خطاب به جمهوری اسلامی ایران
موجوداتی که از قابل احترام نبودن خودشان مطمئنند و از حرمتگزاری اکبر نسبت خودشان تعجب می کنند و فکرهای دیگری به سرشان می زند و گمان می کنند که یا خیلی گنده و مهم و ضروری هستند و یا آنکه اکبر احمقی، دزدی، ترسویی چیزی است،
بدانند که اکبر به احترام خودش، به احترام بشریت، به احترام خدا و به احترام حقیقت، آنها را نیز قابل احترام فرض کرده است و در دیدگاه اکبر همه در یک نگاه کلی دارای ارزش و کرامت ذاتی و خدادادی شناخته شده اند.
فقط همین.
فکر نکنند که خبری هست.
فکر نکنند که کسی عاشق چشم و ابروی ایشان شده و قرار است که ایشان را ماچ کند
و یا .... .
فقط همین.
فکر نکنند که خبری هست.
فکر نکنند که کسی عاشق چشم و ابروی ایشان شده و قرار است که ایشان را ماچ کند
و یا .... .
اینجانب "حقیقت دبیر کل سازمان ملل"
بوسیله این متن، مراتب نگرانی سازمان ملل
در مورد وضعیت علی اکبر ابراهیمی طی هفت سال اخیر در ایران را به اطلاع جمهوری اسلامی ایران می رسانم.
روز اول عید نوروز امسال و در لحظات تحویل سال نوی شمسی، اکبر در مقابل زندان اوین در تهران دقایقی تحت بازداشت بود. از آن پس وی فعالیتهای میدانی اش در همراهی با تجمعات محدود و مسالمت آمیز سبز را تغریبا به حالت توقف درآورده است. یعنی یک عقب نشینی تاکتیکی مشخص.
در حالی که جمهوری اسلامی ایران موظف به حفاظت از اکبر است، تنگ نظری و حمله سایبری به وبلاگ اکبر در بلوگفا و حذف "سند ژانویه 2015 اکبر" و چند سند دیگر از آن پایگاه اینترنتی طی هفته های اخیر چه توجیه یا معنایی می تواند داشته باشد؟
من از طرف سازمان ملل، جمهوری اسلامی ایران را به خویشتنداری کافی برای بیش از پیش آسیب ندیدن اکبر در ایران فرا می خوانم. اکبر یک نفر است و غیر مسلح است.
اگر که اکبر نوامیس ایادی ضد سبز رژیم جمهوری اسلامی ایران را بعنوان کوس پنزاری هایی متعلق به ملت ایران معرفی کرده است، این به نفع خود آن رژیم است و در میان مدت موجب تخلیه روانی ملت ایران و تعدیل خشونت کر و کور در ایران خواهد شد و از تداوم بیشتر دور باطل نفرت، خشونت، جهل، ویرانی، فقر، وابستگی، استبداد و عقب ماندگی در ایران بطرزی پایدار
خواهد کاست.
و چنانچه آن رژیم تحمل اکبر و دیدگاههای سیاسی وی را ندارد، با آنهمه سلطه و امکاناتی که آن رژیم طی این سالها از آن برخوردار بوده، آیا سخت بوده است فهمیدن این موضوع که اکبر بازیگران مشخصی در عرصه بین الملل را بعنوان موانع شماره یک و اولویت دار خودش شناسایی و گزینش کرده و نه رژیم ایران را و ترجیه داده است که نیرو و پتانسیل محدود مبارزاتی خویش را ابتدا در همان جبهه بین الملل به کار گیرد و بر مبنای همین استراتژی، هویت نوامیس حکام و مقامهای مسوول کشورهای 5+1 را بعنوان کوس پنزاری هایی متعلق به همه جوانان جهان تعریف و تبیین کرده است؟
پس، از چه می ترسید؟ مگر اکبر اهمیتی دارد که از وی می ترسید؟!
اگر جمهوری اسلامی ایران نیاز، علاقه و یا هرگونه تمایلی به عناوینی همچون مرد بودن، سعه صدر داشتن و این قبیل ادعاها دارد
بهتر و صحیح تر است که اول اجازه بدهد اکبر بیش از پیش در عرصه بین الملل تضعیف و مچاله و تحقیر شود
و سپس یک پاسخ روشن، رسمی و کتبی ردی به درخواست پناهندگی اش از سازمان ملل نیز تقدیمش گردد
و سپس وقتی که اکبر خواست همچون طلبکارها بیاید و توی دهان جمهوری اسلامی ایران بزند که:
"چرا مرا به زیر چکمه های طرفهای بین المللی معاملاتتان پرت کرده بودید؟"
آنگاه با یک تلنگر نابودش کنید و ادعا کنید:
"ما خیلی صعه صدر داشتیم و مرد بودیم که به تو ارزش و آزادی ضر زدن و حرمت و کرامت و اینطور چیزها دادیم و دیدی که دیگران نه تنها این چیزها را به تو ندادند بلکه هر آنچه از ایران برده بودی را نیز از تو گرفتند."
