از پذیرش مسوولیتهای نامربوط به خودم استقبال نمی کنم

ضرورت بازگشت به محمد خاتمی

از پذیرش مسوولیتهای نامربوط به خودم استقبال نمی کنم

از پذیرش مسوولیتهایی که به من مربوط نیست استقبال نمی کنم. توانایی ها و ظرفیتها و استعدادها و فرصتها و .... (قدرت) من هم محدود است و هم امانتی است از سوی خدا و من باید در قبال چگونه هزینه کردنش پاسخگو باشم

و هرز و هدر دادن آن برایم ممکن نیست. البته اگر برای عشق و حال، تفریح و خوش گذرانی و عیش و نوش های خودم (برای دل خودم) باشد به معنی هرز و هدر دادن نیست و بهترین و خداپسندانه ترین و مردم پسندانه ترین نوع خرج قدرت اکبر است.

در مورد شکستهای نزدیک و مستقیم و دور و غیر مستقیم (مربوط به جهان پیرامون) اکبر، من ابراز تاسف می کنم و عذر هم می خواهم. اما این موضوع به معنی پذیرش مسوولیت آن شکستها نیست. من فقط به نسبت نقش خودم در یک شکست مسوول بخشی از آن شکست هستم، و طبعا مسوولان دیگری نیز در شکستها وجود دارند.

یکی از دلایل اصلی شکستها، بی تاثیری و حاکم نبودن گفتمان صلح و دوستی است. و محمد خاتمی نماد چنین گفتمانهایی در جهان معاصر است.

جهان معاصر محمد خاتمی را حذف کرده است. نقش من در حذف محمد خاتمی چه بوده و نقش دیگران چه بوده؟ نقش من در حمایت و تقویت محمد خاتمی چه بوده و نقش دیگران چه بوده؟ من برای محمد خاتمی چه ها کردم و چه ها دادم و دیگران برای محمد خاتمی چه کردند؟

ترکیه برای محمد خاتمی چه کار کرده؟ آمریکا برای محمد خاتمی چه کار کرده؟ کشورهای 5+1 که من در مقابل سفارت آلمان در خیابان فردوسی تهران آنها را فراخوانده ام و آنها پنهان شده اند برای محمد خاتمی چه کار کرده اند؟ جمهوری اسلامی و ایران برای محمد خاتمی چه کار کرده اند؟ مردم عزیز ایران (هموطنان گرامی اکبر) برای محمد خاتمی چه کار کرده اند؟

موسوی، کروبی و رهنورد ماموریت داشتند گفتمان خاتمی و رویکرد خاتمی را اجرا کنند و مصمم هم بودند. این ایران بود که آن سه را به گند و افتضاح کشید و از بین برد و طرفداری از آن سه را عملا به یک جرم و گناه کثیف، زشت و ضد اخلاقی تبدیل ساخت. آیا مسوول این موضوع، علی اکبر ترکیه و همه دیگر کشورها و ملتهای جهان است یا خود ایران و ملت ایران و حکومت جمهوری اسلامی خامنه ای؟ پس چرا ایران امنیتی و اطلاعاتی ما، ترکیه را آنقدر تضعیف کرده است که ترکیه بطور ذلیلانه و از ترس صدمه ها و آسیب هایی که طی سالهای اخیر به اکبر زده است دست به ساده ترین گزینه یعنی نفی اکبر و طرد اکبر و برائت جویی از اکبر می زند؟ ترکیه نمونه ای است از جهان خارج. ایران، اکبر را به جهان خارج چگونه معرفی کرده است!؟

گفتگوی حرفه ای و ماهرانه در زمینه های دیگر را ایران بی ظرفیت اجازه نداد خاتمی در ایران و جهان مطرح کند و توسعه دهد و ایرانی ها احمدی نژاد ترکیه پسندشان را آورده بودند با هیجان و شوری ولایی بودجه مرکز گفتگوی تمدنهای خاتمی را قطع کرد و .... .

حالا به جایی رسیده اند که به همان گفتگو و مذاکره متوسل شده اند اما نه در دیگر زمینه ها بلکه در زمینه های امنیتی- نظامی- اتمی و .... . هر کاری هم که می کنند جواب نمی دهد.

حتی قانع شده اند که رییس جمهور را از بیت رهبری و سپاه انتخاب نکنند و یک بنفش را بیاورند که ننگ توافقات دقیقه نودی امنیتی- نظامی- و اتمی شان را به نام و اعتبار خاتمی و موسوی گره بزنند و تاجزاده و دیگر اصلاح طلبان مظلوم هم که اعتراض نمی کنند. خیلی کارها میکند و حتی کار به "می خواهیم مراکز نظامی تونم بگردیم" و "مراکز نظامی مونو نباید بگردید" هم کشیده. و این موضوعات برای هر دو طف دعوا و مذاکره هم سخت است. خیلی کارها انجام می دهند اما جواب نمی دهد.

باید از همان نردبانی که بالا رفته اند پایین بیایند.

باید به محمد خاتمی رجعت کنند.

باید به محمد خاتمی باز گردند.

چرا باید پول و وقت من اینهمه صرف راهنمایی دیگران و از جمله ایران شود؟ آنها باید آنقدر پیشرفته باشند که من از ایشان راهنمایی و مشاوره و کمک بگیرم.

اگر ایران و ایرانی ها به محمد خاتمی بر نمی گردند آیا مسوول منم؟

اگر منافع خامنه ای (خودکامگی و تداوم ظلم خامنه ای) بر ضد منافع ملی ایران تعریف شده بود آیا مسوول منم؟ و اگر خاتمی امروز بدون نفی خامنه ای و سرنگون کردن رژیم جمهوری اسلامی نه اعتباری خواهد داشت و نه آبرویی، آیا مسوول منم؟

من در مقابل آسیبها و ضعفهایی که در جامعه ایران می بینم و در مقابل خطراتی که می بینم ایران را تحدید و تهدید میکند فقط ناراحت می شوم و افسوس و حسرت می خورم و بسیار حالم بد می شود. اما اگر بخواهم مسوولیت همه آن مسایل و مصایب را چه در ایران و چه در جهان بپذیرم، گمان می کنم که هم خدا خوشش نخواهد آمد، هم مسخره به نظر خواهد آمد و هم توازن و حساب و کتاب و عدالت و خیلی چیزهای دیگر را به هم خواهد ریخت. پس بهتر است که من زیاد ماجرا جو نباشم و بنشینم سر جای خودم تا نشیند هر کسی اکنون به جای خویشتن.