خیال روی تو در هر طریق همره ماست

به روز شده: ۱۲:۱۴ تهران - پنجشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۴

۵۳ ماه روزه‌داری در انفرادی نویسنده: فخرالسادات محتشمی پور

فردا بیستم فروردین روزه داری همسرجان در اعتراض به انفرادی و حصر غیرقانونی در زندان ۵۳ ماهه می شود. من ماه ها را می شمارم و هر ماه یک عدد یک بر شماره قبلی افزون می کنم! اما نه به این شماره های یادآور ستم مضاعف بر همسرجان و نه به این روزها و شب های تلخ هجران باور و عادت نمی کنم. من باور نمی کنم به این که این «مرد» را مهاجمان دین به دنیا فروخته بی وجدان شب ولادت مادرش زهرا (س) از خانه اش ربوده و به حبسی ظالمانه افکندند و در روزنامه هایشان نوشتند در خانه تیمی پر از اسلحه سرد و گرم بازداشتش کردیم. و این خبر کذب را خبرگزاری دولتی و روزنامه ای نشر دادند تحت مسئولیت وزیر ارشادی که دولتش مستعجل بود! من باور نمی کنم این بازداشت که به فرموده با حکم مرتضوی سه روز قبل از کودتای ۸۸ انجام شد، با حکم فرمایشی متعاقب دادگاه نمایشی غیرقانونی ۶ سال به درازا بکشد و هرگز به این دوری و مهجوری عادت نمی کنم و به این حصری که تنها می تواند پیشنهاد یک هیولای بی دل و دین انسان نما باشد و می رود که ۵ ساله شود، هرگز عادت نمی کنم و سخت جانی خودم و زنده ماندنم پس از شب های هجر را باور نمی کنم. فردا بیستم فروردین ماه روزه داری اعتراضی همسرجان ۵۳ ماهه می شود و عزت او و محبوبیتش نزد مردمش بیرون از شمار است. و ذلت بدخواهان او که این روزهای تلخ دوری و بی قراری را برای خانواده اش رقم زده اند، قابل تصویر و بیان نیست. ذلت همان بدخواهان که خدمتگزارانی را محصور کرده اند که نامشان با افتخار در تاریخ ایران عزیز جاودانه خواهد ماند و عزیزانی را به بند کشیده اند که هر یک در جای خود برای کشورشان افتخارآفرین بوده اند و از شنیدن نام و دیدن تصویر بزرگواری رعشه بر اندامشان می افتد که ایده بدیع «گفتگوی تمدن ها»یش برای جهانیان به گوش جان شنیده شد و مقبول جهانیان گردید. فردا در ششمین بهار هجرمان برای من تکرار همه این ماه های حرام و غیرحرام روزه داری اوست و چه بسیار غبطه می خورم به حال او که بهترین حال است. حال انسان وارسته ای که مسیح گون رنج کشیده و می کشد و به خاطر مردم و میهنش تحمل کرده و می کند بی شکوه و شکایت و بی مزد و منت! و پیامبرگون انحراف از صراط مستقیم را تاب نمی آورد و هشدار می دهد و همین زبان سرخش که جز نقد منصفانه نگفت و نمی گوید تن بیمارش را به بند سپرده و دیوارها او را احاطه کردند اما پیامش هرگز در پس هیچ دیواری نماند تا کوته فکران سست اندیشه بفهمند سخن را با سخن باید پاسخ گفت نه با شلاق و دریابند که گفتگو و نرمی و مدارا توسط خالق یکتا به پیامبران توصیه شده حتی در برابر فرعون و خشونت و هجمه و بداخلاقی نه مورد قبول و رضایت دادار متعال است و نه مؤثر و کارآمد برای اعمال قدرت فاعل بی مقدار! فردا هم می رسد و می گذرد و این بهار هم می گذرد و عمر ما می گذرد و عاقبت عمر ستم هم تمام می شود. اما با چه هزینه ای؟ والله اعلم. سر عاشقان سلامت!

----- انتهای پیام