آیا ترکیه نان داد و ستد با داعش را خورده است
نامه ای به ویزا پرووایدر اکبر
با توجه به اینکه منافع زیادی در ترکیه ندارم بجز آنکه یک منع ورود دارم و دو بار با آن از مرز برگردانده شده ام و با توجه به اینکه ترکیه آن جوان سرباز را سر برید و قصد اعمال فشار بیش از پیش بر علیه نخبگان دگر اندیش خود را نیز دارد و این موضوع برایم ناراحت کننده است و از اختلافات ترک و کرد نیز بسیار ناراحت شده ام، حس می کنم که دیگر همچون گذشته دلسوزی و دلبستگی ویژه ای نسبت به ترکیه ندارم.
ترکیه امروز یک شانس و فرصت بزرگ دارد مبنی بر اینکه من به ترکیه بیایم، در یو. ان. ایچ. سی. آر ثبت نام کنم و در شهرهایی همچون آنکارا یا استانبول اقامت موقت بگیرم و در بازار کار ترکیه که با میل مرا با سه هزار و پانصد لیر حقوق در شرکتهای بتن آماده جذب می کند مشغول به کار شوم.
نظر شما چیست؟ آیا ترکیه را اینقدر با شعور و بزرگ و پیشرفته می بینید که فهم و وقار و دیگر چیزهای لازم برای پذیرش مرا داشته باشد؟
منظورم از پذیرش خیلی ابتدایی است. فقط در حد ورود به خاک ترکیه و اقامت در شهری که کسب و کار در آن رونق دارد و عدم اخلالگری های پلیسی برای به امضا رفتن و از شغل و کار باز ماندن. همین را می گویم پذیرش. نخواستم که ترکیه برای من خودکشی کند. و خودکشی های یکسال اخیرش برای من نبوده و به دستور من نبوده است و مسوولش نیز من نیستم و عربده کشی های مربوطه اش نیز به من مربوط نبوده و برای من الزام آور نیست.
اگر نظر شما در این زمینه بسیار مثبت است پس من هم به ترکیه اعتماد می کنم و شایستگی ترکیه برای سفر اکبر را باور می کنم. پس لطفا هر چه سریعتر در مورد ویزای من اقدامات لازم را انجام دهید.
اما اگر می بینید که ترکیه به من هیچ نیاز و علاقه ای ندارد و حتی حال و حوصله مرا نیز ندارد و مرا تحمل نیز نخواهد کرد، به من بگویید که نمی توانید کمکی در زمینه گرفتن ویزا برای من انجام دهید تا من نیز در برنامه ریزی ها و محاسبات زندگی ام ترکیه را بعنوان یک امکان و گزینه برای خودم درنظر نگیرم.
آیا به راستی ترکیه نان داد و ستد با داعش را خورده است؟ من حاضرم با آمدنم به ترکیه، این موضوع را برای ترکیه تست کنم و ترکیه را در تلاشش برای فهمیدن اینکه چرا حالش اینقدر بد شده کمک کنم. اما اگر ترکیه به من حمله کند و بدین ترتیب معلوم شود که واقعا چنین نانی را خورده بوده است چه؟ آنگاه چه کسی پاسخگو خواهد بود و چه تضمینی و کدام تعهدی در این بین وجود خواهد داشت؟
با سپاس.
علی اکبر ابراهیمی
تهران
با توجه به اینکه منافع زیادی در ترکیه ندارم بجز آنکه یک منع ورود دارم و دو بار با آن از مرز برگردانده شده ام و با توجه به اینکه ترکیه آن جوان سرباز را سر برید و قصد اعمال فشار بیش از پیش بر علیه نخبگان دگر اندیش خود را نیز دارد و این موضوع برایم ناراحت کننده است و از اختلافات ترک و کرد نیز بسیار ناراحت شده ام، حس می کنم که دیگر همچون گذشته دلسوزی و دلبستگی ویژه ای نسبت به ترکیه ندارم.
ترکیه امروز یک شانس و فرصت بزرگ دارد مبنی بر اینکه من به ترکیه بیایم، در یو. ان. ایچ. سی. آر ثبت نام کنم و در شهرهایی همچون آنکارا یا استانبول اقامت موقت بگیرم و در بازار کار ترکیه که با میل مرا با سه هزار و پانصد لیر حقوق در شرکتهای بتن آماده جذب می کند مشغول به کار شوم.
نظر شما چیست؟ آیا ترکیه را اینقدر با شعور و بزرگ و پیشرفته می بینید که فهم و وقار و دیگر چیزهای لازم برای پذیرش مرا داشته باشد؟
منظورم از پذیرش خیلی ابتدایی است. فقط در حد ورود به خاک ترکیه و اقامت در شهری که کسب و کار در آن رونق دارد و عدم اخلالگری های پلیسی برای به امضا رفتن و از شغل و کار باز ماندن. همین را می گویم پذیرش. نخواستم که ترکیه برای من خودکشی کند. و خودکشی های یکسال اخیرش برای من نبوده و به دستور من نبوده است و مسوولش نیز من نیستم و عربده کشی های مربوطه اش نیز به من مربوط نبوده و برای من الزام آور نیست.
اگر نظر شما در این زمینه بسیار مثبت است پس من هم به ترکیه اعتماد می کنم و شایستگی ترکیه برای سفر اکبر را باور می کنم. پس لطفا هر چه سریعتر در مورد ویزای من اقدامات لازم را انجام دهید.
اما اگر می بینید که ترکیه به من هیچ نیاز و علاقه ای ندارد و حتی حال و حوصله مرا نیز ندارد و مرا تحمل نیز نخواهد کرد، به من بگویید که نمی توانید کمکی در زمینه گرفتن ویزا برای من انجام دهید تا من نیز در برنامه ریزی ها و محاسبات زندگی ام ترکیه را بعنوان یک امکان و گزینه برای خودم درنظر نگیرم.
آیا به راستی ترکیه نان داد و ستد با داعش را خورده است؟ من حاضرم با آمدنم به ترکیه، این موضوع را برای ترکیه تست کنم و ترکیه را در تلاشش برای فهمیدن اینکه چرا حالش اینقدر بد شده کمک کنم. اما اگر ترکیه به من حمله کند و بدین ترتیب معلوم شود که واقعا چنین نانی را خورده بوده است چه؟ آنگاه چه کسی پاسخگو خواهد بود و چه تضمینی و کدام تعهدی در این بین وجود خواهد داشت؟
با سپاس.
علی اکبر ابراهیمی
تهران