آری. این روش برای سرکوب و مچاله کردن اکبر مناسب تر است. و سازمان ملل در مورد اعمال روشهایی به مراتب ناشیانه تر برای سرکوب اکبر جدا به جمهوری اسلامی ایران هشدار می دهد.
بسیار ناشیانه است که اکبر را در قفس شش حیوان قوی درنده از بیرون میدان بازی با یک تیر ترور کنید و بدین ترتیب مسوولیت شکست و یا مرگ وی را بر عهده بگیرید.
همه ما شاهدیم که تمایل اکبر هنوز هم به مرگ نیست و به زندگی است.
بعنوان مثال یکی از آخرین آثار اکبر که هنوز منتشر نشده و در پیوست همین سند برای اولین بار از آن رونمایی می شود یک نمونه از مبارزات/مذاکرات/معاملات اکبر با شش قدرت جهانی است.
امضا: حقیقت دبیر کل سازمان ملل
نگاشته شده به قلم علی اکبر ابراهیمی
متن پیوست شده به نامه:
تعدیل و تکمیل تئوری های ضد امنیتی اکبر در مورد شش قدرت جهانی:
من امروز بطور اتوماتیک
اعتراضم به برخورداری کشورهای 5+1 از امنیت و ثبات را به ترتیبی که در سطور پایین می آید تغییر و ارتقا می دهم:
یکه تازی، خودکامگی و عدم پاسخگویی حکام و مقامهای مسوول کشورهای 5+1 در جهانی که من در آن دیده به حیات گشوده ام یک شوخی است.
خاستگاه این شوخی، روسپی گری های پنهان و غیر قانونی نوامیس آنهاست.
روسپی گری های پنهان و غیر رسمی نوامیس حکام و مقامهای مسوول کشورهای 5+1 موجب ریسک پذیری و به خطر افتادن امنیت، ارزش، اعتبار، ثبات، حرمت و کرامت کشورهای 5+1 در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت شده است.
و چاره آن، کوس پنزاری شناخته شدن نوامیس حکام و مقامهای مسوول کشورهای 5+1 طبق قانون و در اختیار جوانان آن کشورها و جوانان همه دیگر کشورهای جهان قرار گرفتن آن کوس پنزاری هاست.
بدین ترتیب، باران اراده اکبر در عرصه بین الملل، آنها (خانواده های حکام و مقامهای مسوول کشورهای 5+1) را نسبتا پاک کرده و شر ناپاکی آنها را از سر کشورهای 5+1 و از سر جهان کم خواهد کرد.
علی اکبر ابراهیمی
بوسیله این متن، مراتب نگرانی سازمان ملل
در مورد وضعیت علی اکبر ابراهیمی طی هفت سال اخیر در ایران را به اطلاع جمهوری اسلامی ایران می رسانم.
روز اول عید نوروز امسال و در لحظات تحویل سال نوی شمسی، اکبر در مقابل زندان اوین در تهران دقایقی تحت بازداشت بود. از آن پس وی فعالیتهای میدانی اش در همراهی با تجمعات محدود و مسالمت آمیز سبز را تغریبا به حالت توقف درآورده است. یعنی یک عقب نشینی تاکتیکی مشخص.
در حالی که جمهوری اسلامی ایران موظف به حفاظت از اکبر است، تنگ نظری و حمله سایبری به وبلاگ اکبر در بلوگفا و حذف "سند ژانویه 2015 اکبر" و چند سند دیگر از آن پایگاه اینترنتی طی هفته های اخیر چه توجیه یا معنایی می تواند داشته باشد؟
من از طرف سازمان ملل، جمهوری اسلامی ایران را به خویشتنداری کافی برای بیش از پیش آسیب ندیدن اکبر در ایران فرا می خوانم. اکبر یک نفر است و غیر مسلح است.
اگر که اکبر نوامیس ایادی ضد سبز رژیم جمهوری اسلامی ایران را بعنوان کوس پنزاری هایی متعلق به ملت ایران معرفی کرده است، این به نفع خود آن رژیم است و در میان مدت موجب تخلیه روانی ملت ایران و تعدیل خشونت کر و کور در ایران خواهد شد و از تداوم بیشتر دور باطل نفرت، خشونت، جهل، ویرانی، فقر، وابستگی، استبداد و عقب ماندگی در ایران بطرزی پایدار
خواهد کاست.
