خود حکومت فتنه گر بوده است
به نام خدا
” فاخفض لهم جناحک و الن لهم جانبک و ابسط لهم وجهک و آیس بینهم فی اللحظة والنظرة حتی لایطمع العظماء فی حیفک لهم و لاییاس الضعفاء من عدلک بهم، فان الله تعالی یسالکم معشر عباده عن الصغیرة من اعمالکم و الکبیرة والظاهرة والمستورة ”
با آنان فروتن باش و نرمخو و هموار و گشاده رو و به یک چشم بنگر به همگان، خواه به گوشه چشم بنگری و خواه خیره شوی به آنان، تا بزرگان در تو طمع ستم بر ناتوان نبندند و ناتوان از عدالت تو مایوس نگردند که خدای تعالی می پرسد از شما بندگان از خرد و درشت کارهاتان و از آشکار آن و نهان (نهج البلاغه، نامه ۲۷ )
محضر آیت الله آملی لاریجانی
ریاست محترم قوه قضاییه
سلام علیکم؛
امروز در شرایطی این نامه را خطاب به حضرتعالی می نگاریم که قریب دو سال از حادثه دردناک و جانسوز کوی دانشگاه تهران می گذرد و ابهامات پیرامون عملکرد دستگاه قضا در مورد این واقعه هر روز بیشتر می شود. حادثه ای که رهبری انقلاب از آن تعبیر به “جنایت” کردند و تمامی مسئولین امر بر عمق این فاجعه صحه گذاردند. در سحرگاه ۲۵ خرداد ماه ۸۸ خانه امن دانشجویان دانشگاه تهران مورد هجوم عده ای از نیروهای نظامی و شبه نظامی و گروهی از نیروهای موسوم به لباس شخصی قرار گرفت و بر دانشجویان ساکن کوی دانشگاه ظلمی رفت که شرح آن جز غم و اندوه حاصلی ندارد، رخدادی که برای تن مجروح دانشگاه تازگی نداشت و تکرار ظلمی بود که در ۱۸تیر ۷۸ بر دانشگاه رفته بود. دردناکی این اتفاق همگان را در سطح جامعه متالم کرد و پیگیری های مصرانه ملت شریف، دانشجویان و اساتید و دانشگاهیان و تاکید چندباره همگان بر لزوم پیگیری و مجازات مسببین این حادثه دردناک چراغ امید را در دل ها خاصه خسارت دیدگان این واقعه روشن کرد که به زودی و با صراحت و بدون چشم پوشی و خوف از رتبه و مقام و فشارهای بیرونی برخورد های قانونی با مسببین صورت خواهد گرفت. اما این امید ها با گذر زمان و علیرغم پیگیری مداوم، اندک اندک رنگ باخت و حوادثی که بعد از آن روی داد جز دلسردی برای بدنه دانشگاهی کشور به ویژه دانشجویان منتقد و دلسوز به همراه نداشت.
جهت استحضار حضرتعالی و مردم شریف ایران اعلام می داریم که حاصل تمام پیگیری ها و ممارست ها، مجازات عاملین اصلی این حادثه نبود بلکه عمدتا این دانشجویان بودند که به دادگاه ها احضار می شدند. بر خلاف تصور رایج، برخورد با دانشجویان در رابطه با پرونده کوی دانشگاه از همان آغاز سال تحصیلی ۸۹-۸۸ صورت می گرفت و علاوه بر برخورد های انضباطی در دانشگاه، تعدادی از دانشجویان در همان زمان محاکمه و زندانی شدند. امروز درحالی دادستان کل کشور سخن از مجازات عاملین حادثه کوی دانشگاه به میان می آورد که بر مبنای آنچه ما می دانیم یا رسما اعلام شده علاوه بر برخوردهای قبلی، این دانشجویان هستند که در دادگاه جدید (سازمان قضایی نیروهای مسلح) احکام بدوی برای آنان صادر شده است. هرچند احکام جدید نسبت به احکام صادر شده برای دیگر دانشجویان در دادگاه قبلی (دادگاه انقلاب) سبک تر بوده اما نفس صدور حکم برای دانشگاهیان در حالی که دانشگاه خود قربانی آن فاجعه شده، ظلمی بزرگ است. اسف بارتر اینکه هیچ خبری از اسامی و نام و نشان نیروهای حمله کننده به ساحت مقدس دانشگاه در رسانه ها و خبرگزاری ها به چشم نمی خورد.
