موضوعی باالقوه برای ترکیه

گزینه نظامی علیه ترکیه به معنای دخالت در امور داخلی آن کشور نیست

ترکیه با خطر باالقوه حمله نظامی از سوی اعضای 5+1 مواجه است.
اعضای گروه 5+1 در کانون تمرکز پاسخ طلبی های من قرار دارند
اما با توجه به اینکه این روزها برای پاسخگویی به اکبر مجبور و تحت فشار نیستند، جفتک پرانی های عجولانه و با ویژگی های اصلی شان را نیز از ایشان شاهد نیستیم.
روزی که ایشان چنین فشار و جبری را آگاهانه حس کنند و دردشان بیاید و دردشان شدید شود، فراپکنی یکی از دم دستی ترین گزینه های ایشان خواهد بود و به چنین کاری دست خواهند زد.
ترکیه یکی از اولین گزینه های ایشان برای فراپکنی خواهد بود. به این بهانه که رسیدن ایشان به چنان وضعی در دیدگاه اکبر، در ترکیه کلید خورده است.!
در اینصورت من موافق و یا مخالف حمله نظامی ایشان به ترکیه نخواهم بود. من فقط جوابهایم را از اعضای 5+1 می خواهم.
بی طرفی فوق الذکر من به معنی دخالت در امور داخلی ترکیه نیست. من فقط دارم از خودم و جهانم دفاع می کنم. من فقط پاسخهایم را از اعضای 5+1 می  خواهم و هرگونه جفتک پرانی های ایشان برای من الزام آور نیست.

راستی ترکیه چرا جواب دیلکچه اکبر را نمی دهد؟
اتفاقا ترکیه که طی یک سال اخیر خودش نیز با مشکلاتی مواجه شده باید وضع من در سالهای 2009 ایران را بهتر درک کرده باشد. آیا هنوز تصمیم به فهمیدن نگرفته است؟
نکند که دخالت ترکیه در امور داخلی ایران در سال 2009 و از آن سال به بعد، خیلی گسترده تر و عمیق تر از آن چیزی باشد که برای من آشکار بود؟!
پناه بر خدا.

پست‌های معروف از این وبلاگ

مسوولیت امنیت, حرمت و کرامت ثروتهای ملی مردم ایران مستقیما متوجه حکام غرب است