چرا حقوق بشر را نپرداخته اید؟
یك: مرجعی كه ما پناهندگان به آن پناه آورده ایم آرمانهایی انسانی است كه بواسطهء خواست و باور خانوادهء بشری به حقوق بشر تبدیل گردیده اند و پناهنده كسی است كه بدلیل اهمیت قایل بودن به ایمان جمعی بشر و اتحاد با كانون باور عمومی دچار ریسك خطر و هزینه های ناجوانمردانه شده است.دو: پناهندگان ایثارگران راه صلح و آزادی اند و در ادبیات ایشان صاحبان اصلی سر زمینها دوستان هستند. پندار گفتار و رفتار پناهندگان به واسطهء حرمت والایی كه برای كشورها قایلند در سطحی باشكوه است و ایشان بجای اصرار بر جنگ و تعیین كردن پایان همه مسایل و اختلافات با شیوه هایی خشونت آمیز رفتن و مهاجرت را ترجیه داده اند تا مجبور به فریاد كشیدن و حرمت شكنی در كشورشان نباشند و امیدوارند خواست دوستان خارجی شان مبنی بر همكاری و مساعدت با ایشان با موفقیت انجام شود تا ایشان بتوانند با موفقیت بیش از پیش در كشورهای مقصد و شاد شدن از بابت موفقیتهایشان قدرت خوبی كردن به كشورهای مبداء را دوباره به دست آورده و آن كشورها را شاد كنند تا آنها متوجه اشتباهشان مبنی بر روا داشتن ظلم نسبت به ایشان شده و برای ایشان دلتنگ شوند.بنابر این ارزش ویژه پناهندگان باید مورد تكریم قرار بگیرد و پندار گفتار و رفتار خوب و والای ایشان نباید توسط نظامهای سركوبگر خودكامه و نظامهای ابرقدرت استعمارگر به درس عبرتی برای دیگر اعضای جامعه بشری تبدیل شود.سه: چنانچه پندار گفتار و رفتار كاركنان نهاد یا نهادهایی كه مسوولیت بررسی درخواستهای پناهندگی پناهندگان به نمایندگی از جامعه بشری را پذیرفته اند حتی تامین كننده حداقلی از حقوق پناهندگان مبنی بر كرامت انسانی نیز نیست این پندارها گفتارها و رفتارها باید به حداقلهایی احترام آمیز تغییر و ارتقاء یابند. و چنانچه ایشان نمی توانند این خواست جامعه بشری را انجام دهند باید از جایگاههای حساسی كه اشغال كرده اند كنار رفته و امانت اختیارات را به كارشناسانی تازه نفس و پاك واگذار نمایند. یعنی نیروهایی بیایند كه اگر مشكلی در راه تحقق خواست خانواده بشری می بینند آن را بطور شفاف با جامعه بشری در میان گذاشته و كمك بطلبند و از وابستگی سیاسی و دیگر زمینه های بوجود آمدن فساد نیز مبرا باشند.چهار: نباید همه فشارهای مادی و معنوی پرداختن حقوق بشر به پناهندگان بر عهدهء خود پناهندگان باشد. پرداخت و تحمل این هزینه ها باید طی مناسباتی دیپلماتیك و همكاری هایی مشترك میان كشورهای استبدادگر و استعمارگر انجام گردد تا هزینه تراشی مسوولین و حكام برای تولید خوبی و صبحانه ناهار شام و خیر و بركت و نور و نان و صلح و سوغاتی و ویزا و اكسیژن و حقوق بشر و امتیازات مثبت توام با هزینه باشدو بدین ترتیب حكام در اثر این درد و رنج مشترك تربیت شده و برای تخفیف آن با یكدیگر متحد شوند و بواسطه ملزم بودن به مد نظر قرار دادن چشم اندازی كه آرمانهای مشترك بشری به تصویر می كشد و حركت كردن در راستای سند آرمانهای مشترك بشری به تدریج به سمت انجام خواست فطری و تاریخی خانواده بشری مبنی بر همكاری جهت تحقق آرمانها گام بردارند.پنج: در دیدگاه پناهندگان حقیقت نقطه نهایی و بی پایان آرمانهای مشترك بشری است.حرمت والایی كه پناهندگان برای حقیقت قایلند و اعتقاد پناهندگان به نامحدود بودن و آزادی حقیقت ایشان را از زندانی كردن حقیقت در حصار خطوط و نقوشی مطلق و توسل به هر گونه جنایتی به بهانه خدمت به حقیقت باز داشته و دلیل اصلی آوارگی ایشان بوده است. بنابراین نهادهای موظف به حمایت از حقوق بشر نباید بلایی بر سر پناهندگان بیاورند كه ایشان بدون برخورداری از حداقل آسایش و آرامش و فرصت تامل ناخودآگاه فریاد بكشند و تصویری وارونه از ایشان به جامعه بشری ارایه شود. جامعه بشری نیرنگ و فریب را نمی پسندد و نهادهای موظف به حمایت از حقوق بشر حق انجام چنین كاری با جامعه بشری را ندارند.