و چنانچه آن رژیم تحمل اکبر و دیدگاههای سیاسی وی را ندارد، با آنهمه سلطه و امکاناتی که آن رژیم طی این سالها از آن برخوردار بوده، آیا سخت بوده است فهمیدن این موضوع که اکبر بازیگران مشخصی در عرصه بین الملل را بعنوان موانع شماره یک و اولویت دار خودش شناسایی و گزینش کرده و نه رژیم ایران را و ترجیه داده است که نیرو و پتانسیل محدود مبارزاتی خویش را ابتدا در همان جبهه بین الملل به کار گیرد و بر مبنای همین استراتژی، هویت نوامیس حکام و مقامهای مسوول کشورهای 5+1 را بعنوان کوس پنزاری هایی متعلق به همه جوانان جهان تعریف و تبیین کرده است؟
پس، از چه می ترسید؟ مگر اکبر اهمیتی دارد که از وی می ترسید؟!
اگر جمهوری اسلامی ایران نیاز، علاقه و یا هرگونه تمایلی به عناوینی همچون مرد بودن، سعه صدر داشتن و این قبیل ادعاها دارد
بهتر و صحیح تر است که اول اجازه بدهد اکبر بیش از پیش در عرصه بین الملل تضعیف و مچاله و تحقیر شود
و سپس یک پاسخ روشن، رسمی و کتبی ردی به درخواست پناهندگی اش از سازمان ملل نیز تقدیمش گردد
و سپس وقتی که اکبر خواست همچون طلبکارها بیاید و توی دهان جمهوری اسلامی ایران بزند که:
"چرا مرا به زیر چکمه های طرفهای بین المللی معاملاتتان پرت کرده بودید؟"
آنگاه با یک تلنگر نابودش کنید و ادعا کنید:
"ما خیلی صعه صدر داشتیم و مرد بودیم که به تو ارزش و آزادی ضر زدن و حرمت و کرامت و اینطور چیزها دادیم و دیدی که دیگران نه تنها این چیزها را به تو ندادند بلکه هر آنچه از ایران برده بودی را نیز از تو گرفتند."
آری. این روش برای سرکوب و مچاله کردن اکبر مناسب تر است. و سازمان ملل در مورد اعمال روشهایی به مراتب ناشیانه تر برای سرکوب اکبر جدا به جمهوری اسلامی ایران هشدار می دهد.
بسیار ناشیانه است که اکبر را در قفس شش حیوان قوی درنده از بیرون میدان بازی با یک تیر ترور کنید و بدین ترتیب مسوولیت شکست و یا مرگ وی را بر عهده بگیرید.
همه ما شاهدیم که تمایل اکبر هنوز هم به مرگ نیست و به زندگی است.
بعنوان مثال یکی از آخرین آثار اکبر که هنوز منتشر نشده و در پیوست همین سند برای اولین بار از آن رونمایی می شود یک نمونه از مبارزات/مذاکرات/معاملات اکبر با شش قدرت جهانی است.
امضا: حقیقت دبیر کل سازمان ملل
نگاشته شده به قلم علی اکبر ابراهیمی
متن پیوست شده به نامه:
تعدیل و تکمیل تئوری های ضد امنیتی اکبر در مورد شش قدرت جهانی:
من امروز بطور اتوماتیک
اعتراضم به برخورداری کشورهای 5+1 از امنیت و ثبات را به ترتیبی که در سطور پایین می آید تغییر و ارتقا می دهم:
یکه تازی، خودکامگی و عدم پاسخگویی حکام و مقامهای مسوول کشورهای 5+1 در جهانی که من در آن دیده به حیات گشوده ام یک شوخی است.
خاستگاه این شوخی، روسپی گری های پنهان و غیر قانونی نوامیس آنهاست.
روسپی گری های پنهان و غیر رسمی نوامیس حکام و مقامهای مسوول کشورهای 5+1 موجب ریسک پذیری و به خطر افتادن امنیت، ارزش، اعتبار، ثبات، حرمت و کرامت کشورهای 5+1 در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت شده است.
و چاره آن، کوس پنزاری شناخته شدن نوامیس حکام و مقامهای مسوول کشورهای 5+1 طبق قانون و در اختیار جوانان آن کشورها و جوانان همه دیگر کشورهای جهان قرار گرفتن آن کوس پنزاری هاست.
بدین ترتیب، باران اراده اکبر در عرصه بین الملل، آنها (خانواده های حکام و مقامهای مسوول کشورهای 5+1) را نسبتا پاک کرده و شر ناپاکی آنها را از سر کشورهای 5+1 و از سر جهان کم خواهد کرد.
علی اکبر ابراهیمی