موبایلم بازگردانده نشده اما مدارک شناسایی ام به سرقت رفته
دو ماه پیش حدود صد هزار تومان خرج کرده و یک پاسپورت جدید گرفته بودم.
روز سیزده آبان امسال که شب شد, یک زن با صدای نازک به منزل پدری من تماس گرفت واز مادرم پرسید که آیا به ملاقات علی اکبر ابراهیمی رفته اند یا نه. مادرم گفت آزاد شده. من حس کردم موج تهدیدات نسبتا مستقیم دستگاه امنیتی کشور از سمت خودم به سمت خانواده ام منحرف شده است. خانواده ام ترسیده بودند اما چیزی نمی گفتند. فضای خانه ملتهب بود. بوخچه و کیفم را برداشتم و رفتم آن شب در پارک شهید چمران کرج ماندم و صبح از متروی کرج به سمت محل کارم رفتم. پس از آنکه تعطیل شدم به سمت مولوی رفتم. کرایه ها را پرسیدم و به میدان مولوی رسیدم و می خواستم بروم مترو که بروم سر قبر حضرت امام بخوابم. قبل از آنکه بخواهم به مترو وارد شوم به ابتدای خیابان خیام رفتم و کیف و بخچه ام را چند ثانیه کنار دکه روزنامه فروشی گذاشتم تا خرید کنم. سرم را که برگرداندم دیدم بخچه هست اما کیف نیست. کارت نظام وظیفه, شناسنامه و پاسپورت در کیف بود. نمی دانم کار, کار دستگاه امنیتی که سایه به سایه من در همه جا حضور دارد بود یا کار خدانشناسانی دیگر. صد و ده آمد گزارش نوشت. صبح بارانی بود. مراحلی مختلف با جزییات مربوطه را طی کردم. مثلا فتوکپی و حاج آقا که منبر رفته بود ونماز طولانی شده بود و کارمندان در نمازخانه بودند و من باید هرچه سریعتر به رستوران بر می گشتم. گزارش را به کلانتری بردم. از کلانتری به دادسرا رفتم .... تمبر باطل کردم ... به کلانتری برگشتم و .... به سه نهاد نظام وظیفه, ثبت احوال و اداره گذرنامه معرفی شده ام. احتمالا امکان المثنی گرفتن خواهد بود. اما اینکه چقدر دوندگی خواهد داشت و چقدر دیگر هم پول باید خرج کنم را نمی دانم. من مرخصی هم نمی توانم بگیرم. چون اگر در رستوران نباشم کارها می ماند و پول و درآمدم نیز کم می شود.
فعلا معلوم نیست که چه می شود. فقط می دانم که مشغول بودنم به چنین ابتدائیاتی به نفع آنهایی است که دارند مملکت را می چاپند. من دو روز بعد به خانه بازگشتم تا مامورانشان در خیابان نگویند که با خانواده ام اختلاف دارم. اما چنانچه باز هم میدان تهدیداتشان را به خانه پدری من بکشانند ممکن است که من باز هم خانه را ترک کنم و حتی شکایتهایم از سران نظام را نیز به مراجع قضایی و آقای لاریجانی ارایه کنم. آنهایی که از کاخ سفید و کنگره آمریکا اورد می دهند هزینه ای نمی پردازند و تنها مشکلشان این است که آیا جهان با ایشان برای حمله به ایران متحد می شود یا نه؟! اما ما در اینجا داریم له می شویم. هم از جانب استبداد و هم از جانب استعمار.
روز سیزده آبان امسال که شب شد, یک زن با صدای نازک به منزل پدری من تماس گرفت واز مادرم پرسید که آیا به ملاقات علی اکبر ابراهیمی رفته اند یا نه. مادرم گفت آزاد شده. من حس کردم موج تهدیدات نسبتا مستقیم دستگاه امنیتی کشور از سمت خودم به سمت خانواده ام منحرف شده است. خانواده ام ترسیده بودند اما چیزی نمی گفتند. فضای خانه ملتهب بود. بوخچه و کیفم را برداشتم و رفتم آن شب در پارک شهید چمران کرج ماندم و صبح از متروی کرج به سمت محل کارم رفتم. پس از آنکه تعطیل شدم به سمت مولوی رفتم. کرایه ها را پرسیدم و به میدان مولوی رسیدم و می خواستم بروم مترو که بروم سر قبر حضرت امام بخوابم. قبل از آنکه بخواهم به مترو وارد شوم به ابتدای خیابان خیام رفتم و کیف و بخچه ام را چند ثانیه کنار دکه روزنامه فروشی گذاشتم تا خرید کنم. سرم را که برگرداندم دیدم بخچه هست اما کیف نیست. کارت نظام وظیفه, شناسنامه و پاسپورت در کیف بود. نمی دانم کار, کار دستگاه امنیتی که سایه به سایه من در همه جا حضور دارد بود یا کار خدانشناسانی دیگر. صد و ده آمد گزارش نوشت. صبح بارانی بود. مراحلی مختلف با جزییات مربوطه را طی کردم. مثلا فتوکپی و حاج آقا که منبر رفته بود ونماز طولانی شده بود و کارمندان در نمازخانه بودند و من باید هرچه سریعتر به رستوران بر می گشتم. گزارش را به کلانتری بردم. از کلانتری به دادسرا رفتم .... تمبر باطل کردم ... به کلانتری برگشتم و .... به سه نهاد نظام وظیفه, ثبت احوال و اداره گذرنامه معرفی شده ام. احتمالا امکان المثنی گرفتن خواهد بود. اما اینکه چقدر دوندگی خواهد داشت و چقدر دیگر هم پول باید خرج کنم را نمی دانم. من مرخصی هم نمی توانم بگیرم. چون اگر در رستوران نباشم کارها می ماند و پول و درآمدم نیز کم می شود.
فعلا معلوم نیست که چه می شود. فقط می دانم که مشغول بودنم به چنین ابتدائیاتی به نفع آنهایی است که دارند مملکت را می چاپند. من دو روز بعد به خانه بازگشتم تا مامورانشان در خیابان نگویند که با خانواده ام اختلاف دارم. اما چنانچه باز هم میدان تهدیداتشان را به خانه پدری من بکشانند ممکن است که من باز هم خانه را ترک کنم و حتی شکایتهایم از سران نظام را نیز به مراجع قضایی و آقای لاریجانی ارایه کنم. آنهایی که از کاخ سفید و کنگره آمریکا اورد می دهند هزینه ای نمی پردازند و تنها مشکلشان این است که آیا جهان با ایشان برای حمله به ایران متحد می شود یا نه؟! اما ما در اینجا داریم له می شویم. هم از جانب استبداد و هم از جانب استعمار.