می خواهم بیانیه جنبش سبز در کنفرانس ضد تروریسم تهران را قرائت کنم
میعادگاههای گرامیداشت 22 خرداد را در اعلامیه ای واحد در صفحه اول رسانه های سبز اعلام کنید.
حال که ظاهرا تصمیمی واحد و صریح حاصل نشده است, من هم پیشنهادم را می دهم.
علمای قم که از عناصر جنبش سیاه و شوم بوده اند توبه کرده و سبز شده اند و توسط بخشهای سبز نیروهای مسلح خامنه ای با هلی کوپتر به میدان ولی عصر آورده شده اند تا با راهپیمایی مردم همراه شوند و از مردم حفاظت کنند. آنها جایگزینان موسوی هستند. آنها موسوی های به روز شده تر و کاملتر و ارتقا یافته تری هستند!!!
علمای قم در میدان ولیعصر منتظر ما هستند تا با هم برویم سمت وزارت کشور و صدا و سیما.
البته علمای قم نخواهند آمد و ما هم روی کمک آنها حساب نکرده ایم.
رهبر آرمانی و کامل مورد نظر و مورد تایید همه راهپیمایان روز 22 خرداد 90
_که فرضی است و فقط در تصورات پراکنده راهپیمایان وجود دارد و با کمک گرفتن از نمادهایی همچون موسوی, خاتمی و مهاجرانی اندکی به یاد آورده شده و از بطن فطرت و ضمیر ناخودآگاه جامعه به بخش خودآگاه وجدان جامعه آورده شده است و طی دو سال اخیر در حال به تصویر کشیده شدن در رسانه های سبز بوده است و باز هم به شکلهای ارتقا یافته تر, کاملتر و بهتری به تصویر کشیده خواهد شد_
در میدان ولیعصر منتظر جنبش سبز است تا قدم زنی و گفتگو با هم و احوالپرسی از هم در دوران خفقان در کنار بوتیکی های ولیعصر را راس ساعت شش آغاز کنند.
هدف اولیه, میدان ولیعصر است.
سبزها از شش طرف به سمت میدان ولیعصر می آیند تا رو به بالا حرکت کنند.
یک: خ ولیعصر, تقاطع جمهوری به سمت بالا (میدان ولیعصر).
دو و سه: خیابان انقلاب از دو طرف به سمت چهار راه ولیعصر و از آنجا به سمت میدان ولیعصر.
چهار و پنج: بلوار کشاورز و خ کریمخان به سمت میدان ولیعصر.
شش: خیابان ولی عصر بالاتر از میدان ولی عصر, ونک و حتی چهار راه پارک وی به سمت میدان ولیعصر.
هدف, تجمع در میدان ولی عصر راس ساعت 6 و راهپیمایی به سمت بالا ست.
باید از ساعت 4 یا 5 در حوالی بود که راس ساعت شش بتوان سر قرار آمد.
وقتی سبزها سرکوب می شوند راهپیمایی سکوتشان با شعار و دفاع همراه می شود. اگر نتوانیم به سمت اهداف که در خیابان ولی عصر, بالاتر از میدان ولی عصر متصور است حرکت کنیم, در آن راه می کوشیم و دشمن نیز به قلع و قمع ما می پردازد و ما همانجا ها هستیم.
فداکاری های ما طی دو سال اخیر دارد وجدانها را به تدریج بیدار می کند و همه دیدند که راهپیمایان 30 خرداد سلاح نداشتند و گارد ویژه خامنه ای سلاح داشت و مبارزه برابر نبود. در ماههای آینده ممکن است که شرایط برابر مبارزه برایمان فراهم شود. به شرطی که ایرانیان از فداکاری نترسند و نگریزند. من خودم نیز حاضرم در این راه کشته شوم اما شرکت در این راهپیمایی در برنامه هایم نیست. چونکه مرخصی هم ندارم. اگر بازداشت شوم بخاطر ترسشان از حضور من در کنفرانس ضد تروریسم ماه آینده که احتمالا در تهران برگزار خواهد شد, بوده است. و نشانه آنکه تمدن غرب, حکومت ایران را برای تامین امنیت اکبر در ایران تحت فشار قرار نداده است.
یکی از اهداف کوچک راهپیمایی جنبش سبز ملت ایران در 22 خرداد 90 نیز همین امکان شرکت یافتن اکبر در آن کنفرانس برای قرائت بیانیه شورای هماهنگی راه سبز امید است.
من می خواهم در آن اجلاس شرکت کنم و بیانیه جنبش سبز را بخوانم. و اگر هم سایتهای سبز, تا آن روز بیانیه اکبر را از سایتهای اکبر استخراج ننموده و تهیه, تنظیم و منتشر نکنند و من خودم هم وقت چنین کاری را نیافتم در آن کنفرانس بپرسم که چرا ما در این وضع قرار داریم که حتی بیانیه مان را هم امکانات نداریم بنویسیم. مهم حضور من در آن کنفرانس است.
