات در کنار ملت ایران نمی ایستم اما از بالا حواسم به ملت ایران هست. همانطور که وقتی رژیم، مردم معترض دیماه ۹۶ را تهدید به اعدام کرد من همچون هوخشتره از هوا پریدم و خودم را جلوی مردم انداختم و به خاک و خطر درغلطیدم و آن ویدئو را خطاب به احمد خاتمی منتشر کردم. البته شانس آوردم که ترسیدند و به من حمله رژیمی نکردند. دیگر در نظر ندارم از اینطور کارها بکنم. کار من بر ۵+۱ متمرکز است فعلا. یعنی دارم به اربابانشان فشار می آورم، به عاملان اصلی. و این بی اختیاران وطن حراج کن را به حال خودشان رها کرده ام فعلا. به وقتش برای مجازاتشان به سراغشان بیایم یا نیایم؟! دارم بهش فکر می کنم. اما فعلا سالهاست که از فکر مجازات ایشان خارج شده و خط مشی مجازات اربابانشان که ۵+۱ هستند را در سر پرورده ام.
با خود رژیم جمهوری اسلامی مستقیما کاری ندارم. من فقط ۵+۱ را به شکلی که طی ده سال اخیر برایم خطرساز و فرصت سوز و طاقت فرسا بوده است تهدید کردم و تحت فشار گذاشتم که بفهمد به جلد شیطان رفتن و پذیرفتن ایرانی که به جنبش سبز ملت خودش خیانت می کند، مانعی به نام علی اکبر ابراهیمی در سر راه خودش دارد. کار اصلی من در مبارزه علیه رژیم جمهوری اسلامی، این است. نسبتا فهمیدند و نسبتا نیز نفهمیدند. به نسبتی که نفهمیدند، من زیر پاهای ۵+۱ له شدم. اما خوشحالم که در راه آرمانهایم خرج و هزینه شدم.
ضمنا عاشورا و امام حسین نیز در سال ۲۰۰۹ زیر پای افکار عمومی ملت ایران له شد.
یعنی جنبش سبز در سال ۲۰۰۹ به امام حسین و عاشورا متوسل شد و کمک خواست و شعارهایی مذهبی همچون "یا حجت ابن الحسن ریشه ظلمو بکن" و "یا حسین، میرحسین" سر داد.
اما حکومت تبلیغ کرد که این جنبش به امام حسین و نه به آن رژیم حمله کرده است و افکار عمومی ملت ایران نیز نسبتا باور کردند و بدین ترتیب امام حسین و عاشورا بعنوان "امامزاده ای که کور می کند اما شفا نمی دهد" به جنبش سبز معرفی و شناسانده شد.
و امروز علی رغم آنکه نه در من و نه در جنبش سبز کشورم توان و نای کمک خواستن از امام حسین و عاشورا باقی نمانده است، اما من هیچگونه مخالفتی ندارم با تمایل احتمالی و بی چشمداشت امام حسین و عاشورا به اینکه
بواسطه باورمندانش و یا بوسیله معجزاتی مستقیم وارد میدان شده و با دست زدن به اقداماتی در جهت اعلام حمایت خودش از جنبش سبز ملت ایران
_که احترام قایل بودن به باورهای همه باورمندان جهان و از جمله امام حسین و عاشورا و تشیع و تسنن و اسلام و مسیحیت و غیره و ذالک برایش یک راهبرد اصلی و خط مشی ثابت است،_
ادعای شرف کرده و در پیش چشم جنبش سبز مظلوم و بی دفاع ملت ایران
از آبرو و حیثیت خودش در مقابل رژیم ظالم، دروغگو، فاسد و جنایتکار جمهوری اسلامی دفاع کند.
وقتی که پس از نه سال، هنوز هم امکانات و فرصتهایی برای دفاع از خود برای امام حسین و عاشورا وجود دارد، آدم امیدوار می شود به اینکه له شدن زیر پاهای ۵+۱ در دو دهه اول قرن بیست و یکم، پایان علی اکبر ابراهیمی نخواهد بود.
من به امنیت کشورهای ۵+۱ اعتراض دارم
و در مقابل امنیت آنها ایستاده ام
و سالهاست که هر لحظه دارم از پا می افتم
و آنها مسوولند.
علی اکبر ابراهیمی
چهارشنبه ۱۴ شهریور ۱۳۹۷
۵ سپتامبر ۲۰۱۸
مقابل دفتر سازمان ملل در تهران