مكمل مقالهء سورپرایز بین ایران و غرب

اسمشو می زارم
راز سیزده به در
الآن روی میزه اما هر وقت كه دلم بخواد منتشرش می كنم
به نفعشونه كه دعا كنن زودتر دلم بخواد

سیزده فروردین هشتاد و شش

زلـف بر باد مده تا ندهی بر بادم

ناز بـنیاد مـکـن تا نکـنی بـنیادم

می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر

سر مکش تا نکشد سر به فلـک فریادم

زلـف را حلقـه مکن تا نکنی دربـندم

طره را تاب مده تا ندهی بر بادم

یار بیگانـه مـشو تا نبری از خویشـم

غـم اغیار مـخور تا نـکـنی ناشادم

رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گـلـم

قد برافراز کـه از سرو کـنی آزادم

شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی ما را

یاد هر قوم مـکـن تا نروی از یادم

شـهره شـهر مشو تا ننهم سر در کوه

شور شیرین منـما تا نـکـنی فرهادم

رحم کن بر من مسکین و به فریادم رس

تا بـه خاک در آصـف نرسد فریادم

حافـظ از جور تو حاشا که بگرداند روی

مـن از آن روز کـه دربـند توام آزادم

فاش می‌گویم و از گفته خود دلـشادم

بـنده عشقـم و از هر دو جهان آزادم

طایر گلشن قدسم چه دهـم شرح فراق

کـه در این دامگه حادثه چون افـتادم

مـن ملک بودم و فردوس برین جایم بود

آدم آورد در این دیر خراب آبادم

سایه طوبی و دلجویی حور و لـب حوض

بـه هوای سر کوی تو برفـت از یادم

نیسـت بر لوح دلم جز الف قامت دوست

چـه کـنـم حرف دگر یاد نداد استادم

کوکـب بخـت مرا هیچ منجم نشناخت

یا رب از مادر گیتی به چـه طالـع زادم

تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق

هر دم آید غمی از نو بـه مـبارک بادم

می خورد خون دلم مردمک دیده سزاست

کـه چرا دل به جگرگوشـه مردم دادم

پاک کن چهره حافظ به سر زلف ز اشـک

ور نـه این سیل دمادم بـبرد بـنیادم

منبع كپی دو غزل فوق

http://www.hafizonlove.com/