اطلاعیه اکبر

"حداقل", همان موسوی و خاتمی سال 88 بود, نه گهی به نام رفسنجانی آنهم  در سال 92. همان زمان و در دهه قبل از آن هم مردم سرنگونی نظام ظلم را می خواستند اما به حداقل هم قناعت کرده بودند.

نکته دیگر آنکه اکبر جنبش سبز ملت ایران از رفسنجانی حمایت می کند و از عارف  و دیگر سبزها می خواهد که به وعده خویش عمل کرده و بنفع رفسنجانی کنار بکشند.

نکته دیگر آنکه توجه و تمرکز جنبش سبز بر انتخابات, به معنی تایید نظام جمهوری اسلامی نیست.

امروز مطالبات جنبش سبز حداکثری است. انتخابات, می تواند بستری برای تامین بخشهای بسیار کوچک آن باشد.

با آمدن خاتمی و موسوی هنوز می شد 20 درصد به تاثیر اصلاحات بر رژیم امید داشت. با حضور رفسنجانی دو درصد امید می ماند. با مشایی, سیزده صدم یک درصد و با دیگران نیز امیدی می ماند. جنبش سبز از حضور همه کاندیداهای تایید صلاحیت شده انتخابات ریاست جمهوری 24 خرداد 92 استقبال می کند حتی اگر طائب یا نقدی باشند.

نکته دیگر آنکه همه آنها (کاندیداهای تایید صلاحیت شده انتخابات ریاست جمهوری 24 خرداد 92) در قبال سرکوب جنبش سبز ملت ایران مسوولند و فقط تا 48 ساعت پس از اعلام نهایی نتایج رسمی انتخابات ریاست جمهوری 24 خرداد 92 فرصت دارند که در حمایت از جنبش سبز ملت ایران موضع  بگیرند و در غیر اینصورت از نظر نیروهای مسلح و امنیتی ایران مجرم شناخته شده و تحت تعقیب و مورد مجازات قرار خواهند گرفت.

آری, آنها در تله عضویت در دستگاه سرکوب که برای عادی سازی فضای پس از جنایات هفته ها, ماهها و سالهای اخیر نیاز به شریک جرم سازی داشت گرفتار شدند.

انتخاباتی در کار نبود. انتخابات فقط یک طعمه بود. طعمه ای برای امثال آن پیر مرد رو سری آبی جوان پسند جوان جو که تنها کم و کسری اش فقط کمی رو و کمی میدان بود که آنهم تحت عنوان "انتخابات" به وی داده شد.