به باور ما عدم قرائت گزارش کمیته تحقیق و تفحص مجلس شورای اسلامی در صحن علنی به رغم پیگیری های نمایندگان محترم و تاکید ریاست محترم مجلس شورا و نادیده گرفته شدن گلایه رهبری انقلاب از کند بودن جریان پرونده کوی دانشگاه و جدی گرفته نشدن انتقاد حضرتعالی از عدم همکاری نیروهای امنیتی در پرونده کوی در سخنرانی شما در دانشگاه تهران و در نتیجه به سرانجام نرسیدن پرونده، همه و همه رخداد‌های ناگواری بود که چراغ امید را در دل ها کشت و بذر ناامیدی را پراکند.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران به عنوان نماینده بخشی از بدنه دانشجویی و نیز چشم نگران و دیده بان خطرات پیش روی نظام جمهوری اسلامی هشدار می دهد که عدم برخورد قاطع با مسببین این حادثه دردناک و حوادث مشابه جز تزلزل بیشتر در اعتماد مردم به نظام و بنیان های رفیع انقلاب اسلامی و آرمان های دینی حاصلی در بر نخواهد داشت. ما دلسوزانه هشدار می دهیم که متعرضین ساحت دانشگاه اگر در چنگال عدالت اسیر نگردند در آینده ای نزدیک حوادثی مشابه را رقم خواهند زد همان گونه که مماشات دستگاه قضا، متعدیان تیر ۷۸ را برای رخداد خرداد ۸۸ جری ساخت. آنان که در لباس مقدس نیروهایی که وظیفه اصلی آنها حفظ امنیت مردم است، حوادث دردناکی از این دست را رقم می زنند نه تنها بر دانشگاهیان کشور ظلم روا داشته اند بلکه با تعدی خود، حرمت لباس خدمت به نظام و به تبع آن حرمت نظام را هتک کرده اند. مهمتر آنکه حضور این نیرو ها در صحن دانشگاه بی شک بدون دستورات مقامات بالاتر ممکن نبوده است.
لذا مجدانه خواستار آنیم که به نیرو های مجری و عاملان رده چندم بسنده نشود و چنگال عدالت بر دامن آمران که در پرده قدرت پنهان شده اند چنگ زند و با مجازات آنان آبرویی از نظام جمهوری اسلامی حفظ شده و احقاق حق گردد. انتقال دانشجویان زخم خورده به زیرزمین ساختمان مرکزی وزارت کشور و هتاکی و تحقیر آنان در بامداد ۲۵ خرداد که به تصریح کمیته پیگیری دانشگاه تهران و نمایندگان محترم مجلس شورا در رخداد آن هیچ ابهامی باقی نمی ماند؛ در هیچ قاموسی پذیرفته نیست و این درد جز به دوای “مجازات مجرمان بدون توجه به وابستگی سازمانی” درمان نمی گردد. امری که با گذشت دو سال از وقوع ماجرا متاسفانه محقق نگردیده است.
بر این اساس انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران از جنابعالی درخواست دارد تا آمران و عاملان اصلی این جنایت دردناک هر چه سریعتر به پای میز محکمه کشانده شده و بر اساس قانون و در راستای اجرای عدالت به کیفر جنایات خود مجازات شوند. همچنین با عنایت به احکام بدوی صادره برای دانشجویان از آن مقام خواستاریم تا با استناد به گفته های مسئولین دانشگاه تهران در همان روزهای آغازین مبنی بر اینکه “دانشجویان، این فرزندان فرهیخته ملت ایران هیچگاه اخلال گر نبوده و تفکیک صفوف آنان از سایرین برای حفظ ساحت مقدس علم ضروری است”(اطلاعیه دانشگاه تهران، خبرگزاری مهر، ۲۵ خرداد ۱۳۸۸) در جهت لغو احکام صادره بدوی برای دانشجویان، در دادگاه تجدید نظر اقدام مقتضی صورت گیرد تا شاید موجبات التیام این زخم کهنه فراهم آید.
