بخاطر تو زنده مونده م، آیا نیازی به من داری
اگه من بمیرم تو تنهایی چیکار می کنی
خدایا تو برای هزار و پونصد سال دیگه من هم برنامه ریزی کردی و خط و خطوط زندگی من رو مشخص کردی و من رو در تکالیف مشخصم زندانی کردی.
خدایا چقدر من باید برای تو مهم باشم که اینهمه وقت و توجه و حوصله و دقت خودت رو صرف توجه به من کردی؟ چی از جون من می خواهی ای خدای مهربان و دوست داشتنی ام؟!
به خاطر خودت دارم می گم، عشقم! یعنی اگه من حتی صد سال هم عمر نکردم اونوقت می خواهی چی کار کنی با اینهمه نقشه ای که برام کشیدی و روی دستت می مونه!
پس هزار و شیشصد سال هم بهم عمر بده تا هم تو بتونی اینهمه بندگی های تحفه و ارزشمند من رو ببینی و هم من بتونم قدرتی که تو به این حیف نونا (قدرتهای جهانی و منطقه ای) بخشیدی رو بخورم و در همون لحظه بدرخشم و بمیرم.
اگر هم که قصدت فقط مرگ اکبر است و هیچ علاقه ای به اکبر نداری، پس منتظر چی هستی؟
هر چی که بواسطه قدرتهای جهانی و منطقه ای من رو آزردی من باز هم به پای تو و فقط و فقط به پای تو نماز خوندم. یادته که ماه رمضون امسال نیز چند رکعت نماز خوندم و حتی یک روز هم روزه گرفتم؟
آیا برای تو کسر شان نیست که بنده و عاشق و حیران و شیفته دقیق و با انضباط خودت رو فقط بخاطر اینکه ازش متنفری زنده نگه اش داری؟!
خدایا خیلی روشن و صریح دارم به تو می گویم: من این زندگی را نمی خواهم اگر که تو به این قدرتهای بوگندو و گله های درون مرزی و برون مرزی تحت اوامر ایشون مدیون و بدهکاری و شکر گزاری من به پیشگاه تو مستلزم تنفس با آن "تحفه های مورد دلبستگی ات" در یک فضا باشد. تا چه رسد به آنکه آرزوها و اراده هایی برای مجازات محسوس و رسمی و یا نامحسوس بر علیه من نیز از جانب ایشان وجود داسته باشد.
اگه تو هم فکر می کنی که باید پونصد دلار من رو بدزدی تا من حس کنم خیلی بامزه و بانمک و جذاب و دوست داشتنی هستی، پس برو و حق و حقوق من رو نیز پرداز تا خودم خدا و فرمانروا بشم که تو خدای معرفی شده در کتیبه 2010 نیستی.
خدایا تو برای هزار و پونصد سال دیگه من هم برنامه ریزی کردی و خط و خطوط زندگی من رو مشخص کردی و من رو در تکالیف مشخصم زندانی کردی.
خدایا چقدر من باید برای تو مهم باشم که اینهمه وقت و توجه و حوصله و دقت خودت رو صرف توجه به من کردی؟ چی از جون من می خواهی ای خدای مهربان و دوست داشتنی ام؟!
به خاطر خودت دارم می گم، عشقم! یعنی اگه من حتی صد سال هم عمر نکردم اونوقت می خواهی چی کار کنی با اینهمه نقشه ای که برام کشیدی و روی دستت می مونه!
پس هزار و شیشصد سال هم بهم عمر بده تا هم تو بتونی اینهمه بندگی های تحفه و ارزشمند من رو ببینی و هم من بتونم قدرتی که تو به این حیف نونا (قدرتهای جهانی و منطقه ای) بخشیدی رو بخورم و در همون لحظه بدرخشم و بمیرم.
اگر هم که قصدت فقط مرگ اکبر است و هیچ علاقه ای به اکبر نداری، پس منتظر چی هستی؟
هر چی که بواسطه قدرتهای جهانی و منطقه ای من رو آزردی من باز هم به پای تو و فقط و فقط به پای تو نماز خوندم. یادته که ماه رمضون امسال نیز چند رکعت نماز خوندم و حتی یک روز هم روزه گرفتم؟
آیا برای تو کسر شان نیست که بنده و عاشق و حیران و شیفته دقیق و با انضباط خودت رو فقط بخاطر اینکه ازش متنفری زنده نگه اش داری؟!
خدایا خیلی روشن و صریح دارم به تو می گویم: من این زندگی را نمی خواهم اگر که تو به این قدرتهای بوگندو و گله های درون مرزی و برون مرزی تحت اوامر ایشون مدیون و بدهکاری و شکر گزاری من به پیشگاه تو مستلزم تنفس با آن "تحفه های مورد دلبستگی ات" در یک فضا باشد. تا چه رسد به آنکه آرزوها و اراده هایی برای مجازات محسوس و رسمی و یا نامحسوس بر علیه من نیز از جانب ایشان وجود داسته باشد.
اگه تو هم فکر می کنی که باید پونصد دلار من رو بدزدی تا من حس کنم خیلی بامزه و بانمک و جذاب و دوست داشتنی هستی، پس برو و حق و حقوق من رو نیز پرداز تا خودم خدا و فرمانروا بشم که تو خدای معرفی شده در کتیبه 2010 نیستی.