قانون بیست هشتاد اکبر
قانون بیست، هشتاد اکبر در دیدگاه اکبر، هشتاد درصد مسوولیت سرکوبهای رژیم جمهوری اسلامی در داخل ایران با کشورهای ۵+۱ است و فقط بیست درصد مسوولیت آن با خود رژیم ایران است. چرا که آنها در مذاکرات و اعمال فشارهای دهه ها و سالهای اخیرشان با رژیم جمهوری اسلامی، کتیبه دولت در تبعید ایران را پیش روی رژیم ایران قرار نداده و خواهان تحقق آن نشده بودند بلکه اولویتهای دیگری همچون برنامه اتمی ایران مد نظر گروه ۵+۱ بوده است. کتیبه دولت در تبعید ایران (یعنی منشور سیاستهای داخلی و خارجی اپوزیسیونهای ایرانی که تحت تاثیر جو ارعاب، تهدید و تطمیعی که طی چهل سال اخیر بر سر اپوزیسیونهای ایرانی در داخل و خارج ایران از سوی استبداد و استعمار سنگینی می کرده است شکل نگرفته باشد و در آن از خطر یک توافق از انواع روسی یا چینی میان ۵+۱ و جمهوری اسلامی ایران برای چپاول ایران و عدم سرنگونی جمهوری اسلامی در ایران اجتناب شده و بر حفظ توان نظامی و دفاعی ایران نیز تاکید شده باشد).