از جهان آرمانی انتظار عصای موسی نداشته باشید
اگر به نجات دهکده های "جهانی" شما نیز می اندیشم به احترام خودم و خاتمی است.
من اول به فکر خودم هستم.
چرا که من خودم نیز همچون خامنه ای که اصرار دارد مال مرا اول از همه و به نمایندگی از همه بخورد "اول از همه" زندگی و انگیزه تو هستم ای گوی اکبر.
اگه بخوام تنهایی با شیطان و بلاهای دهاتمون طرف بشم که باید یک جنایتکار باشم! چگونه هم یک مجرم و جنایتکار باشم و هم یک منجی و مسوول!؟ همه باید سهم و نقش خویش را در مبارزه با شیطان و بلاهای دهاتمون ایفا کنند.
اما من یک فعال علمی فرهنگی هستم. من یک پژوهشگرم. من هم آدمم. من هم یک انسانم. می خواهم در رفاه و امنیت و با احترام و کرامت زندگی کنم. نمی خواهم در حالی که از حق آدم کشی برخوردارم نمی شناسند یک آدمکش باشم.
اهالی دهکده رو مجبور نکردم که بیان در مبارزه شرکت کنن اما اگه یه وقت دهاتو روی سر شیطان و بلاها ویران کردم نیز اهالی دهکده حق اعتراض ندارند. آن روزی که شیطان و بلاها ادعا می کردند که صاحب ده هستند و از حقوقی فراتر از قانون (حق ده فروشی) برخوردارند اهالی ده باید می زدند توی دهانشان . در روز ویرانی ده نیز اگر اهالی ده جرات ملامت کردن دارند _البته نه جرات وارونه_ باید همان شیطان و بلاها را ملامت کنند. شاید چیزی از حکومت بدی و زشتی به ایشان ماسیده است که عافیت طلبی را ترجیه داده اند شاید هم چیزی نماسیده است. اگر _به هر دلیلی_ نتوانند شیطان و بلاها را سرنگون کنند یه باره چشمشان را باز می کنند و می بینند امثال اکبر که حتی حق و حقوق خودشان هم بهشان نماسیده بود کلی حق و حقوق, جایزه و سوغاتی بار قدرت آبادی کرده اند و آخرش هم با شیطان و بلاها دوست جون جونی شده اند. و توافق با همه شیاطین و بلاهای عالم یکی از حقوق ابتدایی و کم اهمیت علی اکبر ابراهیمی است. من هم آدمم. منجی اجداد "شان" است و معجزه نجات و سوغاتی آیندگان نیز "خودشان" هستند.
من اول به فکر خودم هستم.
چرا که من خودم نیز همچون خامنه ای که اصرار دارد مال مرا اول از همه و به نمایندگی از همه بخورد "اول از همه" زندگی و انگیزه تو هستم ای گوی اکبر.
اگه بخوام تنهایی با شیطان و بلاهای دهاتمون طرف بشم که باید یک جنایتکار باشم! چگونه هم یک مجرم و جنایتکار باشم و هم یک منجی و مسوول!؟ همه باید سهم و نقش خویش را در مبارزه با شیطان و بلاهای دهاتمون ایفا کنند.
اما من یک فعال علمی فرهنگی هستم. من یک پژوهشگرم. من هم آدمم. من هم یک انسانم. می خواهم در رفاه و امنیت و با احترام و کرامت زندگی کنم. نمی خواهم در حالی که از حق آدم کشی برخوردارم نمی شناسند یک آدمکش باشم.
اهالی دهکده رو مجبور نکردم که بیان در مبارزه شرکت کنن اما اگه یه وقت دهاتو روی سر شیطان و بلاها ویران کردم نیز اهالی دهکده حق اعتراض ندارند. آن روزی که شیطان و بلاها ادعا می کردند که صاحب ده هستند و از حقوقی فراتر از قانون (حق ده فروشی) برخوردارند اهالی ده باید می زدند توی دهانشان . در روز ویرانی ده نیز اگر اهالی ده جرات ملامت کردن دارند _البته نه جرات وارونه_ باید همان شیطان و بلاها را ملامت کنند. شاید چیزی از حکومت بدی و زشتی به ایشان ماسیده است که عافیت طلبی را ترجیه داده اند شاید هم چیزی نماسیده است. اگر _به هر دلیلی_ نتوانند شیطان و بلاها را سرنگون کنند یه باره چشمشان را باز می کنند و می بینند امثال اکبر که حتی حق و حقوق خودشان هم بهشان نماسیده بود کلی حق و حقوق, جایزه و سوغاتی بار قدرت آبادی کرده اند و آخرش هم با شیطان و بلاها دوست جون جونی شده اند. و توافق با همه شیاطین و بلاهای عالم یکی از حقوق ابتدایی و کم اهمیت علی اکبر ابراهیمی است. من هم آدمم. منجی اجداد "شان" است و معجزه نجات و سوغاتی آیندگان نیز "خودشان" هستند.