حال که ظاهرا تصمیمی واحد و صریح حاصل نشده است, من هم پیشنهادم را می دهم.
علمای قم که از عناصر جنبش سیاه و شوم بوده اند توبه کرده و سبز شده اند و توسط بخشهای سبز نیروهای مسلح خامنه ای با هلی کوپتر به میدان ولی عصر آورده شده اند تا با راهپیمایی مردم همراه شوند و از مردم حفاظت کنند. آنها جایگزینان موسوی هستند. آنها موسوی های به روز شده تر و کاملتر و ارتقا یافته تری هستند!!!
علمای قم در میدان ولیعصر منتظر ما هستند تا با هم برویم سمت وزارت کشور و صدا و سیما.
البته علمای قم نخواهند آمد و ما هم روی کمک آنها حساب نکرده ایم.
رهبر آرمانی و کامل مورد نظر و مورد تایید همه راهپیمایان روز 22 خرداد 90
_که فرضی است و فقط در تصورات پراکنده راهپیمایان وجود دارد و با کمک گرفتن از نمادهایی همچون موسوی, خاتمی و مهاجرانی اندکی به یاد آورده شده و از بطن فطرت و ضمیر ناخودآگاه جامعه به بخش خودآگاه وجدان جامعه آورده شده است و طی دو سال اخیر در حال به تصویر کشیده شدن در رسانه های سبز بوده است و باز هم به شکلهای ارتقا یافته تر, کاملتر و بهتری به تصویر کشیده خواهد شد_
در میدان ولیعصر منتظر جنبش سبز است تا قدم زنی و گفتگو با هم و احوالپرسی از هم در دوران خفقان در کنار بوتیکی های ولیعصر را راس ساعت شش آغاز کنند.
هدف اولیه, میدان ولیعصر است.
سبزها از شش طرف به سمت میدان ولیعصر می آیند تا رو به بالا حرکت کنند.
یک: خ ولیعصر, تقاطع جمهوری به سمت بالا (میدان ولیعصر).
دو و سه: خیابان انقلاب از دو طرف به سمت چهار راه ولیعصر و از آنجا به سمت میدان ولیعصر.
چهار و پنج: بلوار کشاورز و خ کریمخان به سمت میدان ولیعصر.
شش: خیابان ولی عصر بالاتر از میدان ولی عصر, ونک و حتی چهار راه پارک وی به سمت میدان ولیعصر.
هدف, تجمع در میدان ولی عصر راس ساعت 6 و راهپیمایی به سمت بالا ست.
باید از ساعت 4 یا 5 در حوالی بود که راس ساعت شش بتوان سر قرار آمد.
وقتی سبزها سرکوب می شوند راهپیمایی سکوتشان با شعار و دفاع همراه می شود. اگر نتوانیم به سمت اهداف که در خیابان ولی عصر, بالاتر از میدان ولی عصر متصور است حرکت کنیم, در آن راه می کوشیم و دشمن نیز به قلع و قمع ما می پردازد و ما همانجا ها هستیم.
فداکاری های ما طی دو سال اخیر دارد وجدانها را به تدریج بیدار می کند و همه دیدند که راهپیمایان 30 خرداد سلاح نداشتند و گارد ویژه خامنه ای سلاح داشت و مبارزه برابر نبود. در ماههای آینده ممکن است که شرایط برابر مبارزه برایمان فراهم شود. به شرطی که ایرانیان از فداکاری نترسند و نگریزند. من خودم نیز حاضرم در این راه کشته شوم اما شرکت در این راهپیمایی در برنامه هایم نیست. چونکه مرخصی هم ندارم. اگر بازداشت شوم بخاطر ترسشان از حضور من در کنفرانس ضد تروریسم ماه آینده که احتمالا در تهران برگزار خواهد شد, بوده است. و نشانه آنکه تمدن غرب, حکومت ایران را برای تامین امنیت اکبر در ایران تحت فشار قرار نداده است.
یکی از اهداف کوچک راهپیمایی جنبش سبز ملت ایران در 22 خرداد 90 نیز همین امکان شرکت یافتن اکبر در آن کنفرانس برای قرائت بیانیه شورای هماهنگی راه سبز امید است.
من می خواهم در آن اجلاس شرکت کنم و بیانیه جنبش سبز را بخوانم. و اگر هم سایتهای سبز, تا آن روز بیانیه اکبر را از سایتهای اکبر استخراج ننموده و تهیه, تنظیم و منتشر نکنند و من خودم هم وقت چنین کاری را نیافتم در آن کنفرانس بپرسم که چرا ما در این وضع قرار داریم که حتی بیانیه مان را هم امکانات نداریم بنویسیم. مهم حضور من در آن کنفرانس است.