این خطر وجود دارد كه وارونه نشان داده شدن مسایل به جامعه فقط جنایتی احمقانه نباشد بلكه حتی جنایتی خاینانه آگاهانه و عمدی و در جهت حركت به سمت اهدافی نامباركتر از آنچه كه هست باشد. استعمارگران استبدادگران و نهادهای موظف به حمایت از حقوق بشر حق ندارند مرتكب جنایت شوند و مطابق قوانین شفافی كه جامعه متمدن بشری مشخص كرده است موظف به پاسخگویی هستند.شش: عامل اصلی افزایش تعداد پناهندگان ظلم و رنج و آزاری است كه در اثر استبداد داخلی و استعمار خارجی و توسعه نیافتگی در كشورهای پناهندگان وجود دارد و نهاد یا نهادهای موظف به حمایت از حقوق بشر تعیین كانون ایمان و اراده جامعه بشری مبنی بر متعهد بودن به پرداخت هزینه های مادی و معنوی این بی عدالتی هستند.بنابر این حقوق بشر نه تنها هدیهء كاركنان داخل ساختمانهای این نهادها و همچنین نیروهای امنیتی اطراف این ساختمانها به پناهندگان نیست بلكه حتی هدیه خود كشورهای برخوردار از قدرت برتر نیز نیست.حقوق بشر تعیین آرمانهایی انسانی است كه خانواده بشری آنها را می خواهد و به آنها ایمان دارد. و پناهندگان اعضایی از این خانواده هستند كه با اعتماد به كل جامعه و اطمینان از اینكه باور عمومی از پشتوانه اراده عمومی برخوردار است در مورد خواستن این آرمانهای مشترك و ایمان داشتن به این آرمانها با جامعه بشری متحد شده اند و به جرم اهمیت قایل بودن برای این آرمانها با هزینه هایی ناجوانمردانه و ریسك و خطر مواجه هستند.بر این اساس جامعه بشری بمنظور دستیابی به هدف تفاهم رضایت متقابل توافق و همكاری خوشبینانه اعضای جامعه با یكدیگر بواسطه ارتقای سطح اعتماد به باور های مشترك خود را متعهد به حمایت از حداقل حقوق پناهندگان مبنی بر برخورداری از كرامت انسانی و فرصت تامل دانسته و از پناهندگان انتظار پذیرش هزینه ها و خطرهایی را كه خاستگاهشان نه فقط پناهندگان بلكه كل اعضای جامعه بشری هستند ندارد. و پناهندگان را با پر داخت حقوق بشر به ایشان حمایت می كند تا جنگجو و جنگنده و ظالم نبودن و خوب بودن و خوبی كردن آنقدر با ریسك خطر و هزینه توام نباشد كه دیگر كسی جرات نكند و یا نتواند خوب باشد و خوبی كند.چرا كه در این تصویر سیاه جامعه بشری محتاج نجات یافتن توسط پناهندگان است و استبدادگران و استعمارگران نیز در این سطح پایین فرهنگی با استفاده از فرصت نمایندگی قدرت های متمركز این كار را بجای پناهندگان انجام می دهند. اما با توجه به قدرت وسیعی كه استبدادگران و استعمارگران در اختیار گرفته و دیگران و بخصوص پناهندگان را از آن محروم كرده اند سطح خدمات و نجات بی رحمانه و مبهمی كه ایشان ارایه می دهند بسیار نازل است. یعنی در اصل بلاست و نه نجات.اما جامعه بشری بی استعداد چلاق و ضعیف نیست و نمی خواهد محتاج نجات یافتن و منجی باشد. خانواده بشری می خواهد پناهندگان را كه با اعتماد به میثاقها و باورهای مشترك در راه تحقق این باورها گام برداشته و متحمل خطر و هزینه شده اند حمایت كند تا بواسطه بكار بردن قدرتش برای حمایت و تقدیر از خوب بودن و خوبی به قدرت خود بركت دهد. استبدادگران استعمارگران و نهاد یا نهادهای موظف به حمایت از حقوق بشر باید به این خواست خانواده بشری عمل كنند و حق ندارند در جهت تحریف و غلط تبیین كردن خواست خانواده بشری گام بردارند.
Thursday، December 18، 2008