ولاتَرکَنُوا إلی الَّذینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُم النَّارُ وَ ما لَکُم مِن دُونِ اللهِ مِن أَولِیاءَ ثُمَّ لا تُنصَرُونَ
هرگز سزاوار نیست که شما به ظالمان کوچکترین میلی بیابید که در این صورت آتش کیفر آنان شما را هم خواهد سوزاند و جز خدا یاوری برای شما نیست و یاری به شما نمی رسد. (هود ۱۱۳)
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران
بیست و پنجم خردادماه هزار و سیصدونود
” فاخفض لهم جناحک و الن لهم جانبک و ابسط لهم وجهک و آیس بینهم فی اللحظة والنظرة حتی لایطمع العظماء فی حیفک لهم و لاییاس الضعفاء من عدلک بهم، فان الله تعالی یسالکم معشر عباده عن الصغیرة من اعمالکم و الکبیرة والظاهرة والمستورة ”
با آنان فروتن باش و نرمخو و هموار و گشاده رو و به یک چشم بنگر به همگان، خواه به گوشه چشم بنگری و خواه خیره شوی به آنان، تا بزرگان در تو طمع ستم بر ناتوان نبندند و ناتوان از عدالت تو مایوس نگردند که خدای تعالی می پرسد از شما بندگان از خرد و درشت کارهاتان و از آشکار آن و نهان (نهج البلاغه، نامه ۲۷ )
محضر آیت الله آملی لاریجانی
ریاست محترم قوه قضاییه
سلام علیکم؛
امروز در شرایطی این نامه را خطاب به حضرتعالی می نگاریم که قریب دو سال از حادثه دردناک و جانسوز کوی دانشگاه تهران می گذرد و ابهامات پیرامون عملکرد دستگاه قضا در مورد این واقعه هر روز بیشتر می شود. حادثه ای که رهبری انقلاب از آن تعبیر به “جنایت” کردند و تمامی مسئولین امر بر عمق این فاجعه صحه گذاردند. در سحرگاه ۲۵ خرداد ماه ۸۸ خانه امن دانشجویان دانشگاه تهران مورد هجوم عده ای از نیروهای نظامی و شبه نظامی و گروهی از نیروهای موسوم به لباس شخصی قرار گرفت و بر دانشجویان ساکن کوی دانشگاه ظلمی رفت که شرح آن جز غم و اندوه حاصلی ندارد، رخدادی که برای تن مجروح دانشگاه تازگی نداشت و تکرار ظلمی بود که در ۱۸تیر ۷۸ بر دانشگاه رفته بود. دردناکی این اتفاق همگان را در سطح جامعه متالم کرد و پیگیری های مصرانه ملت شریف، دانشجویان و اساتید و دانشگاهیان و تاکید چندباره همگان بر لزوم پیگیری و مجازات مسببین این حادثه دردناک چراغ امید را در دل ها خاصه خسارت دیدگان این واقعه روشن کرد که به زودی و با صراحت و بدون چشم پوشی و خوف از رتبه و مقام و فشارهای بیرونی برخورد های قانونی با مسببین صورت خواهد گرفت. اما این امید ها با گذر زمان و علیرغم پیگیری مداوم، اندک اندک رنگ باخت و حوادثی که بعد از آن روی داد جز دلسردی برای بدنه دانشگاهی کشور به ویژه دانشجویان منتقد و دلسوز به همراه نداشت.
جهت استحضار حضرتعالی و مردم شریف ایران اعلام می داریم که حاصل تمام پیگیری ها و ممارست ها، مجازات عاملین اصلی این حادثه نبود بلکه عمدتا این دانشجویان بودند که به دادگاه ها احضار می شدند. بر خلاف تصور رایج، برخورد با دانشجویان در رابطه با پرونده کوی دانشگاه از همان آغاز سال تحصیلی ۸۹-۸۸ صورت می گرفت و علاوه بر برخورد های انضباطی در دانشگاه، تعدادی از دانشجویان در همان زمان محاکمه و زندانی شدند. امروز درحالی دادستان کل کشور سخن از مجازات عاملین حادثه کوی دانشگاه به میان می آورد که بر مبنای آنچه ما می دانیم یا رسما اعلام شده علاوه بر برخوردهای قبلی، این دانشجویان هستند که در دادگاه جدید (سازمان قضایی نیروهای مسلح) احکام بدوی برای آنان صادر شده است. هرچند احکام جدید نسبت به احکام صادر شده برای دیگر دانشجویان در دادگاه قبلی (دادگاه انقلاب) سبک تر بوده اما نفس صدور حکم برای دانشگاهیان در حالی که دانشگاه خود قربانی آن فاجعه شده، ظلمی بزرگ است. اسف بارتر اینکه هیچ خبری از اسامی و نام و نشان نیروهای حمله کننده به ساحت مقدس دانشگاه در رسانه ها و خبرگزاری ها به چشم نمی خورد.
