نوبت سازمان مجاهدین

نوبت سازمان مجاهدین

پس از سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی در ایران،
شاید برای اولین دوره حاکمیت و دولت و اداره و نمایندگی امور کشور،
سازمان مجاهدین بهترین گزینه باشد.
کشور ما نیاز به تصفیه ها و ضد عفونی هایی دارد که احتمالا سازمان مجاهدین به بهترین شکل نسبت به دیگر گزینه ها از عهده آن برخواهد آمد.
سازمان مجاهدین از توحش، کوری و کری لازم برای در افتادن با فساد و شرارت سازمان یافته در جمهوری اسلامی ایران برخوردار است و
انفاقا سر دسته شان نیز روسری دارد.
و تبعیدی و کشته و مظلوم و سختی و .... نیز به اندازه کافی داشته اند برای راسخ بودن در زدن تودهنی به هر یاوه گو و زاید گویی.

پس از تثبیت اوضاع، سازمان مجاهدین باید به حد و اندازه حزب و روزنامه خودش باز گردد و امکان انتخابات آزاد را پاس بدارد.

اصلاح طلبان در سال 88 به درد جنبش سبز می خوردند و سازمان مجاهدین در سال 96 به درد جنبش سبز می خورند. هر دوی آنها نیز در دیدگاه من قابل احترامند تا جایی که خودشان به سمت شریک جرم رژیم شدن متمایل نشده باشند.

در روزها و ماهها و سالهای اخیر، اصلاح طلبان اسیر اعتدالگرایان و آنها نیز همدم بنیادگرایان بوده اند
و اوضاع به سمتی رفته که از سرکوب علنی مهدی خزعلی در روزهای گزینش و چینش مسوولین و کارگزاران جمهوری اسلامی در مجلس، شورای شهر، مجمع تشخیص مصلحت و غیر، ابایی نیست.

حزب ایران آباد، شاهزاده رضا پهلوی و جنبش قانون اساسی، گزینه های مطلوب من برای ایران پس از دولت انتقالی هستند.
میدان دادن سازمان مجاهدین، شاهزاده رضا پهلوی و دیگر برجستگان اپوزیسیون به پتانسیلهایی همچون امیر عباس فخر آور و امکان گسترش فعالیتهای امیر عباس فخر آور در ارتباط با قانون اساسی، مطلوب و مد نظرم است.

علی اکبر ابراهیمی
تابستان 96

پست‌های معروف از این وبلاگ

مسوولیت امنیت, حرمت و کرامت ثروتهای ملی مردم ایران مستقیما متوجه حکام غرب است