امید کوکبی آنها را گرفته یا آنها امید کوکبی را گرفته اند!؟

امید کوکبی آنها را گرفته یا آنها امید کوکبی را گرفته اند!؟

بسیجی های دزد و حرامخور راه امید کوکبی را بسته اند یا امید کوکبی راه آنها را بسته است؟

تابستان حدود سال 1390 در بند 350 زندان اوین، اوایل شب بود و وقت نظافت و من به کولیدور پایین رفته بودم و تردد می کردم. وقتی داشتم بر می گشتم، امید کوکبی که نوبت نظافتش بود، جارو را بطور مورب در مقابلم قرار داد و گفت: "نمی زارم بری".

البته مشکل من آن شب با کمی آه و زاری و توجیه اشتباه خویش و اعلام برائت از حبس شگفت انگیز وی و .... حل شد و من رفتم.

اما آن جوان به گمان من راه خامنه ای را بسته. خامنه ای به آن جوان ظلم کرده و آه آن جوان امروز دامن خامنه ای و بسیجی های دزد و حرامخور و سپاهی های دزد و آدمکش و آدمخورش را گرفته است و خامنه ای را به نقطه ای رسانده که خامنه ای برای فروختن دانشمندان هسته ای کشور به بازجویان بیگانه تحت فشار است و می گوید: نه، اجازه نمی دم.

تحریمها باعث افشای وجه و خلق و خوی لاشخور ماب و گرگ سیرتی بسیجی ها و ماموران گمنام اما تابلو مانند امام زمان در ایران _تا حدی که کسب و کار اکبر یه للا قبا جا را بر آنها تنگ کرده!_ شده و کل سازمان بسیج و سپاه آنها در معرض مورد شناسایی بیش از پیش قرار گرفتن توسط اکبر قرار گرفته اند.

حالا چی می شه اکبر سر کوچه برلن توی خیابون فردوسی اکبر رخ تو رخ سفارت آلمان بساط کنه؟ این میکروبهای سیاسی و اجتماعی بسیجی و سپاهی که خودشان ظرفیتهای بین المللی اکبر را ندارند چه هستند دیگر و چه ضرورت و لزومی دارد وجودشان که در لباس مامور شهرداری و پلیس دیپلماتیک و مامور کلانتری و مامور دستگاه قضا و غیره و ذالک پنهان شده اند و کمین کرده اند تا اکبر را بجوند و جرات بساط کردن و دستفروشی اکبر در آن نقطه را از اکبر دزدیده اند!؟ چرا آن روز در مقابل زندان اوین دست اکبر را پیچاندند و اکبر را تحدید به سیلی محکم و تحدید به گاز اسپری کردند تا اکبر امروز از یک دستفروشی ساده در پاتوقهای اصلی و رسمی خودش در ایران نیز وحشت داشته باشد؟ حتما باید بزنم در و پنجره های سفارت رو بیارم پایین؟

در ترکیه پلیس دیپلماتیک به علی اکبر می گفت "کپچه (بولدوزر) بیار این ساختمان رو بردار". ننگ و مرگ بر بسیجی ها و سپاهی های مخفی اکبر در ساختار رژیم ایران اگر که از سربازان بیگانه (ترک) نیز در حمایت از اکبر، کمتر باشند. آنها (بسیجی ها و سپاهی های مخفی اکبر در ساختار رژیم ایران) باید دست کم، بولدوزر را خودشان برای اکبر بیاورند. اگر هم همکاری نمی کنند، لااقل کنار بکشند و مسوولیت برخورد فیزیکی با اکبر به جرم خصومت علیه سفارتخانه های 5+1 در تهران را به خود نیروهای امنیتی و بازجویان و شکنجه گران هر یک از خود سفارتهای شش قدرت جهانی در ایران بسپارند. من آنچه شرط بلاغ است با تو (جمهوری اسلامی ایران) می گویم، تو خواه پند گیر یا که ملال.