به باور ما عدم قرائت گزارش کمیته تحقیق و تفحص مجلس شورای اسلامی در صحن علنی به رغم پیگیری های نمایندگان محترم و تاکید ریاست محترم مجلس شورا و نادیده گرفته شدن گلایه رهبری انقلاب از کند بودن جریان پرونده کوی دانشگاه و جدی گرفته نشدن انتقاد حضرتعالی از عدم همکاری نیروهای امنیتی در پرونده کوی در سخنرانی شما در دانشگاه تهران و در نتیجه به سرانجام نرسیدن پرونده، همه و همه رخداد‌های ناگواری بود که چراغ امید را در دل ها کشت و بذر ناامیدی را پراکند.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران به عنوان نماینده بخشی از بدنه دانشجویی و نیز چشم نگران و دیده بان خطرات پیش روی نظام جمهوری اسلامی هشدار می دهد که عدم برخورد قاطع با مسببین این حادثه دردناک و حوادث مشابه جز تزلزل بیشتر در اعتماد مردم به نظام و بنیان های رفیع انقلاب اسلامی و آرمان های دینی حاصلی در بر نخواهد داشت. ما دلسوزانه هشدار می دهیم که متعرضین ساحت دانشگاه اگر در چنگال عدالت اسیر نگردند در آینده ای نزدیک حوادثی مشابه را رقم خواهند زد همان گونه که مماشات دستگاه قضا، متعدیان تیر ۷۸ را برای رخداد خرداد ۸۸ جری ساخت. آنان که در لباس مقدس نیروهایی که وظیفه اصلی آنها حفظ امنیت مردم است، حوادث دردناکی از این دست را رقم می زنند نه تنها بر دانشگاهیان کشور ظلم روا داشته اند بلکه با تعدی خود، حرمت لباس خدمت به نظام و به تبع آن حرمت نظام را هتک کرده اند. مهمتر آنکه حضور این نیرو ها در صحن دانشگاه بی شک بدون دستورات مقامات بالاتر ممکن نبوده است.
لذا مجدانه خواستار آنیم که به نیرو های مجری و عاملان رده چندم بسنده نشود و چنگال عدالت بر دامن آمران که در پرده قدرت پنهان شده اند چنگ زند و با مجازات آنان آبرویی از نظام جمهوری اسلامی حفظ شده و احقاق حق گردد. انتقال دانشجویان زخم خورده به زیرزمین ساختمان مرکزی وزارت کشور و هتاکی و تحقیر آنان در بامداد ۲۵ خرداد که به تصریح کمیته پیگیری دانشگاه تهران و نمایندگان محترم مجلس شورا در رخداد آن هیچ ابهامی باقی نمی ماند؛ در هیچ قاموسی پذیرفته نیست و این درد جز به دوای “مجازات مجرمان بدون توجه به وابستگی سازمانی” درمان نمی گردد. امری که با گذشت دو سال از وقوع ماجرا متاسفانه محقق نگردیده است.
بر این اساس انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران از جنابعالی درخواست دارد تا آمران و عاملان اصلی این جنایت دردناک هر چه سریعتر به پای میز محکمه کشانده شده و بر اساس قانون و در راستای اجرای عدالت به کیفر جنایات خود مجازات شوند. همچنین با عنایت به احکام بدوی صادره برای دانشجویان از آن مقام خواستاریم تا با استناد به گفته های مسئولین دانشگاه تهران در همان روزهای آغازین مبنی بر اینکه “دانشجویان، این فرزندان فرهیخته ملت ایران هیچگاه اخلال گر نبوده و تفکیک صفوف آنان از سایرین برای حفظ ساحت مقدس علم ضروری است”(اطلاعیه دانشگاه تهران، خبرگزاری مهر، ۲۵ خرداد ۱۳۸۸) در جهت لغو احکام صادره بدوی برای دانشجویان، در دادگاه تجدید نظر اقدام مقتضی صورت گیرد تا شاید موجبات التیام این زخم کهنه فراهم آید.
ولاتَرکَنُوا إلی الَّذینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُم النَّارُ وَ ما لَکُم مِن دُونِ اللهِ مِن أَولِیاءَ ثُمَّ لا تُنصَرُونَ
هرگز سزاوار نیست که شما به ظالمان کوچکترین میلی بیابید که در این صورت آتش کیفر آنان شما را هم خواهد سوزاند و جز خدا یاوری برای شما نیست و یاری به شما نمی رسد. (هود ۱۱۳)
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران
بیست و پنجم خردادماه هزار و سیصدونود