پدرم چه می خواست؟

پدرم دلسوز ما بود. دلسوز خانواده و بیش از آن نیز دلسوز فامیل و بطور ناخودآگاه در خدمت اهداف متنوع و متضاد فامیل!
پدرم می خواست همه فرزندان خانواده موفق باشند و پیشرفت کنند. می خواست همه ما با هم و مواظب هم باشیم. اما امروز از خانواده ما چه باقی مانده؟
من و خاتمی ها هر قدم خیری که برای این کشور برداشتیم یک چیزی هم بدهکار شدیم.
راستی آن قدیم قدیمها در دوران رفسنجانی یا خامنه ای پدرم 60 هزار تومان در راه آهن خوابانده بود تا به ما خانه بدهند . چه شد؟
لااقل فاتحه ای برای پدرم بفرستید. همه عصاره های فکری پسرش را که در عالم سیاست مکیدید. ای داد بیداد.

پست‌های معروف از این وبلاگ

مسوولیت امنیت, حرمت و کرامت ثروتهای ملی مردم ایران مستقیما متوجه حکام غرب است